Na 3,5 jaar proberen, pillen en prikken, is Elyse dan eindelijk zwanger. Vier zwangerschapstesten geven hetzelfde resultaat. Het is pas vijf weken, maar dat houdt Elyse niet tegen om haar nieuws met de wereld te delen: ‘Als het misgaat, hoort dat er ook bij.’
Elyse (25) deelt op haar YouTube kanaal Liefs Elyse alles over haar zwangerschapstraject en haar laatste nieuws: haar zwangerschap.
Al vanaf dat Elyse kind is, weet ze het: ‘Ik word moeder’. Ze schrijft het ook al in de vriendenboekjes op. En hoe ouder, hoe sterker dat verlangen wordt. “Ik heb er zelfs mijn vriend op uitgezocht”, vertelt Elyse. Want Bram deinst daar niet voor terug. In tegenstelling tot veel andere mannen, stelt ze. Hij deelt haar wens en na een paar jaar besluiten ze er in 2018 voor te gaan.
Elyse is dan 21, Bram 22. Nog jong en positief gaan ze er vol voor. Wel is er een kleine kanttekening, die hen op dat moment nog niet zoveel zorgen baart. Elyse heeft al vanaf haar pubertijd last van een onregelmatige menstruatie. Maar op dat moment denkt ze nog, dat loopt wel los. “Ik was al wel ruim van tevoren gestopt met de pil vanwege die reden. En zolang ik ongesteld werd, zag ik wel kansen. Ik dacht, dat moet wel lukken. Maar misschien was dat een beetje naïef.”
In het begin is Elyse er continu mee bezig. Ze googelt hoe ze hun kansen kunnen vergroten op succes. Het beste kunnen ze om de twee, drie dagen sex hebben, blijkt uit de resultaten. “Dus dat hebben we gedaan. En dan is het wachten. En ga je letten op je lijf. Op een pijntje hier, een pijntje daar. Dat deden we een jaar zo.” Maar na dat jaar is er nog altijd geen resultaat.
“Toen kwamen we erachter dat we na een jaar langs de huisarts mochten. Maar dat durfden we niet. We vonden dat best een ding. Mensen vinden je al snel te jong en wij waren er al super vroeg mee.” Ze besluiten hun bezoek om die reden een jaar uit te stellen. Ze zetten er zelfs een datum op en proberen het nog één jaar op de natuurlijke manier.
Maar gemakkelijk is het niet. Want al die tijd houden Elyse en Bram hun wens voor zich en dat is best wel eenzaam. “Alleen een goede vriendin wist het. Ik was ook best bang voor de reacties. Maar mensen zagen het toch wel. Elke keer die teleurstelling, dat vreet aan je.” Ook dachten ze in eerste instantie dat het wat sneller zou gaan. En dan zouden ze als verrassing het nieuws aan familie en vrienden kunnen vertellen. Alleen loopt het helaas anders.
Want het lukt simpelweg niet. En ook dit jaar brengt hen weer geen positief resultaat. De gevreesde datum breekt aan en Elyse en Bram maken met lood in de schoenen een afspraak met de huisarts. “Dat was nog steeds spannend. Toen hebben we ook voor het eerst uitgesproken dat we die kinderwens hebben.” Ze worden doorverwezen naar de gynaecoloog in het ziekenhuis.
Na wat onderzoeken wordt duidelijk dat Elyse PCOS (Polycysteus-Ovariumsyndroom) heeft. Dat verklaart waarom Elyse zo’n onregelmatige cyclus heeft en ze moeilijker zwanger wordt. Maar, het is niet onmogelijk. Helaas mag ze van de gynaecoloog niet direct starten met een fertiliteitstraject. Ze is te zwaar en de arts wil eerst dat Elyse afvalt voordat ze kan starten.
Volgens Stichting PCOS is het niet aanbevolen voor vrouwen met PCOS en een BMI van boven de 35 om aan ovulatie-inductie te beginnen (stimulatie van de eicellen met pillen of injecties). Elyse heeft geen BMI van boven de 35 en is dan ook heel teleurgesteld dat ze naar huis moet om af te vallen. “Ze vinden al heel snel dat je te zwaar bent.”
Maar enige tijd later mag ze, ondanks een gering gewichtsverlies, toch starten met het fertiliteitstraject. “Ik was zo blij dat ik eindelijk mocht beginnen. Ik had eindelijk hoop dat er iets ging lukken.” Elyse begint met het slikken van hormoonpillen, waarmee de artsen hopen dat er een eisprong op gang komt.
