De watermethode

Ilona heeft zo’n tien jaar geleden al twee gezonde kinderen op de wereld gezet. Ze wil graag een derde. “Ik raakte redelijk snel zwanger. Toen we op vakantie gingen in de zomer van 2014 was ik 15 weken zanger. Ik had zelfs al een zwangerschapsbroek ingepakt omdat ik verwachtte dat ik zou groeien, maar dat gebeurde niet.”

“Het was sowieso een heftige vakantie, omdat tegelijkertijd MH17 neerstortte, dat kan ik me nog heel goed herinneren. Toen ik thuis was en met een doptone naar de hartslag luisterde, hoorde ik geen hartje kloppen. Toen dacht ik: dit is niet goed.”

Een collega van Ilona maakt een echo en het blijkt dat het hartje inderdaad niet meer klopt. “Waarschijnlijk is hij al aan het begin van de vakantie overleden.” En dat betekent dat Ilona moet bevallen van haar overleden kind. “Dan wordt de bevalling opgewekt. Voor mij persoonlijk was de bevalling geen vervelend vooruitzicht. Het was namelijk een kans om ons kindje te zien en afscheid te nemen.”

Doodgeboren kindje

Maar haar doodgeboren zoon na de bevalling in een bakje of wiegje leggen, dat ziet Ilona niet zitten. “Ik had tijdens mijn stage een bevalling van een doodgeboren kindje van 16 weken oud meegemaakt. De baby was rood en goed doorbloed en daarna legden de verpleegsters de baby in een kartonnen bakje. Maar zulke jonge baby’s hebben nog geen sterke botten en daarom zakt het wat in elkaar.”

“Vrij snel werd het kindje donkerpaars en zag het er allemaal heel naar uit. Ook plakten de vezels van het bakje aan de huid toen we het kindje eruit tilden. Toen ik zelf moest bevallen van een overleden kindje dacht ik: zo wil ik het niet.”

In het water

Ilona bedenkt dat water een betere oplossing zou kunnen zijn. “Een baby zit in de buik ook in het vruchtwater. Daarom bedacht ik dat het beter was om mijn kindje ook na de geboorte in het water te leggen. In het water zag ik hoe mooi hij eruit zag en dat hij nog mooier werd naarmate hij langer in het water lag. Zijn huid werd weer roze in plaats van bruin en hij bleef heel mooi in vorm. Zijn handjes en voetjes waren prachtig, ik kon hem toen goed bekijken.”

Ook Ilona’s zonen mogen hun doodgeboren broertje zien. “Die vonden het allemaal wel interessant. De jongste wilde hem zelfs even aanraken. Kinderen reageren eigenlijk heel mooi in dat soort situaties.”

Lisayra verloor haar baby en deelt eerlijk rouwproces: 'Kyan is mijn drijfveer voor alles'Lees ook

Lof

En die beslissing kunnen destijds ook verpleegkundigen en artsen begrijpen. “Eigenlijk vond iedereen het een goed idee. Gynaecologen die mij kenden, kwamen na de bevalling kijken en zeiden allemaal: ‘Wat ziet dat er mooi uit’.”

Een gynaecoloog moedigt Ilona aan om een artikel te schrijven over ‘haar watermethode’. Ze publiceert haar stuk in verschillende medische tijdschriften. “Naast mooie reacties uit de medische hoek kreeg ik ook allerlei reacties uit de uitvaartwereld. Op deze manier konden ouders namelijk hun kindje mooi houden tot de uitvaart. Binnen de uitvaartwereld wisten ze ook dat het een enorme uitdaging was om doodgeboren kindjes mooi te houden.”

Lezingen

De voormalig verloskundige wekt met haar watermethode ook interesse in het buitenland. “Ik gaf lezingen in Schotland en België, schreef voor een Duits verloskundigentijdschrift en werd benaderd vanuit Zwitserland, Amerika en Canada. Inmiddels werk ik niet meer als verloskundige en wil ik niet op congressen verkondigen dat men dit moet doen.”

“Ik denk dat je de watermethode zelf moet ontdekken en daar enthousiast over moet zijn. Ik hoop dat zorgverleners elkaar informeren over de watermethode doordat ze zien wat een verschil het maakt.”

Meer verlies

Naast haar overleden zoon, overlijden bij Ilona nog twee kinderen tijdens de zwangerschap. “Uiteindelijk kwam bij mij wel een klap. Het werd mentaal allemaal een stuk zwaarder. Ook omdat je je afvraagt: ‘Wat is er mis met mij?’. Bij de derde miskraam sprak mijn man tegen mij dat dit niet meer ging. Het was psychisch te zwaar.”

“Maar ik vond het heel lastig om die droom van een derde kindje los te laten. Ik had al twee prachtige kinderen en ik wilde dit zo graag. Toen ben ik ook best een tijd boos geweest, terwijl ik mijn man tegelijkertijd ook heel goed begreep. Na een jaar verzoende ik met deze beslissing. Maar ook het geven van lezingen over de watermethode hielp mij bij de verwerking van de drie stilgeboorten.”

Ilona’s watermethode wordt inmiddels in nagenoeg alle Nederlandse ziekenhuizen aangeboden. “Ouders mogen dan zelf kiezen wat ze willen. Maar alle verpleegkundigen die ik ken, waarderen de watermethode. Het is heel mooi hoe het kindje er dan uitziet.”

Melanie fotografeert overleden baby's: 'Ouders stoppen al hun liefde in die korte tijd'Lees ook

Afscheid

Volgens Ilona werkt de methode eenvoudig. “Eigenlijk werkt kraanwater het beste. De watermethode is bedoeld om de baby mooi te houden, tot aan de uitvaart. Zo kan iedereen afscheid nemen. Meestal duurt dat afscheid een kleine week. Ik geloof namelijk ook dat het goed is om het kindje na de uitvaart los te laten.”

Volgens Ilona maakt de watermethode het afscheid mooier. “Het kindje zweeft in het water als een mooi, roze mini-mensje – net zoals je dat bij van die animaties ziet van een foetus in de baarmoeder. Je kunt in deze periode foto’s maken en het kindje goed bekijken.”

“Dat is niet eng. Je kunt trots zijn op je kind en de foto’s later bekijken of aan anderen laten zien. Dat is ook weer goed voor het gesprek over doodgeboren kindjes. De liefde en aandacht die je op deze manier krijgt, maken het verwerkingsproces makkelijker. De watermethode is geen moeten, uiteraard blijft het altijd mogelijk om je kindje ‘op het droge’ op te baren, maar ik denk dat het een mooie optie is bij een moeilijk afscheid.”

Ilona Tiemens-van Putten

.Stichting Rouwkost lanceert Parelkoffer voor ouders die baby of kind verliezen: 'Ik geloof dat er licht is ín de tunnel'Lees ook