Een schoonmoeder die zich (te) graag bemoeit met de opvoeding van de kinderen of de zwager met zijn rare – ietwat pikant getinte – praatjes. Je krijgt ze er gratis bij: je schoonfamilie.
In de rubriek ‘Schone Schijn’ praten we met vrouwen over hun (ex-)schoonfamilie. Want je moet maar net geluk hebben.
Wie
Ilya (41)*
Familielid in kwestie
Schoonzus
’t Geschil
Geen contact
LINDA.nl zoekt vrouwen met absurde, geinige of gênante verhalen over (ex-)schoonfamilie
Wanneer Ilya’s schoonvader plotseling overlijdt, heeft zij haar zwager en schoonzus al jaren niet meer gezien of gesproken. Maar in de week naar de begrafenis toe, valt aan een ontmoeting niet te ontkomen. “Elkaar weer zien op zo’n moment is vooral heel ongemakkelijk. Ik kreeg een hand, mijn man een knuffel.”
De kinderen van Ilya’s schoonzus en zwager zijn bijna even oud als haar kinderen. Die hadden er ‘opeens’ een neefje en nichtje bij. “Ze begonnen vragen te stellen. Wie zijn dat, waarom hebben we ze nog nooit gezien? Ze willen toch met elkaar spelen. De oudsten had ik iets meer verteld, maar tegen mijn dochter van vijf zei ik: ‘Jij vindt ook weleens iemand niet zo lief, en daar wil je dan niet mee spelen. Als je elkaar niet aardig vindt, hoef je elkaar niet op te zoeken’.”
Na de begrafenis besluit het gezin nog wat met elkaar te eten. Ilya schuift later aan, en heeft niet meteen in de gaten dat haar dochter met haar schoonzus en zwager op pad is om het eten op te halen. “Toen ik dat hoorde, dacht ik al: daar gaat iets gebeuren.”
Onderweg naar het restaurant babbelt haar dochter er vrolijk op los. “Niks eerlijker dan een vijfjarige. Blijkbaar zei mijn vrolijke flapuit op dat moment tegen mijn schoonzus: ‘Ik weet wel waarom wij jullie nog nooit hebben gezien. Mijn moeder vindt jou niet zo lief.'”
Wanneer schoonzus en zwager met het eten arriveren, is de sfeer grimmig. “Ze keek bloedchagrijnig. Ik vroeg mijn schoonmoeder wat er aan de hand was, en toen ze zei dat mijn dochter had gezegd dat ik mijn schoonzus niet zo lief vind, kon ik dat alleen maar beamen.”
De sfeer werd er niet beter op. “En die was al niet best na zo’n beladen dag. Iets als ‘elkaar niet lief vinden’, vond ik helemaal niet belangrijk op dat moment, maar mijn schoonzus kon er al haar emoties in kwijt.” Ilya merkt dat haar schoonmoeder een aantal woeste blikken naar haar toewerpt. “Ik kreeg dan ook een enorme preek. Het was mijn schuld dat mijn schoonzus zo overstuur was.”
“Mijn schoonmoeder vertelde ‘niet op de hoogte’ te zijn van het feit dat wij onze kinderen over de familieruzie hadden verteld. Toen ik vervolgens zei dat we dit gedaan hadden omdat de kinderen amper wisten dat ze nog neefjes en nichtjes hadden, en vroegen waarom ze die nu wél zagen, zei ze: ‘Je had moeten zeggen dat dat ‘grote mensen zaken’ waren. Niet mijn manier van opvoeden.”
Ilya’s schoonzus en zwager vertrekken nog tijdens het eten. “Zaten we daar met de rest van de familie, inclusief een boze schoonmoeder. Onder het mom van ‘de kinderen moeten naar bed’ zijn wij vervolgens ook maar vertrokken.”
Na de begrafenis is niet alleen het contact met haar schoonzus en zwager verwaterd, maar ook dat met haar schoonmoeder. “Ze koos partij voor hen. Als ze met kerst gingen eten, werden wij niet uitgenodigd. Mijn schoonzus wilde het nog wel uitpraten, maar dan wél bij haar thuis. Dat heb ik niet gedaan. Oude koeien uit de sloot halen heeft geen zin. Iedereen heeft een eigen kijk op het verhaal. Het was dan ook de laatste keer dat we ze hebben gezien.”
*De naam van Ilya is gefingeerd, haar echte naam is bekend bij de redactie.
Jouw verhaal delen? Mail dan een korte beschrijving van de situatie naar michelle.vandermolen@linda.nl
Lauries schoonmoeder zag kleinkind als gezamenlijk goed: 'Egoïstisch dat ik niet wilde delen'
