Trigger warning: dit artikel gaat over seksueel misbruik.

Misbruikt

“Het was 8 september 2021, mijn dochter was net 7 jaar”, vertelt Saskia. “Zij stond onder de douche, ik was in de badkamer bezig. Ik zag dat ze haar vulva ontweek en zei dat ze die ook moest wassen. Dat vond ze niet fijn, zei ze. Ik legde uit dat haar lichaam van haar was, dat zij daar gewoon aan mocht komen en andere mensen niet. Met grote ogen zei ze: ‘Maar dat heeft iemand wel gedaan.’ En toen noemde ze zijn naam.”

“Toen ik vragen stelde sloeg ze dicht, maar ik móést weten wat hij gedaan had. Met haar hand pakte ze mijn vinger vast en die wreef ze over mijn arm. ‘Dat heeft hij gedaan bij mijn vagina’, zei ze. Ze wist nog niet eens wat seks wás. Ik heb mijn dochter in bed gelegd en mijn vriend, met wie ik een latrelatie had, gebeld. Toen ik hem ermee confronteerde, bekende hij meteen. Ik heb opgehangen.”

Meisje (4) in België misbruikt door klasgenootjes op school: 'Ze leek verward en in de auto begon ze te huilen'Lees ook

Manipulatief

“Meteen volgden de appjes. Dat hij er heel veel spijt van had, dat het niet de bedoeling was, dat hij het niet meer zou doen, dat ik niet de politie moest bellen en hij wel therapie zou gaan volgen. Eerst zei hij dat het alleen één keer was gebeurd tijdens het afdrogen. Daarna bekende hij dat hij haar ook een keer had aangeraakt toen hij naast haar in bed lag, maar daar heel veel spijt van had. Achteraf bleek dat hij het nog vaker had gedaan.”

“De volgende dag kwam hij langs, hij wilde erover praten. Ik wilde dat niet. Ik was in shock, maar mijn gevoel was meteen dat hij weg moest. Toen kwam ik er pas achter hoe manipulatief hij kon zijn. Als hij niet langs mocht komen, zou hij zichzelf wat aandoen. Dus hij kwam, en probeerde het goed te praten, te minimaliseren. Ik heb het uitgemaakt en hem weggestuurd.”

Schuldgevoel

“De break-up was lastig”, vertelt Saskia. “Ik was ineens mijn maatje kwijt. Waar was de persoon van wie ik hield gebleven? Het was lastig te aanvaarden dat hij dit had gedaan. Misschien had hij wel gelijk, dacht ik soms. Misschien was het inderdaad maar één keer, misschien kon hij wel in therapie, misschien kon het dan toch nog goedkomen.”

“Maar naar die gedachten heb ik nooit gehandeld. Ik wilde mijn dochter altijd in haar ogen kunnen blijven aankijken. Dus hoe moeilijk het voor mij ook was, hij moest weg voor haar veiligheid. Mijn dochter heb ik niet verteld dat ik het had uitgemaakt om wat hij met haar had gedaan. Ik wilde niet dat ze zich schuldig ging voelen.”

“Ik heb zelf wel lang met een schuldgevoel rondgelopen. Hoe kon ik het niet hebben gezien? Ik vertrouwde hem blindelings, wilde een toekomst met hem. De eerste week was ik zo in shock, dat er een vriendin is gekomen om te helpen voor de kinderen te zorgen. Mijn schuldgevoel maakte me zwaar depressief, bijna suïcidaal. Ik moest antidepressiva slikken om te kunnen functioneren, voor de kinderen. Pas na veel traumatherapie kan ik inzien dat het niet mijn schuld is. Niemand anders dan de dader is hier schuldig aan.”

Kawa wordt in ‘Ontvoerd’ onverwacht beschuldigd van het misbruiken van zijn kinderen: ‘Ze is echt gek geworden’Lees ook

Loyaliteit

“Bovendien: ik kon het niet weten. Je merkt soms niks aan kinderen, vooral als ze misbruikt worden door mensen die ze kennen. Want ze houden ook van die persoon, ze vinden hem of haar ook lief. En die persoon ís vaak ook heel lief. Dat is heel verwarrend voor een kind: iemand is lief, maar doet ook dingen die niet fijn voelen. Vaak proberen kinderen uit loyaliteit naar de buitenwereld dan te doen alsof er niks aan de hand is.”

“Ze heeft wel een keer tegen hem gezegd: ‘Ik wil niet meer dat je dat doet.’ Hij zei ‘sorry’, hij zou het niet meer doen. Later zei ze: ‘Ik denk dat hij was vergeten dat hij dat had gezegd, want hij deed het erna nog vaker.'”

Veroordeeld

Saskia doet aangifte tegen haar ex. Maar waar hij tegenover haar bekende, ontkent hij in politieverhoren en de rechtszaal. “Hij zei dat ik alles had verzonnen. Dat voelde als een trap na. Hij hield al niet genoeg van ons om zijn handen thuis te houden, maar nu zette hij ons ook nog neer als leugenaars. De periode na de aangifte was bijna te zwaar om te dragen. Het was geen leven, maar overleven.”

“Uiteindelijk werd hij toch veroordeeld, onder meer op basis van de appjes die hij had gestuurd. Toen mijn dochter hoorde dat hij straf kreeg, maakte ze echt zo’n Popeye-spierbal. ‘Yes’, zei ze. ‘Het is zijn schuld, niet de mijne. Híj moet in de gevangenis.’ Zelfs zij, als kind van 7, heeft zich schuldig gevoeld. Ze dacht dat het haar schuld was dat hij aan haar had gezeten. Zij had hem toch gevraagd of hij haar wilde voorlezen in bed of een spelletje wilde doen?”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht dat is gedeeld door @taboedoorbreker_misbruik

Warriors United

“Eerst dacht ik dat mijn dochter er niet zo veel last van had, maar later bleek ze flink getraumatiseerd. Zodra het over hem ging, liep ze de kamer uit of begon ze over iets anders. En ze deed een soort kinderlijke vorm van automutilatie: op haar nagels bijten tot het bloedde. Op mijn aandringen heeft ze traumatherapie gehad. Het gaat nu een stuk beter met haar. Als ze eerder herbelevingen kreeg, bevroor ze helemaal. Nu raken ze haar nog steeds, maar kan ze ook weer verder met haar dag.”

Ook met Saskia zelf gaat het inmiddels beter. Ze heeft veel contact met een groepje lotgenoten, die allemaal te maken hebben gehad met een vorm van misbruik. “Warriors United, noemen we onszelf. We willen slachtoffers meegeven dat het nooit hún schuld is, dat ze het verdienen om ergens terecht te kunnen met hun verhaal. Ik wil zelf ook graag een opleiding tot ervaringsdeskundige gaan doen, zodat ik slachtoffers straks echt kan helpen.”

“Ik ben blij dat ik meteen heb gehandeld naar het verhaal van mijn dochter. Van slachtoffers hoor je vaak dat ze weinig steun ervaren na het uitkomen van hun verhaal. Maar als iemand zijn verhaal bij je doet, kijk dan niet weg. Luister.”

Heb jij of iemand in je omgeving seksueel misbruik meegemaakt en wil je daarover praten? Centrum Seksueel Geweld biedt professionele hulp en is 24/7 bereikbaar via het telefoonnummer 0800 – 0188. Je kunt ook terecht bij Slachtofferhulp Nederland.

Deze psycholoog ontvangt prijs voor haar werk voor misbruikslachtoffers: 'Hiermee kon ik taboedoorbrekend onderzoek doen'Lees ook