Iris begon met afvallen na meerdere mislukte pogingen om zwanger te worden. Artsen vertelden haar in het ziekenhuis dat haar gewicht niet meehielp. Ze startte met het boek van Sonja Bakker.
Ziekenhuis
In 2008 probeerde Iris voor het eerst om zwanger te worden. “Twee jaar later gingen we naar het ziekenhuis, omdat het niet lukte. Met een schema, veel hormonen en gesprekken met artsen, lukte het nog steeds niet.” Op dat moment woog Iris ongeveer 110 kilo. “Het laatste advies dat ik toen kreeg van de artsen was: ga afvallen.”
Afvallen
En dat deed ze. “We zetten het ziekenhuisgebeuren opzij en mijn doel was om twintig kilo af te vallen. Ik begon met Sonja Bakker en ging wekelijks spinnen.” Iris veranderde vooral haar eetpatroon. “Ik ontbeet altijd een boterham met smeerworst in de auto onderweg naar mijn werk, maar toen ik met Sonja Bakker begon, moest ik ineens variëren.” Het ging als een speer. Want die 20 kilo werd maar liefst 45 kilo.
Mislukte pogingen
“In 2013 was ik 45 kilo kwijt en na een heerlijke vakantie, zijn mijn man en ik opnieuw begonnen met een traject in het ziekenhuis.” Maar de drie pogingen, mislukten allemaal. “Daarna wilde en kon ik het niet meer. Mijn man wilde nog wel, en daardoor pasten we niet meer bij elkaar.” Ze zijn een paar jaar geleden gescheiden.
Verrassing
Al snel kreeg Iris een relatie met een andere man. “We waren een jaar bij elkaar en gebruikten voorbehoedsmiddelen. Eén keer waren we een condoom vergeten.” En ja hoor. Het was raak. “Toen we erachter kwamen dat ik zwanger was, was ik al 21 weken in verwachting.” Iris was in die vijf maanden geen kilo aangekomen. “Het was écht een verrassing.”
Complicaties
Ook al had ze de hoop op een zwangerschap opgegeven, ze was ongelofelijk blij. “Het was echt een cadeau, maar ik moest wel even wennen. Het was vooral raar dat ik drie maanden later al zou bevallen.” Haar dochter moest namelijk een maand eerder gehaald worden. “Voor mijn gezondheid. Ik werd tijdens mijn zwangerschap aan één oog blind, door een te hoge druk op mijn oog. De artsen hoopten dat als ze haar eerder haalden, ze me daar nog aan konden opereren.” Maar Iris is nog steeds blind aan één oog. “Met onze dochter ging het gelukkig goed. Behalve dat ze heel klein was, was ze verder kerngezond.”
Terugblik
Het was dus een heftige periode voor Iris. “Ik was niet depressief, en dat wilde ik ook niet worden. Ik heb gesprekken gehad met een psycholoog, dat was genoeg. Ik ben nog steeds dezelfde Iris, maar dan iets volwassener.” En wat haar lichaam betreft? “Ik wil gewoon nooit meer terug naar mijn oude gewicht. Ik blijf schommelen tussen de 65-69 kilo en daar ben ik heel blij mee.”