Laatste levensfase

“Het kan heel divers zijn, waar mensen behoefte aan hebben”, zegt Ellie. Zo’n zes à acht uur per week helpt ze mensen tijdens hun laatste levensfase in een hospice in Woerden. “Sommige bewoners hebben behoefte aan gezelschap en willen een praatje maken. Of ze hebben trek in iets specifieks, zoals een zoute haring of een bitterbal. Ze willen graag nog eens een ritje maken in een sportauto of nog één keer sneeuwklokjes zien bloeien. Het ligt echt aan de situatie en de bewoner.”

Lees ook
Eva Hoeke ontroert lezers met column over terminaal zieke vriendin

Kleine handelingen

Maar wat voor Ellie voorop staat is: hulp geven aan mensen in de tijd voor hun overlijden en het begeleiden van hun familieleden. “Het is een hele kwetsbare periode. Als je weet dat het einde nadert, proberen we met elkaar die periode zo bijzonder en zo betekenisvol mogelijk te laten zijn.” En dat zit hem juist in de kleine dingen, weet ze. “Zoals het zonnetje wel of niet op het gezicht van iemand laten schijnen, door de gordijnen iets meer open of dicht te doen. Het zit hem in hele kleine handelingen. Dat maakt het heel speciaal.”

Zorg overnemen in hospice

Zo gaat het ook om ontzorgen, van zowel de bewoners als de familie. “We doen het reilen en zeilen: de bloemetjes verzorgen op iemands kamer, een wasje draaien, koken. Iemand helpen als ze familie willen bellen, maar het lukt niet met de knoppen op de telefoon. Het is soms heel basaal.” Begeleiding kan ook thuis plaatsvinden, in plaats van in het hospice. “Als iemand bijvoorbeeld een blokje om wil, maar alleen wandelen te veel is gevraagd. Of een partner zingt graag op koor, maar kan niet weg bij de zieke partner. Dan nemen wij de zorg even over van de mantelzorger.”

Lees ook
Ex-profvoetballer Ricksen blijft rest van zijn leven in een Schots hospice

Rollercoaster

Ellie besloot vrijwilliger te worden bij het hospice, toen ze zelf te maken kreeg met een verlies in haar naaste omgeving en zag hoe belangrijk palliatieve zorg kan zijn. “Ik heb dat toen ervaren als een rollercoaster. Er moet zoveel gebeuren en er zit maar 24 uur in een dag. Het is dan heel fijn om ontzorgd te worden.”

Verschil maken

Soms pakken mensen even haar hand of geven een glimlach. Het zijn die momenten waarin ze merkt dat ze een verschil heeft gemaakt. Ze vertelt over de vrouw die nog kon meemaken dat haar achterkleinkind werd geboren. De familie nam afscheid, maar verwelkomde ook nieuw leven. “Dat was een speciale gebeurtenis voor de familie. Met het huis hebben we beschuit met muisjes gegeten.”

Lees ook
Beau heeft het loodzwaar tijdens bezoek aan hospice in ‘Beau Five Days Inside’

Verdriet

Zo dicht op de dood staan, neemt ze dat verdriet niet mee naar huis? “Natuurlijk raken bepaalde dingen mij. Je moet niet voorbij gaan aan je eigen gevoel. Maar tegelijkertijd moet je zorgen dat je er optimaal kunt zijn voor iemand anders, zonder jezelf daarin te verliezen.” Lastig vindt ze dat niet. “Door trainingen heb ik geleerd daar bewust van te zijn. Mijn verdriet is voor een ander moment. Dan ga ik sporten of wandelen met de hond.”