De van oorsprong Iraanse Elnaz Alagha (29) weet al vanaf haar 10e dat ze arts wil worden. Een lage Cito-score gooit in eerste instantie roet in het eten, maar ze weet uiteindelijk via het vmbo-kader – met een paar omzwervingen – op de universiteit terecht te komen.
“Je kunt alles bereiken wat je wil. Laat je nooit wijsmaken dat je iets niet kunt”, wil Elnaz meegeven door haar verhaal te delen met LINDA.
Elnaz is ongeveer tien jaar oud als ze voor het eerst kennismaakt met het vak. “We moesten destijds naar het ziekenhuis voor mijn opa. Hij had nierfalen en was heel ziek.” Het jonge meisje is erg onder de indruk van hoe de artsen klaarstaan voor haar opa. “Ik vond het zo mooi en ik realiseerde me: ik wil óók mensen helpen.”
Het eerste ‘obstakel’ dat Elnaz tegenkomt is haar Cito-toets. Ze scoort 528 en krijgt vmbo-kader advies. Haar ouders proberen nog met de school te praten, maar het mag niet baten. “Je Cito-score is niet bepalend voor de rest van je leven”, benadrukt Elnaz. Ze hoopt dat scholen en docenten, maar ook de leerlingen en hun ouders er zich van bewust zijn dat het ook maar een momentopname is.
“Allerlei factoren kunnen een rol spelen, bijvoorbeeld een onrustige thuissituatie.” Dat is ook bij Elnaz de reden dat haar toets niet zo goed gaat. “Ik ben met negen maanden uit Iran naar Nederland gekomen. Daarna hebben we zes jaar in een azc gewoond. Ik had daardoor veel stress en onzekerheid in m’n jeugd.”
Als ze haar resultaten terug krijgt, zakt de moed haar in de schoenen. “Ik maakte me toen wel zorgen, want met deze uitslag kon ik eigenlijk geen arts worden”. Ze gaat naar een vmbo-school, maar daar merken haar docenten al snel dat Elnaz zich erg verveelt. Ze gaat naar een andere school en daarna door naar vmbo-tl. “Daarin deed ik voor het eerst eindexamens. Dat ging goed dus, ging ik door naar de havo voor twee jaar. En deed ik wéér eindexamens, met succes.”
Tot dan toe haalt de ambitieuze arts in spe alles met vlag en wimpel, maar als ze op het vwo komt verandert dat. “Ik ben twee keer gezakt voor mijn eindexamens. Docenten zeiden tegen mij: ‘Elnaz, stop ermee, je zal nooit dokter worden’.” Ze laat zich niet uit het veld slaan en maakt de vwo op het volwassenonderwijs af. “Daar kon ik deelvakken doen. Ik was gewoon echt niet goed in natuurkunde en wiskunde, maar wist uiteindelijk met veel bijles ook daar mijn diploma voor te halen.”
Voor het eerst in haar loopbaan is ze er dan ook goed klaar mee. “Er waren echt wel momenten dat ik wilde opgeven.” Gelukkig heeft ze veel aan haar gezin, dat haar altijd blijft steunen. “Zij hebben me altijd uit het dal gehaald.” En ook haar verloofde, die ze inmiddels al elf jaar kent, staat altijd achter haar. Dat geeft ze dan ook als tip voor mensen die een vergelijkbaar pad willen bewandelen. “Omring jezelf met mensen die ook geloven in je dromen en je stimuleren. Dat helpt gewoon als je even geen motivatie meer hebt.”
Terwijl ze op de havo zit werkt ze ook in een supermarkt. Daar komt ze bij toeval een traumachirurg tegen die haar uitnodigt om een dagje mee te lopen. “Ik ging in op zijn aanbod en had de dag van mijn leven. Dat was echt de bevestiging dat ik dokter moest worden.”
Ze doet eerst een klein jaar biomedische wetenschap, als ze van het vwo komt. Elnaz wil zich niet op de decentrale selectie moeten focussen als ze nog met haar examens bezig is. “De selectie voor geneeskunde ging super goed, ik heb het in één keer gehaald.” Met de kennis die ze tijdens dat jaar opdoet, gaat ze zelfverzekerd de opleiding in. “Geneeskunde is een heel lange studie, daar was ik me uiteraard van bewust.” Door dankbaarheid en doorzettingsvermogen vliegt ze als het ware door de studie heen. “Ja, co-schappen zijn bijvoorbeeld heel zwaar, maar ik heb altijd de kracht gehouden om door te zetten.”
Sinds januari 2023 mag Elnaz zichzelf basisarts noemen. Ze werkt momenteel als cosmetisch arts en wil nog ervaring opdoen in de psychiatrie. Uiteindelijk wil ze voor de specialisatie huisarts gaan. Voor nu is ze dolgelukkig dat ze haar droom bereikt heeft. “Ik vind geneeskunde ontzettend leuk. Ik ben heel sociaal en hou ervan om een luisterend oor te bieden. Daarom denk ik ook dat huisarts goed bij me past.”
Jongeren wil ze meegeven zich niet te laten afleiden door de Cito-score. “Zie het als begin van je reis, niet het einde. Met focus en hard werken kun je heel ver komen. Soms betekent dat dat je een omweg moet nemen, maar dat verrijkt alleen maar. Ik ben door al mijn scholen en opleidingsniveau’s alleen maar sterker in mijn schoenen gaan staan.”
Op dit moment vindt Elnaz het ook heel belangrijk om andere jongeren te helpen hun dromen te verwezenlijken. “Ik ben bezig met het opzetten van een stichting waarin ik jonge mensen wil helpen hun doelen te bereiken, wat voor doel dit ook mag zijn.”
Lees hieronder Elnaz’ LinkedIn-post over haar afstuderen. Je kunt Elnaz ook op Instagram volgen @dokter.elnaz.
Nicolette (54) is klusser na carrière in de horeca: 'Ik had het eerder moeten doen'
