Ilse van Vugt (26) kreeg tijdens haar zwangerschap extra controles vanwege een groeiachterstand van de baby. Alles werd nauwlettend in de gaten gehouden. Toch kwamen Ilse en haar vriend voor een verrassing te staan.
In ‘Werpsterren’ deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Mijn vriend Anthlay (31) en ik waren vijf jaar bij elkaar toen we besloten voor kinderen te gaan. Twee maanden later was ik ontzettend misselijk en bleek het al raak. We moesten even wennen aan het idee, omdat het zo snel ging, maar waren natuurlijk vooral superblij.
Bij de twintig weken echo zagen ze dat de baby een groeiachterstand had. Ik moest vanaf dat moment twee à drie keer per week naar het ziekenhuis voor een extra controle. Tien weken later ben ik om de groei te stimuleren gestopt met werken. De rust hielp, want de groeicurve kwam al snel op het goede niveau.”
“Bij 38 weken braken mijn vliezen, maar de weeën lieten nog op zich wachten. De volgende dag voelde ik nog steeds weinig, dus is Anthlay gewoon naar zijn werk gegaan. Er leek niks aan de hand, tot het ineens voelde alsof ik een harde klap op mijn buik kreeg.
Op dat moment begon een weeënstorm en ging het snel. Mijn schoonouders brachten me naar het ziekenhuis, waar ik voelde dat de baby elk moment kon komen. Anthlay was nét op tijd binnen en een klein half uur later, op 14 augustus 2017 om 20.30 uur, werd onze dochter Moana geboren.”
Lees ook
Nikki ontdekte tien dagen voor de bevalling dat ze zwanger was: ‘We lagen in een deuk’
“38 weken lang vraag je je af: hoe gaat ze eruit zien? Op wie gaat ze lijken? Ik keek dus vooral naar haar gezichtje en dat was zo onbeschrijfelijk mooi, dat ik voor de rest geen oog had. Tot Anthlay mijn bubbel doorbrak: ‘Kan het kloppen dat ze maar drie vingers heeft?’
Ik dacht dat hij een flauwe grap maakte en wilde hem al bijna een stomp geven toen de verloskundige antwoordde. ‘O, ja, inderdaad.'”
“Ik pakte Moana’s handjes vast en zag dat ze inderdaad aan beide kanten maar drie vingers had. Haar ringvingers en pinken ontbraken. Gelukkig maakt Anthlay alles altijd lekker luchtig: ‘Ach ja, ik heb altijd al een eigen Ninja Turtle gewild.’
Dat geeft wel goed aan hoe wij erover dachten; we bleven heel nuchter. Bij het kraambezoek merkten we dat mensen geneigd zijn de handjes van de baby vast te pakken, en dan verwacht je toch even een reactie, maar ook al het bezoek reageerde positief. Mensen vonden het juist ‘mooie minihandjes’.
Alleen toen ik mijn moeder voor het eerst zag kwam er een soort hormoonstoot. Ik kon even alleen maar huilen en ‘ze heeft maar drie vingers’ zeggen. Hoe trots ik ook was, en hoe prachtig ik haar handjes ook vond, het onverwachte deed me toch iets. Het moest er even uit – daar is je moeder denk ik ook voor. Daarna kon ik er weer tegenaan.”
“Het ontbreken van vingers kan wijzen op problemen met het hart of de longen, dus Moana moest de volgende dag getest worden. We kregen veel complimenten over hoe positief we ondertussen bleven. Onze houding was uniek, zo vertelde het ziekenhuispersoneel. Gelukkig waren zorgen ook niet nodig: ze konden niks vinden wat acuut voor problemen zorgde. Na een dag mochten we al naar huis.
In de weken daarna hadden we wel een ‘abonnement’ op het Sophia Kinderziekenhuis. Ik vond het vaak moeilijk om Moana tijdens de onderzoeken te zien. Daar lag ze dan, tien weken oud op een ziekenhuisbedje, omringd door vijf zusters en een naald. Het onbegrip en de pijn was te horen in haar gekrijs en gehuil. Ik heb me vaak zo machteloos gevoeld.”
“Uiteindelijk bleek dat de buitenste botten van Moana’s onderarm, haar spaakbeenderen, korter waren dan normaal. Waarschijnlijk konden de pink en ringvinger daardoor niet goed aanleggen. Ook zat er een afwijking in Moana’s chromosomen, maar of dit de oorzaak is, blijft onduidelijk. Anthlay bleek namelijk dezelfde afwijking te hebben, maar heeft nergens last van.”
Lees ook
Kim werd geboren zonder armen en mét kinderwens: ‘Overal is een oplossing voor’
“Het gaat bijna drie jaar later heel goed met ons. Moana is helemaal gezond en ondervindt vrijwel geen last van haar handjes. Ze heeft alleen iets minder kracht, dus wij moeten weleens een dop voor haar opendraaien. Daarnaast zijn we nog niks tegengekomen wat ze niet kan. Je zou bijna denken: waarom heeft iedereen eigenlijk vijf vingers? Haha.
Dat het – ondanks al die extra echo’s – niet gezien is, was een grote fout. Het ziekenhuis heeft daar excuses voor aangeboden. Nu ik merk dat Moana er vrijwel geen last van heeft, had ik het achteraf gezien ook niet tijdens de zwangerschap willen weten. Dan had ik me onnodig veel zorgen gemaakt. Het had echter ook gekund dat er wél meer achter zat en dan hadden ze er op tijd bij moeten zijn.”
Foto: Très Jolie.
“Het enige waar ik me weleens zorgen over maak, is hoe het op de middelbare school zal gaan. In de pubertijd is het vaak lastiger als je er wat anders uitziet. Ik probeer Moana daarom duidelijk te maken hoe mooi ze is en dat ze zich niet hoeft te verbergen.
Ik schreef haar ooit in als kindermodel voor Prénatal zonder iets over haar handjes te vermelden. Niemand zei er bij de shoot iets over en het mooiste vond ik dat de handjes op de gepubliceerde foto’s duidelijk in beeld waren. Echt goed dat dat tegenwoordig gewoon kan, dat het ‘standaard’ beeld verandert en dat je niet perfect hoeft te zijn. Ik hoop ontzettend dat die ontwikkeling doorzet.”
Foto: Très Jolie.
Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: verena.verhoeven@linda.nl.
