‘Ik laat boeren’

“Ik ben energetisch therapeut. Voor mijn werk geef ik workshops en geef ik behandelingen zoals de guasha therapie”, vertelt Van der Chijs. Die guasha therapie is een ‘schraapmethode’ om afvalstoffen te verwijderen. “Dat doe ik bij mensen én dieren. Ik schraap met een bepaalde steen, de jade steen, over iemands huid om afvalstoffen af te voeren, en laat daar boeren bij.”

De ene boer is de ander niet: het verschilt erg per cliënt hoeveel oprispingen ze krijgt. “Bij de een boer ik niet, bij de ander heel veel. Op die manier voer ik lichamelijke en mentale afvalstoffen bij mijn cliënten weg.”

Drie boeren later

Mensen helpen door te boeren klinkt voor sommigen misschien als een aantrekkelijke baan, maar je kunt er niet voor studeren, benadrukt Van der Chijs. “Op mijn veertigste kreeg ik een burn-out en onderging ik therapieën die me enorm hielpen. Daarna wilde ik zelf ook als therapeut aan de slag.”

De vijftiger volgde een opleiding bij een Chinese vrouw die de guasha therapie aan haar uitlegde. “Die therapie wordt wel vaker toegepast, maar ik ben een van de weinigen in Nederland die er boeren bij laat.” Het is niet zo dat ze immer boert, dat verschilt per cliënt. “Soms laat ik er drie, en andere keren ben ik een uur lang bezig. Dat gebeurt spontaan.”

Lees ook
Redacteur Stijn laat zijn koelkast ‘lezen’: ‘Zo, jij houdt wel van een feestje’

‘Ik schaam me dood’

Soms zijn de boeren wel érg hard. “Dan schaam ik me dood. Af en toe blijf ik maar boeren als iemand te veel afvalstoffen in zijn of haar lijf heeft. Dan kan ik niet meer stoppen. Als het echt te erg wordt, moet ik de kamer uit. En dat terwijl ik uit ’t Gooi kom en altijd zo’n keurig meisje was. Ach, het is wat het is.”

Je kunt het bijna een ‘gave’ noemen, iemands afvalstoffen wegboeren. Van der Chijs wordt ook behoorlijk serieus genomen door cliënten. “Zij vinden het prima dat ik dit doe en zeggen dat ik lekker m’n gang moet gaan. Na mijn geboer voelen ze namelijk dat hun blokkades weg zijn. Het werkt echt.”

Lees ook
Lai-Fong is spiritueel coach: ‘Ik heb me erbij neergelegd dat ik raar ben’

Trotse kroost

Dat tieners zich voor hun ouders schamen is veelvoorkomend, maar een moeder die boert voor het brood op de plank, is een heel ander verhaal. “Dit is gewoon een onderdeel van mijn werk. Dat boeren is een bij-effect van de behandelingen die ik doe. Mijn kinderen van 19 en 21 vinden het prima. Ze kunnen er smakelijk om lachen.”