Een erfenis van een bekende kan spannend zijn: wie krijgt wat? Maar een erfenis kan ook uit onverwachte hoek komen óf vervelende situaties met zich meebrengen.
Daar kan Frederique (31) uit Zundert in Noord-Brabant over meepraten. In de rubriek ‘De Erfenis’ vertelt ze over de nalatenschap van haar tante.
Frederique had altijd een goede band met haar. “Ze was die kinderloze tante van wie alles mocht. Ze paste vaak op toen ik nog klein was en dan mocht ik mezelf helemaal volproppen met snoep.” Ondertussen was haar tante dan druk bezig met haar geiten, kippen en paarden. “Mijn tante kon goed paardrijden, het was echt een lifestyle voor haar. In het weekend was ze altijd met de trailer op pad om een wedstrijd te rijden.”
Vaak ging Frederique met haar mee. “Ik keek dan langs de kant naar de dressuurwedstrijd. Vooraf waren we constant in de weer met het paard van mijn tante.” Ook toen Frederique ouder werd, bleef ze regelmatig meegaan. “Toen ik ging studeren werd het wat lastiger, maar ik probeerde altijd tijd vrij te maken voor mijn tante.” Toch was het Frederique nooit echt te doen om de paarden. “Ik ben wel gek op dieren, maar rijd zelf geen paard. De tijd samen met mijn tante vond ik gewoon heel fijn.”
Vier jaar geleden werd haar tante ziek. “Acute leukemie zorgde ervoor dat ze binnen een paar weken overleed. Het ziekteproces ging heel snel.” Frederique was gebroken. “Ze was één van mijn beste vriendinnen. We hadden een hele goede klik met elkaar en dat viel ineens weg. Toen ik erachter kwam dat ik haar paard erfde, kon ik dan ook niet anders dan het dier overnemen.”
Dat zorgde in het begin voor behoorlijk wat stress. “Tuurlijk was ik wel wat gewend, maar om elke dag een paard te verzorgen is andere koek. Ik heb mijn leven om moeten gooien.”
Met voeren krijgt Frederique inmiddels hulp. “Ik werk in de zorg met wisselende tijden en had soms weleens buikpijn als ik niet op tijd bij de wei kon zijn om hem eten te geven.” Daarom heeft ze het dier nu ondergebracht bij een manege. “Inmiddels heb ik al behoorlijk wat lessen gevolgd. Als mijn tante dit zou zien, zou ze haar ogen niet geloven.”
Janna (76) ontdekte door een erfenis dat haar ouders voor de Duitsers werkten tijdens de Tweede Wereldoorlog
