Oxycodon

De release van de documentaire was minstens even spannend als bevrijdend, vertelt Eveline. “Het is toch je eigen verhaal dat ineens de wijde wereld in gaat. Maar zodra het live stond, gaf het meteen meer lucht. Chronische pijn zie je vaak niet, dus je kunt moeilijk verwachten dat mensen snappen hoe het écht is. Door de docu werd dat duidelijk, het bood een gespreksopening.”

Het gros van de reacties aan haar adres ging dan ook niet over oxycodon of het afbouwen, maar over Eveline’s dagelijkse leven met pijn. “Mensen uit mijn inner circle gaven aan dat ze nu beter begrepen hoe een slechte dag er voor mij uitziet. Normaal krijgen zij alleen de momenten mee waarop het wél beter met me gaat. We kunnen daar nu gemakkelijker over praten.”

Anafylactische shock

In de documentaire is te zien hoe Eveline stopt met 10mg Oxycodon per dag, en de 40mg Oxycontin blijft gebruiken. Die situatie is nog steeds onveranderd. “Mijn pijn blijft gewoon hetzelfde, dus ik blijf Oxycontin slikken tot er een beter alternatief is. Maar die 10mg is weggebleven, dát is winst.”

Wel krijgt Eveline eerder dit jaar een andere tegenvaller te verwerken. Haar lichaam blijkt allergisch te zijn voor onstekingsremmers als Diclofenac. “Laatst had ik last van mijn schouder en nam ik er eentje. Nog geen halve minuut later lag ik spartelend op de grond. Een anafylactische shock. Braken, mijn keel dicht – uiteindelijk ben ik vier uur buiten bewustzijn geweest. Het was ontzettend schrikken.” 

Sindsdien loopt ze met een epi-pen op zak die eventuele nieuwe reacties kan neutraliseren. “Pijnaanvallen ben ik wel gewend, maar dit was kantje boord. En daarnaast is het ook gewoon balen, je bent toch wéér teleurgesteld in je lijf.”

Bekijk hier ‘Oxycodon: eenzame strijd tegen pijn’

Pijncoach

Eveline brengt door haar ziekte veel tijd door in haar eigen huis. Scrollend door haar social media ziet ze steeds meer accounts van mensen die claimen dat ze dé wijsheid over chronische pijn in pacht hebben. “Het zijn vaak dertigers in blakende gezondheid. Zij claimen van hun pijn afgekomen te zijn door er ‘niet aan te denken’, weet je wel. En dat kun jij dan ook leren in een cursus van tweeduizend euro. Ik ben daar echt allergisch voor.”

Daarom is ze nu een eigen account begonnen, als knipoog naar dit soort types. “Door de naam ’the real chronic pain coach’ denk je, o nee, weer zo eentje, maar ik laat juist zien hoe het leven met chronische pijn écht is. Ik test dingen uit, praat met experts en deel momenten uit mijn eigen leven.”

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door the real chronic pain coach (@therealchronicpaincoach)

De enige écht goede pijncoach ben jij namelijk zelf, vindt Eveline. “Jíj weet het best wat goed is en wat jou helpt. Dat cursusgeld kun je beter in eigen zak houden, of uitgeven aan een lekker etentje.”

Lees ook
Wianda (28) kickte af van oxycodon: ‘Ik dacht dat het mijn dood zou worden’