Maar helaas: de eerste maand gebeurt er niks. De maanden daarop verhogen de artsen de dosis, maar ook dat werkt niet. Na vijf maanden krijgt Elyse weer een hogere dosis en ook dat leidt tot geen resultaat. Een zwangerschap blijft dus uit. En uiteindelijk komen Elyse en de gynaecoloog tot de conclusie dat ze met deze medicatie moet stoppen. En daar is ze maar wat blij mee. “Ik werd er depressief van en een kreng.”
Met de gynaecoloog gaan ze opnieuw om de tafel. Elyse gaat over op hormooninjecties. En dat is fijn, “want hier is veel meer controle op”. Voordat ze daarmee kan starten, krijgt ze eerst nog het HSG-onderzoek (poliklinisch onderzoek) waarmee ze de baarmoederholte en de eileiders bekijken. Met een contrastmiddel onderzoeken de artsen de toe-en doorgankelijkheid van de eileiders (bron: Isala, red.). Gelukkig blijkt uit het onderzoek dat er geen blokkades zijn bij Elyse en dat maakt de weg vrij voor een zwangerschap.
Elyse is dolgelukkig, want alles ziet er goed uit en ze kan beginnen met prikken. Vanaf de derde dag van haar menstruatie zet ze de eerste prik. Hierdoor gaan de eicellen groeien. “Dat waren bij elkaar wel tientallen prikken.” Maar ze heeft het er voor over. Niet veel later zet ze er nog een tweede prik bij om ervoor te zorgen dat de eicel springt. En dan is het nog een kwestie van op het juiste moment… Elyse en Bram weten precies wanneer ze gemeenschap moeten hebben, omdat de artsen haar met echo’s in de gaten houden. Helaas zorgt dat de eerste ronde nog niet voor succes.
Maar de tweede ronde brengt wel het gewenste effect. De vlag kan uit. Want voor het eerst in 3,5 jaar test Elyse positief. Met een goedkope test verschijnt dan eindelijk een voorzichtig streepje op de test. Alleen geloven kan ze het nog niet. “Ik dacht, misschien is dit wel zo’n vals positief.” Ze gooit er nog een test tegenaan. Maar ook die is positief.
En dan is het wachten totdat Bram van zijn werk thuiskomt. Elyse laat hem de test zien, maar ook hij twijfelt, waarna ze samen ‘zo’n dure Clearblue test’ zijn gaan halen. “En toen stond er letterlijk: ‘zwanger’.” En dat was gillen. Uiteindelijk hebben we vier testen gedaan.”
Nu is ze zo’n vijf weken zwanger. Een heel precaire fase waarin er nog van alles fout kan gaan. En waar ze voorheen nog alles voor zichzelf hielden, deelt Elyse sinds anderhalf jaar alles openlijk op YouTube en op sociale media: “Want, hoe moest ik het anders voor iedereen geheim houden?”
Al vanaf haar diagnose PCOS is ze haar YouTube kanaal Liefs Elyse begonnen. Daar deelt ze haar wens voor het moederschap en het bijbehorende traject. “Toen ik begon met de hormoonpillen ben ik het op YouTube gaan zetten. Ik wist dat het een heel eenzaam traject is. En ik dacht, er zit zo’n groot taboe op. Dat ga ik doorbreken. En er zijn zoveel vrouwen die hier moeite mee hebben.”
Helaas leidt dit ook tot negatieve reacties. En die raken haar. Maar inmiddels weet ze hoe daar mee om moet omgaan. Het zijn vooral de positieve reacties waar ze het voor doet. “Ik zie hoeveel vrouwen mij apart een berichtje sturen en steun halen uit mijn filmpjes.”
En ondanks dat haar zwangerschap nog zo pril is, wil ze ook dit nieuws met haar volgers delen. Ze is dan ook heel bewust van de risico’s, dat het alsnog mis kan gaan. Pas over twee weken heeft ze haar eerste echo. “Als het misgaat, komen daar ook weer emoties bij kijken die ook heel veel mensen herkennen. En daar haal ik ook veel steun uit. En dit wil je ook aan de wereld laten zien. Dit hoort er ook bij. Ik wil dit juist vertellen.”
Voorlopig is het afwachten. “De wachtweken zijn super zenuwslopend. Het is speculeren. Maar zolang ik zwangerschapskwaaltjes voel, ben ik er wel gerust over.” Elyse heeft op dit moment last van zere borsten, ze is moe en bij vlagen misselijk. “Ik weet niet wat wel of niet kwaaltjes zijn. Maar ja, ik vind het niet zo erg.”
En hoe het ook loopt, ook wij blijven Elyse volgen en we hopen natuurlijk dat ze over zo’n acht maanden een kleine gezonde hummel in handen vastheeft.
Mariska over haar mislukte fertiliteitstraject: 'Een kinderwens helpt je seksleven om zeep'
