Hysterisch

Smakkende en slurpende geluiden vindt iedereen bloedirritant, maar dat maakt je nog geen patiënt. Van veel geluiden en handelingen kan Ilse hysterisch worden: gefluit, zwaar ademen, continu getik… “Mijn hartslag gaat ervan omhoog, ik krijg jeuk aan mijn handen. Als iemand smakt, wil ik die persoon letterlijk wat aan doen. Ik ga fysiek of verbaal tekeer, of verlaat de ruimte.”

Haat aan geluid

Mensen die misofonie (letterlijk: ‘haat aan geluid’) hebben, willen vluchten uit een ruimte met bepaalde geluiden. Dus blijven ze soms maar thuis, om niet met irritaties geconfronteerd te worden. Ilse weet sinds vijf jaar dat ze de neurologische aandoening heeft.

“Hoor ik iets storends, dan gaat honderd procent van mijn aandacht daarheen. Zo werkt mijn hoofd.” En nee, ze kán zich er niet voor afsluiten: “Ik voel dan woede en frustratie, maar ook verdriet. Je wil niet zo fel reageren, maar het gebeurt wel.” En dát is volgens haar het verschil tussen mensen met misofonie en mensen die zich ‘gewoon ergeren’: het verschil tussen irritaties en frustraties/woede.

Volle bak

Met drie broers in huis was avondeten vroeger een hel voor Ilse. “We zaten met z’n zessen aan de eettafel. Dan hoorde ik smakken, slurpen, een lepel tegen een gebit tikken, enzovoort.” Trok ze het niet meer, dan stampte ze weg. Haar moeder zei dat ze wat aan haar tolerantie moest doen. “Maar ik hoorde het allemaal zo extreem, ik werd gek.” Tegenwoordig houdt het gezin er rekening mee.

Ze werkt nu een halfjaar op de binnendienst sales van een bedrijf, maar haar collega’s zijn nog niet op de hoogte. “Het gaat wel aardig. Ik heb een eigen radiootje meegenomen, dat staat dicht bij mij. En tijdens het dagelijkse appelmomentje van collega’s ga ik even een rondje drinken halen.”

Te onbekend

Eerder trad Simon Keizer met zijn misofonie naar buiten en nu wint een Nederlands onderzoek naar de aandoening een Ig Nobelprijs. Iets wat Ilse toejuicht. “Ik wil er meer bekendheid voor.” Ze hoopt dat de medische wereld erin gaat duiken. “Een depressie is een erkend iets, ook al zie je het niet. Maar dit is zo’n onbekende term, dat mensen er meestal geen rekening mee houden.”

Heb je zelf misofonie? Bij de Vereniging Misofonie NL vind je meer informatie.