Lody (28) en zijn vriend Dennis (31) wilden samen een kindje, maar dat is door de Nederlandse regelgeving erg lastig voor een mannenkoppel. Met dank aan draagster Germaine en crowdfunding is het ze gelukt.
Voor elke fase heeft Lody vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Dennis en ik zijn zeven jaar samen en ik wist al vanaf het begin van Dennis’ grote kinderwens. Ik zag mezelf niet meteen als vader, maar na veel gesprekken wilde ook ik het proberen. We wilden eerst adopteren – er zijn genoeg kindjes die de liefde missen die wij ze kunnen geven. Dit bleek echter moeilijk om financiële redenen en omdat weinig landen een homokoppel accepteren als ouders.”
“We hebben nog gekeken naar co-ouderschap, maar dan krijg je niet alleen een kindje, maar ook een nieuwe ‘relatie’ erbij. Wij wilden alleen dat eerste, waardoor er nog maar één optie overbleef: draagmoederschap. Je mag daar in Nederland echter geen oproep voor plaatsen, dus vind maar eens een draagmoeder…”
Lody en Dennis onderweg om te gaan flyeren tijdens de Pride, om geld op te halen voor hun grote wens.
“Toen we een keer bij mijn nicht Germaine, haar man Mark en hun twee dochters aten, zei Germaine uit het niets: ‘Ik zou jullie kindje wel willen dragen’. Mijn mond viel open. Zij vond het heerlijk om zwanger te zijn en zag haar eigen gezin als compleet. Zonder dat we haar gevraagd hadden, wilde ze helpen. Echter niet als draagmoeder, maar als draagster. Dit houdt in dat we niet haar eicellen zouden gebruiken, zodat het kindje biologisch niet van haar zou zijn.”
“Vanaf dat moment zijn we een lang traject in gegaan dat te zien is in de documentaire Het zaad en de elf eitjes en te lezen is op ons blog. In het kort: we startten een crowdfundingsactie om geld op te halen en vonden na vele omwegen een eiceldonor in Canada, want in Nederland werd deze manier van zwanger worden niet uitgevoerd.”
Lody, Germaine en Dennis bij de kliniek in Canada.
“Poging één mislukte. Dat was een flink drama. Door de media-aandacht die we inmiddels kregen, haalden we met de crowdfunding gelukkig genoeg geld op voor een tweede poging. Germaine wilde het nog één keer proberen – haar (gezins)leven stond ook stil en het was fysiek en mentaal niet niks voor haar – dus het móest nu lukken. Op kerstavond 2016 kregen we te horen dat Germaine officieel zwanger was.”
“We waren intens gelukkig toen we het goede nieuws hoorden, al was er ook nog wel onzekerheid. Bij de twaalfwekenecho viel dat weg. Het was zo mooi om die echo te zien. Ik werd helemaal warm vanbinnen.”
“Germaine had ijzertekort waardoor ze twee keer een ijzerinfuus kreeg, maar verder ging de zwangerschap goed. Dennis en ik zagen haar regelmatig, maar gaven haar ook ruimte om haar eigen leven te leiden. Ondertussen bereidden wij alles voor. Zo maakten we de kinderkamer klaar. Dan wel zonder dat er iemand met hormonen en een bolle toet rondliep, maar het geluksgevoel was zeker wél aanwezig.”
“Omdat de baby in stuit lag, beviel Germaine na 39 weken met een keizersnede. Mark stond tijdens de operatie bij haar hoofd, Dennis en ik keken van een afstandje mee. Dat was zo speciaal. Toen het echt zover was, mochten we dichterbij komen en zagen we onze dochter Skye, op 23 augustus 2017, geboren worden.”
“Het LangeLand Ziekenhuis in Zoetermeer zorgde super goed voor ons. Zo kregen we een aparte kamer naast Germaine waar we een nachtje mochten blijven. Germaine dacht van tevoren dat ze Skye pas later weer wilde zien, maar een paar uur na de geboorte kwam Mark vragen of het toch die dag al mocht. Natuurlijk mocht dat! Dat werd een heel bijzonder moment.”
Foto’s: VI Photography.
“Na veel geregel lukte het om kraamhulp te krijgen dus daarmee konden we fijn opstarten. Klinkt cliché, maar het voelde alsof we met Skye eindelijk compleet waren. Alles klopte en het was meteen vertrouwd.”
“Skye is een heerlijke, vrolijke baby. Het gaat goed met haar, alleen is er wel een gehoorbeperking geconstateerd. Ze heeft twee gehoorapparaatjes waarmee wordt verwacht dat ze straks gewoon mee zal komen en zal leren praten. Ondertussen leren Dennis en ik gebarentaal om met haar te kunnen communiceren als ze het apparaatje niet in heeft.”
“Ook met Germaine gaat het goed. Zij is officieel niks meer van Skye – Dennis en ik zijn beiden officieel vader – en daar heeft ze helemaal geen problemen mee. We zien elkaar met feestjes en soms eten we samen, maar we lopen niet de deur bij elkaar plat. Voor Germaine is Skye wel een nichtje ‘plus’, maar ze is zich ervan bewust dat Skye dit misschien niet zo gaat ervaren, omdat zij niks weet uit de tijd in de buik. We gaan haar natuurlijk wel alles vertellen. Wie de biologische vader is, weten alleen Dennis en ik en later Skye. Verder hoeft niemand dat te weten, tenzij daar ooit medische redenen voor zijn.”
“Achteraf is het het allemaal waard geweest. Een broertje of zusje zou leuk zijn, maar we tellen onze zegeningen. Door ons blog en de documentaire hebben we het onderwerp beter bespreekbaar gemaakt in Nederland. Er zijn echter nog veel stappen te zetten. Ik zou zo graag willen dat het hele traject in Nederland te doorlopen is zodat mannen niet meer de hele wereld over moeten om hun droom waar te maken. We hebben het heerlijk met Skye en dat gunnen we anderen ook.”
“We worden regelmatig benaderd door jongens die tips van ons willen. We raden sowieso aan om op 11 november naar de wensouderbijeenkomst van Meer dan Gewenst in Amsterdam te gaan. Hier worden lezingen gegeven (door o.a. Dennis) en worden veel open gesprekken gevoerd. Dat is een goed begin.”
Lees ook
Pauline was draagmoeder voor LINDA.tv’s Duco en Ron: ‘Ik zag het geluk in hun ogen’
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
