We appen de hele dag door, maar soms komen dingen daar ook plotseling ten einde. In deze rubriek delen LINDA.-lezers het laatste appje dat ze met iemand uitwisselden: van vrienden tot lovers, van exen tot ouders.
Vandaag de beurt aan Marloes (42), die door een uit de hand gelopen conflict het contact met haar buren verloor.
“We zijn jarenlang superclose geweest met onze buren, Bram en Tina. Een ouder stel, heel lieve mensen, bij wie onze kinderen altijd terechtkonden. Ze gooiden snoepjes over de schutting, we aten weleens samen en zij haalden de kids op van school als ik laat thuis kwam van werk. Het was echt een heel fijne, hechte band. Een fantastisch soort bonusopa en -oma.”
“Natuurlijk hadden ze hun eigenaardigheden, zoals elk mens, maar ik kan me niets bedenken dat écht tegenstond. Alleen Tina’s rijgedrag vond ik verschrikkelijk. Continu remmen, dan weer gas, dan weer slingeren… heel erg chaotisch. Ik zat bij haar in de auto toen we een keer aangehouden werden door de politie: ze dachten dat ze met een beschonken bestuurder te maken hadden. Met haar meerijden probeerde ik dus zoveel mogelijk te vermijden, ook omdat ik een angststoornis heb. Dat maakt zo’n rit niet prettiger.”
Maureen (47) sloeg een verjaardagsuitnodiging af: 'Ik werd meteen overal geblokkeerd'
“Na hen zo’n zeven jaar als buren te hebben gehad, verhuisden we, maar we hielden de jaren erna wel gewoon goed contact. Op een dag belde Tina me op in de zomervakantie: ‘Zal ik je oudste meenemen naar het strand? Dan heeft hij ook eens wat leuks.’ Dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat: wat bedoelde ze daar nou weer mee? We waren net een week terug van vakantie, het is niet alsof mijn kinderen geen uitjes hebben of zo. Ik was een beetje geïrriteerd, maar vond het door mijn angststoornis moeilijk om daar iets over te zeggen. Toch vond ik het absoluut geen fijn idee als mijn zoon twee keer een uur lang bij haar in de auto moest zitten.”
“Als ik met bezwaren zou komen, wist ik dat ze die weg zou wuiven, dus ik besloot om kort te antwoorden: ‘Liever niet.’ Een week later kreeg ik een appje: ‘Hebben we iets verkeerd gedaan?’ Ze trokken het zich heel erg aan, dus ik legde uit dat er niets ernstigs aan de hand was, dat het te maken had met mijn angsten. Ik ben niet over haar rijgedrag begonnen, dat leek me iets too much. Maar sinds dat strandincident is het nooit meer goed gekomen.”
“Heel af en toe vloog er nog een appje over en weer, maar nooit meer uitnodigingen voor een bakkie koffie. Toen ik nog een kind kreeg, stuurde ik ook een geboortekaartje naar de oude buren, maar ze zijn niet op kraambezoek geweest. De relatie was enorm bekoeld, eigenlijk zonder écht goede reden. Toen ik en mijn gezin weer verhuisden, stuurden we alsnog een verhuiskaart. Daar kregen we een kaartje op terug, dus stuurde ik: ‘Bedankt voor de leuke kaart. Komen jullie een keer kijken?’ Daar hebben we nooit meer iets op gehoord.”
Aangereden door orgaantransplantatiedienst: Lydia (49) deelt het laatste appje van haar moeder
“Dat appje stuurde ik in 2018, we hoorden in 2021 dat Tina het jaar daarvoor was overleden. Bizar hoe je eerst zo hecht kunt zijn en daarna maandenlang niet eens kunt weten dat iemand er niet meer is. Via-via hoorden we dat zowel Bram als Tina veel last hebben gehad van het conflict. Dat vond ik wel moeilijk om te horen. Ik had een aantal keer toenadering gezocht, maar daar kwam steeds niets op terug. Het moet wel een beetje van twee kanten komen.”
“Tegelijkertijd reken ik het mezelf ook wel aan. Misschien ben ik te star geweest, had ik gewoon ‘ja’ moeten zeggen op dat strandidee. Of the bigger person moeten zijn en moeten zeggen: ‘Joh, waar doen we moeilijk over, laten we het bijleggen.’ Het is gewoon heel jammer dat het zo’n los eindje is geworden. Ik heb ervan geleerd, maar vind het wel heel zonde van deze vriendschap. Een kans om het goed te maken is er nu ook niet meer.”
Heb jij ook een bericht waar een bijzonder verhaal achter schuilt? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een screenshot van dat laatste appje, een korte samenvatting van de situatie, je naam en leeftijd. Misschien nemen we dan contact met je op voor deze rubriek.
Het laatste appje van Cindy (37) aan haar broer: 'Ik wist dat het te laat was'
