In de rubriek ‘Monumentje’ interviewen we elke week iemand die een ode wil brengen aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Deze week is dat Ingrid Diks (58).
Haar broer Ronald overleed door hartfalen.
In de rubriek ‘Monumentje’ interviewen we elke week iemand die een ode wil brengen aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Deze week is dat Ingrid Diks (58).
Haar broer Ronald overleed door hartfalen.
“Ronald was een geliefd persoon”, vertelt Ingrid. “Hij was vrolijk, altijd positief en opgewekt. Ook was hij loyaal naar zijn vrienden en familie.” De twee zijn close. “We hadden het altijd leuk en gezellig samen, maar konden elkaar ook weleens een periode niet zien. We lieten elkaar vrij. Onze ouders overwinterden altijd in het buitenland, maar we voelden niet de verplichting om met de feestdagen samen te zijn. Je kunt kerst tenslotte ook een dag ervoor of erna vieren.”
Voordat het noodlot toeslaat, gaat Ronald door een zware periode heen. “Zijn relatie ging na negentien jaar over, hij verloor zijn huis en zijn baan. Toch bleef hij altijd positief. In eerste instantie zag Ronald zijn vrienden iets minder, doordat zijn ex aan het stoken was. Maar geleidelijk wilde de een na de ander ook zijn verhaal horen en werd het weer allemaal als vanouds.” Langzamerhand lacht het leven hem weer toe. “De laatste negen maanden van zijn leven zat het hem eindelijk weer mee. Hij vond een vaste baan en een nieuw huis en kreeg weer een relatie.”
Het is 15 mei 2020 als Ingrid via Facebook een berichtje krijgt van haar nieuwe schoonzus. “Ik zat bij de kapper met mijn haar in de verf en zag een berichtje van Jacqueline binnenkomen via Messenger. Ze schreef dat ze zich zorgen maakte. Ze had om 16.30 uur met Ronald afgesproken. Drie kwartier had ze op hem gewacht, maar hij kwam niet. Ze vond het niks voor hem.”
Ingrid belt haar man Erik om te vragen of hij poolshoogte wil gaan nemen. “Iets in me zei dat het foute boel was.” Als haar man bij Ronald komt, ziet hij hem op de bank zitten. “Hij belde 112. De centralist gaf hem toestemming om naar binnen te gaan en adviseerde om hem te reanimeren. Erik zei dat dat dat geen zin meer had. De ambulance en politie kwamen erbij en constateerden dat hij inderdaad was overleden.” Ook zijn vriendin komt naar het huis van Ronald. “Zij is buiten blijven wachten, ze wilde hem liever niet zien.”
Die nacht kunnen Ingrid en Erik de slaap niet vatten. “We hadden zijn smartphone en Jacqueline had ons de toegangscode gegeven. We keken toen op zijn telefoon. Wat bleek? Hij had om 15.45 uur de huisarts gebeld. Hij had last van pijn op zijn borst, twee tintelende armen en hij zweette. De assistente had een terugbelnotitie gemaakt, maar ze had 112 moeten bellen. Na ruim een half uur hadden ze hem teruggebeld. Negen keer belden ze hem en spraken ze zijn voicemail in, maar Ronald nam de telefoon niet meer op.” Het is een hard gelag voor Ingrid en de andere mensen die van Ronald houden. Misschien had zijn dood voorkomen kunnen worden, misschien niet. “Dat zullen we nooit weten.”
Het afscheid van haar broer is waardig. “Ondanks corona.” De uitvaart mag plaatsvinden in de stamkroeg van Ronald. “Onze familie en zijn vrienden waren erbij. Mijn ouders, Erik, onze kinderen, Jacqueline en ik hebben hem naar het crematorium in Utrecht gereden. Daar hebben we op een open plek afscheid genomen. Dat was heel mooi.”
Karin verloor haar zoon Luke (18) aan kanker: 'Raar om de laatste uren van je kind door te maken'Lees ookTot op de dag van vandaag heeft ze moeite met wat er is gebeurd. “De huisarts is voor de tuchtcommissie verschenen. Wij zijn in het gelijkgesteld en zijn weggegaan bij de praktijk, maar excuses of een bloemetje hebben we nooit ontvangen. Terwijl zij een ernstige fout hebben gemaakt.”
Het is inmiddels drie jaar geleden, maar ze mist Ronald nog altijd. “Zijn vrolijkheid, droge humor en charisma. Afgelopen februari zou hij zestig zijn geworden. Dat hebben we met zijn allen gevierd. Ik mis hem, zonder Ronald zijn we niet meer compleet.”
Wil jij ook het verhaal vertellen van jou en je overleden dierbare? Mail je naam, leeftijd, telefoonnummer en in een paar zinnen je verhaal naar lezer@linda.nl o.v.v. Monumentje.
De meervoudig beperkte zoon van Mirjam overleed toen hij 9 was: 'Dankbaar dat we hem hebben gehad'Lees ook