Er is te weinig aandacht voor vrouwen zonder kinderwens, vinden Vera Camilla en Esther*. Esthers omgeving is er zelfs na dertig jaar niet aan gewend: ‘De algemene opvatting is toch: kinderen horen erbij.’
Ook Vera Camilla pleit ervoor voorzichtiger te zijn in wat we mensen toewensen en welke verwachtingen we van elkaar hebben.
Vier dagen over tijd is influencer Vera Camilla (29) als ze in lichte paniek een zwangerschapstest doet. Het zal toch niet? De test slaat negatief uit. Of juist positief, als je bedenkt dat Vera Camilla geen kinderwens heeft. Ze besluit een foto te plaatsen: lachend in de camera samen met haar partner. In haar hand de negatieve test. ‘Ik heb dit beeld nog nooit gezien. Een volwassen koppel dat dolgelukkig een negatieve zwangerschapstest vasthoudt. Jij wel?’
Voor Vera Camilla is het niet gewoon een foto, laat staan een licht onderwerp. Ze wil een tegengeluid laten horen in een wereld die is ingericht op het ‘krijgen’ van kinderen. Ze schrijft: ‘De negatieve test voelde als een gigantische opluchting. Ik ken de verdrietige verhalen van stellen die in verwachting willen raken, maar bij wie het niet lukt. Over hoe groot die wens kan zijn en hoe onverteerbaar het verdriet. Maar voor ons is het anders.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Ze schrijft: ‘Ik ben me heel goed bewust van mijn genen, mijn emotionele bagage. Mijn angst en depressie. Ik zou me rot schrikken als ik in verwachting zou blijken en dan een heel moeilijke keuze moeten maken. Ik vind het enorm spannend om deze foto te uploaden, maar ik wil graag een tegengeluid laten horen. Zodat ik op een dag niet meer aan mijn therapeut hoef blijven uitleggen hoe zwaar deze keuze en dit dilemma voelt, en mijn vriendinnen minder schrikken als ik mijn twijfels deel.’ In haar vlog pleit ze ervoor voorzichtiger te zijn in wat we mensen toewensen en welke verwachtingen we van elkaar hebben.
Esther (38) heeft ook behoefte aan een tegengeluid. Al zeker dertig jaar weet ze zeker dat ze geen kinderwens heeft, maar haar omgeving vraagt er nog steeds naar. Waar haar vriendinnen op de basisschool al fantaseren over moeder worden en poppen al intensief verzorgen, heeft Esther daar niets mee. Hoe jong ze dan ook is, ze beseft dan al dat haar opvatting over ‘later als ze groot is’ ver bij die van haar leeftijdsgenootjes vandaan ligt.
Het besef dat ze écht geen moeder wil worden komt wanneer ze op haar 17de haar eerste snuffelstage loopt bij een kinderdagverblijf. “Ik zag al die kinderen – huilen, schreeuwen, krijsen – en dacht: hell no! Natuurlijk snap ik wel dat je zelf niet zo’n hele klas baart, maar toch… het gevoel ‘dit nooit’ was zó sterk. Maar ik was nog jong en kreeg te horen dat die eierstokken vanzelf wel een keer zouden gaan rammelen.” Maar tot op de dag van vandaag houden die zich stil.
Daar begrijpen de meeste mensen helemaal niets van. “De algemene opvatting is toch: kinderen horen erbij, die ‘krijg’ je gewoon. Heb je ze niet, dan komen ze vast nog wel en anders is de conclusie: ‘dan is het niet gelukt. Er zijn maar weinig mensen die bedenken dat ik gewenst kinderloos ben. Dat mijn leven perfect is zoals het nu is: met een fijne vriend, een eigen onderneming en een prachtig huis. Dat ik zonder kinderen tijd en geld overhoud om alles te doen en laten waar ík blij van word.”
“Daarbij lijkt een zwangerschap me ingewikkeld. Ik heb een eetstoornis gehad en zou niet zo goed weten hoe ik op een veranderend lichaam zou reageren. Zit er nu twee kilo bij, voel ik al een lichte paniek en kan ik daar echt mee bezig zijn. ”
Inmiddels heeft Esther alles al eens gehoord. “Ik zou egoïstisch zijn, omdat mijn leven om mij draait. Ook krijg ik weleens het verwijt dat ik dit mijn vriend toch niet mag aandoen. Alsof ik zijn geluk ontneem, terwijl hij 100 procent achter mij staat en we samen een heel gelukkig en rijk leven hebben. Ook hoor ik weleens dat ik een kinderhater zou zijn, maar ik ben dol op mijn neefjes en nichtjes. En dan zijn er nog de grappenmakers, die denken dat het niet lukt. “Een kennis zei eens: ‘als het je vriend niet lukt, mag jij je bips wel over de schutting hangen.. en blaf ik je wel vol.’” Bizar, maar zoiets laat ik dan van me afglijden.
Netjes vragen naar een eventuele kinderwens mag van Esther best. “Maar dan moet je wel naar het antwoord willen luisteren en dat doen veel mensen niet. Ze blijven toch pushen: ‘je weet niet wat je mist, het komt echt nog wel’. Dat frustreert enorm en maakt me ook onzeker. Het voelt dan alsof mijn eigen gevoel niet goed genoeg is.”
Johanneke (33) heeft geen kinderwens: 'Het valt heel vaak stil'
*De naam van Esther is gefingeerd om persoonlijke redenen, haar echte naam is bij de redactie bekend.
