Politieagenten, brandweerlieden en boa’s krijgen steeds vaker te maken met agressiviteit. Van omstanders of soms zelfs van degenen die ze proberen te helpen.
In LINDA.211 ‘CRIME’ vertellen zes hulpverleners hun verhalen over agressie en mishandeling aan journalist Nicole Gabriëls. Zo ook Brenda Hilberts (41), werkzaam bij Handhaving, regio Alkmaar.
“In coronatijd ondersteunde ik een groep studenten bij het wijzen op huisregels in de Alkmaarse binnenstad. Er geldt daar een fietsverbod in bepaalde straten en een man fietste voorbij het verbodbord. Ik wilde een gesprek met hem aangaan, waarop hij begon te schelden. Lichamelijk ben ik niet geboren als vrouw en daar maakte hij kleinerende opmerkingen over. Hij maakte met zijn telefoon een filmende beweging en riep: ‘Ik ga je op Facebook zetten, pot van Alkmaar.’
Ik waarschuwde hem rustig, probeerde steeds een gesprek met hem te voeren. Toen volgde een schijnbeweging met zijn linkervuist terwijl hij me raakte met zijn rechtervuist. Hij sloeg en trapte, sloeg en trapte. Mijn neus brak, mijn kaak ook. Hij werd aangehouden. Het is tot een rechtszaak gekomen waarbij hij is veroordeeld voor geweld tegen een ambtenaar in functie.”
“Mij heeft het voorgoed veranderd. Ik werk eraan om de stress te minimaliseren, daarvoor voer ik gesprekken met professionals. Ik was al niet enorm sociaal, maar na deze gebeurtenis voel ik amper nog behoefte om onder de mensen te zijn.
Wat me sterkt zijn de reacties. Mensen die ik niet eens ken sturen me kaarten en bloemen, zelfs een pakket rustgevende lavendel. Ik ben vastbesloten me niet gewonnen te geven.”
De verhalen van nog vijf andere hulpverleners lees je in LINDA.211 ‘CRIME’. Ook lees je in dit nummer alles over forensisch experts, een nagelbijtend spannend kort verhaal van Esther Verhoef en – jawel – een fotoserie met zes politiestrippers. Mis ‘m niet.
Inca is forensisch patholoog: 'Je went wel aan de geur van een stoffelijk overschot'
