In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Vandaag gedenkt Dorothy (31) haar broer Frenk, die overleed aan teelbalkanker.
Geschreven door Dorothy Kooiman, ter nagedachtenis aan Frenk Kooiman (03-04-1989 28-07-2016).
9 april 2015, een dag om nooit meer te vergeten. Frenk kreeg de diagnose teelbalkanker, met uitzaaiingen naar zijn longen en rug. Als je als familie al niet weet hoe je met dit nieuws om moet gaan, hoe moest Frenk dan met dit ondraaglijke feit omgaan? Hij was iemand die in de bloei van zijn leven was, die hield van het leven en het leven omarmde. Frenk draaide plaatjes als DJ, ontpopte zich als ware producer van technomuziek.
Na het horen van het slechte nieuws wist hij één ding zeker: hij wilde vechten als een leeuw. De kanker bestrijden tot het bittere einde. En dat heeft hij gedaan, totdat hij te horen kreeg dat hij nog vier tot acht weken had. Toen besloot hij dat hij wilde genieten van die weken en niet meer wilde denken aan de kanker.
Frenk had nog twee wensen. De ene was om te trouwen met zijn grote liefde Lotte en de andere was om nog met z’n allen op vakantie te gaan. Beide zijn uitgekomen.
20 juni 2016 was dé huwelijksdag. Deze dag stond in het teken van liefde, familie en vrienden. En wat was het bruidspaar prachtig. Frenk had een op maat gemaakt pak met prachtige schoenen aan en Lotte straalde met haar zeemeerminnenjurk en eindeloos lange sluier. Het was oprecht het perfecte plaatje. Frenk was buitengewoon gelukkig, maar ook zo moe. Zijn hoofd wilde zo graag, maar zijn lichaam werd steeds zwakker.
Op Gran Canaria, zijn laatste wens, heeft Frenk genoten, gelachen, gedronken en veel liefde om zich heen gevoeld. Het was zo fijn daar. Bij terugkomst in Nederland ging Frenk al heel snel achteruit. Hij werd verward, reageerde fel en was niet meer zichzelf.
Vier dagen na zijn vakantie stonden wij ineens om zijn bed. Het was zo dubbel. Enerzijds ben je net terug van een geweldige vakantie en had Frenk een enorme opleving gehad. Anderzijds stonden wij nu afscheid te nemen. Frenk was in diepe slaap gebracht en de kanker vrat hem aan alle kanten op. Er ging zoveel door mij heen. Hoort hij ons nog? Zal hij pijn hebben tijdens het sterven? En waar zal hij heen gaan?
Frenk kreeg op 28 juli 2016 de rust waar hij zo naar verlangde en is begonnen aan zijn nieuwe avontuur. Mijn hart doet zeer, want Frenk was niet alleen mijn broertje, hij was ook mijn soulmate. Mijn hart is nu een wond, deze wond zal met de tijd helen, maar het litteken blijft voor altijd.
Frenk heeft onvoorwaardelijk voor mij klaargestaan en mij oneindig veel aangehoord als ik weer eens liep te klagen over mijn gewicht of hoe ik eruit zag. Hij stelde mij keer op keer op keer gerust en vertelde mij hoe mooi ik was of dat ik moest stoppen met zeuren. Ook heeft hij mij geholpen bij vraagstukken waar ik zelf niet uit kwam. Ik mis zijn onvoorwaardelijke broederliefde nog dagelijks. Mijn broertje was iemand die een glimlach op je gezicht kon toveren zonder iets te hoeven zeggen.
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.
