Iris (22) is bijna thuis als twee jongens haar tegemoet fietsen. Ze fietsen rakelings langs haar, waarbij één van de jongens uit het niets op haar wang spuugt.
Aan LINDA.meiden vertelt ze haar verhaal: “De shit waar je als vrouw mee moet dealen is echt niet oké.”
Trigger warning: dit verhaal gaat over straatintimidatie.
Na een fijne stagedag fietst Iris om half tien ’s avonds terug naar huis. “Ik parkeer mijn fiets altijd op het station. Vanaf daar is het ongeveer tien minuten fietsen naar huis. Ik voelde me heel relaxed en blij, totdat ik bij een rustig stuk van de route werd nageroepen. ‘Hé schatje, heee… psst’ hoorde ik precies tussen de muziek die uit m’n koptelefoon kwam door. Ik keek er niet raar van op – catcallen gebeurt wel vaker – maar de opmerking van de man irriteerde me wel.
Eenmaal in de binnenstad kwamen twee jongens, die samen op zo’n grote e-bike zaten, me tegemoet fietsen. Normaal gesproken voel ik me in dat deel van de stad juist veilig, omdat de straten goed verlicht zijn en er vaak meerdere mensen lopen. Maar dit keer was er niemand in de buurt. Toen de jongens dichterbij kwamen gingen ze aan de andere kant van de rijbaan fietsen, op dezelfde helft als ik. Ik schrok al van de kleine afstand tussen mij en hen, maar voelde opeens ook iets nats op mijn wang. Eén van de jongens had op me gespuugd.”
“Mijn eerste reactie was om het spuug meteen weg te vegen met mijn sjaal. Ik was helemaal verward over wat er was gebeurd. Ik voelde me vies en wilde zo snel mogelijk naar huis. Of de jongens nog iets zeiden, weet ik niet. Het was donker en ik had mijn koptelefoon op; ik had eigenlijk alleen gevoeld wat er was gebeurd. Ik keek nog achterom, maar het waren gewoon jochies in zwarte kleding. Ik had niet goed gekeken naar dingen waaraan ik ze kon herkennen.
Julia (24) wilde haar nummer niet geven en werd bedreigd: 'Als je hier wilt blijven staan...'
Ik wilde mijn verhaal meteen aan iemand vertellen. Gelukkig heb ik lieve huisgenoten die gelijk naar me luisterden en heel lief reageerden. Het viel één van mijn huisgenoten ook op dat er nog een klodder spuug op mijn schouder zat.
Ik heb die avond heel warm gedoucht en in mijn journal geschreven om het te verwerken. Toch bleef ik me overstuur voelen – niet alleen over dit losse incident, maar ook omdat het al vaker is gebeurd. Een paar jaar geleden ben ik op klaarlichte dag in mijn bil geknepen tijdens het fietsen. Ik voelde me toen en ook nu weer ontzettend kwetsbaar. Daarom besloot ik mijn verhaal op mijn Instagram Stories te delen. Pas nadat ik het met de wereld had gedeeld, kon ik slapen.”
“De volgende dag heb ik de politie gebeld. Dat had ik de vorige keer ook gedaan, maar toen deden ze er niks mee. De politie vertelde me – net als de vorige keer – dat ik alleen aangifte kan doen als ik een signalement had. Ik zou daarvoor zelf bij omliggende winkels om camerabeelden moeten vragen. Maar op de plek waar het is gebeurd zijn nauwelijks winkels, en ik heb niets onthouden van hoe de jongens eruit zagen.
Het enige wat ik daarom kan doen is mijn verhaal delen. Ik wil iedereen laten weten dat dit niet oké is. Mensen moeten weten dat straatintimidatie plaatsvindt en hoe vaak het wel niet gebeurt. Het zal voor mij ook vast niet de laatste keer zijn geweest. Ik kom nog elke dag langs de plek van de gebeurtenis. No way dat ik anders ga fietsen door twee jochies, maar ik zal er nog wel vaak aan herinnerd worden.”
Krijg jij te maken met straatintimidatie en voel je je onveilig? Twijfel dan niet om iemand in de buurt aan te spreken en om hulp te vragen. In het geval van een dreigende situatie bel je altijd de politie op 0900-8844 (zonder spoed) of het noodnummer 112.
Charlene (30) werd lastiggevallen bij het tankstation: 'Omdat ik 'aantrekkelijk en alleen' was'
