Ouders

“Eetstoornissen zijn echt een psychische ziekte”, vertelt Thalita ons. “Ik woog 61 kilo, maar ik dacht dat, als ik onder de zestig kwam, ik leuker, knapper en aardiger gevonden zou worden.” 61 kilo werd vijftig, maar ook dat was niet licht genoeg. “Ik was nooit tevreden met mijn gewicht en woog mezelf meerdere keren per dag. Uiteindelijk woog ik 43 kilo. Dat is een extreem ondergewicht. Ik was altijd moe, had nergens energie voor en werd niet meer ongesteld. Mijn ouders maakten zich enorme zorgen en probeerden van alles om me te helpen.”

Stewardess

In 2012 kreeg Thalita een baan bij Transavia als stewardess. “Dat is heel zwaar werk, je móet wel eten. In die tijd werd fitness heel populair en begon ook krachttraining op te komen. Ik begon daaraan en moest dus ook eten om er energie voor te krijgen. Ik vond het enorm leuk om te doen. Het trainen was echt mijn redding.”

Normaal

“Het duurde wel drie of vier jaar om te komen waar ik nu ben.” Thalita heeft inmiddels een normale relatie met eten. “Ik geniet er nu ook van. Ik eet zelfs chocolade en taart. Tegenwoordig ben ik online coach en begeleid ik anderen die ook een worsteling hebben met voeding of willen afvallen.”

#Fitgirl

“Op Instagram deel ik veel foto’s. Ik geef een heldere uitleg bij mijn foto’s en post regelmatig. Ik krijg vaak berichten van meisjes die zeggen dat ze het knap vinden dat ik nu fit en veel gezonder ben dan eerst.” Het liefst kijkt Thalita niet naar foto’s van de tijd dat ze haar stoornissen had. “Die foto’s van vroeger zijn heel akelig. Een eetstoornis hebben, betekent niet dat je graag magere lichamen ziet. Het heeft ook te maken met controle willen hebben over je voeding en lijf.”

Grip

“Op voeding kun je grip hebben. Nu heb ik dat nog steeds, maar dan op een goede manier. Ik kan weer alles eten en hoef niet meer af te vallen. Als ik een dag of week niet sport is het ook prima. Die eetstoornissen zijn geen ding meer in mijn leven. Daar ben ik enorm blij om.”

Lees ook
Sven onderging een gastric bypass en viel 32 kilo af: ‘Ik ging door een hel’