Van ‘ghosting’ tot dementie en héle verliefde vriendinnen: de Britse schrijfster en journalist Dolly Alderton laat in haar eerste roman ‘Schimmen’ zien hoe mensen op verschillende manieren kunnen verdwijnen.
In een gesprek met LINDA.nl vertelt Alderton (32) over ghosting en waarom ze hechte vriendschappen tussen vrouwen ook als liefdesverhalen ziet.
Met een grote glimlach en veel warrig blond haar verschijnt Dolly Alderton voor de camera in ons Zoom-gesprek. In het Verenigd Koninkrijk staat ze ook wel bekend als ‘de vrouw bij wie alles lukt’. Van dating- en adviescolumns voor The Sunday Times tot het presenteren van podcasts: Alderton doet véél. In haar memoires Alles wat ik weet over liefde (2018) schreef ze zonder enige terughoudendheid – en met veel succes – over haar liefdesleven als twintiger.
En nu is er dus een roman. In Schimmen installeert de 32-jarige Nina na een lange relatie voor het eerst een dating-app. Ze kent de regels van online daten niet, maar weet wél precies wat ze wil. Dat maakt swipen na je dertigste niet bepaald stressvrij, zegt Alderton, ook 32. “Wanneer je weet dat je kinderen wilt, wordt daten op die leeftijd ingewikkelder. Het staat me eigenlijk tegen om dat te zeggen, maar het is zo.” Het blijft leuk, zegt ze. “Maar het is zeker geen aflevering van Sex and the City. Ook ik spring niet elke avond met mijn Manolo Blahniks in een taxi om weer een fantastische man te ontmoeten.”
Toch lijkt hoofdpersoon Nina al snel de perfecte man te vinden. Totdat hij ineens weer uit haar leven verdwijnt. Bijna iedereen die zich op het ‘schimmige’ pad van online daten heeft begeven, begrijpt meteen dat Nina geghost is. Van de ene op de andere dag laat een (potentiële) geliefde niets meer van zich horen. “Het is iedere vrouw die ik ken overkomen”, vertelt Alderton. “Ook mijzelf. Genegeerd worden is de ultieme wreedheid, omdat je de breuk daardoor niet kunt verwerken. Het is alsof iemand je bestaan volledig ontkent.”
Op “een gekke manier” kan dat ook spannend zijn, zegt ze. “Alsof het een murder mystery is waarbij je moet uitzoeken wat er met een vermist persoon is gebeurd. Dat maakt ghosting verschrikkelijk maar ook fascinerend.”
Lees ook
Corona-daters opgelet: ‘Submarining’ is het nieuwe ‘ghosten‘
Ondertussen ‘verdwijnt’ ook Nina’s vader: hij leidt aan dementie. Een grote angst van Alderton zelf. “Uiteraard ben ik bang dat het mijn ouders, maar ook mijzelf overkomt. Ik leef in mijn herinneringen; daar put ik mijn inspiratie uit.” Ze wilde in Schimmen onderzoeken hoe een relatie verandert als de kleine dingen waardoor je van iemand houdt (deels) verdwijnen. “Wat gebeurt er als je vader jou niet meer herkent en jij hem – zoals hij ooit was – ook niet meer?”
Doordat nog maar één iemand zich herinnert hoe de relatie vroeger was, zag Alderton gelijkenissen met ghosting. “Bij beiden kan of wil de ander jouw herinneringen niet erkennen, en kom je eigenlijk alleen in de relatie te staan.”
Sterke vriendschappen tussen vrouwen voeren in Aldertons boeken de boventoon. “Ik denk dat het plezier én de complexiteit van hele intieme vrouwenvriendschappen nog te weinig worden beschreven als de liefdesverhalen die het zijn.” Zelf heeft Alderton “een paar” romantische relaties gehad, maar vooral “hele intense, lange relaties” met vriendinnen. “Ik realiseer me langzaam dat dit de grote liefdesverhalen van mijn leven zijn.”
Maar hoe goed de vriendschap ook is, uiteindelijk kan zelfs je allerbeste vriendin je verlaten. Die angst beschrijft Alderton in haar roman, al is ze er zelf niet meer bang voor. “Als tiener had ik – zonder dat te overleggen – het plan gevormd dat ik en mijn vrienden pas na de 35 aan trouwen en kinderen zouden beginnen. Daarvoor was het ‘onze’ tijd. Velen vonden hun partner juist op jonge leeftijd. En terecht – moeten ze lekker zelf weten – maar dat was wel even slikken. Uiteindelijk ben ik daar dankbaar voor, want nu ben ik mega relaxed. ”
Lees ook
Vivian (42) verzint nieuwe manier van daten, en nodigt vrijgezellen uit bij haar op de bank
Als tiener was Alderton “verslaafd” aan romantische boeken. “Ik denk dat deze mij wel een misleidend beeld hebben gegeven van hoe het eruit ziet wanneer er als vrouw van je wordt gehouden.” Zonder reddende ridders op het witte paard leest Schimmen als een chicklit met een meer realistische kijk op romantische relaties. “Ik ben niet negatief over die boeken, maar zelf zoek ik de balans tussen humor en escapisme én realistisch blijven over liefde.”
Want we leven nu eenmaal in een wereld waarin mannen en vrouwen ongelijk zijn, benadrukt de schrijfster. Heteroseksuele relaties zijn daardoor complex. “Veel vrouwen zoals Nina voelen zich aangetrokken tot het traditionele gezinsleven. Maar hoe vlieg je dat aan als je je ook bewust bent van de ongelijke verhoudingen tussen mannen en vrouwen? Wat betekent het om van je onderdrukker te houden, dat is waar vrouwen over moeten nadenken.”
Maar cynisch over mannen of (online) daten is Alderton zeker niet. “Daar moet ik wel altijd op letten, want dat wil ik absoluut niet.” Juist omdat ze dól is op daten en de liefde heeft ze tijdens deze pandemie haar liefdesleven even gepauzeerd. “Daten is zo leuk, ik wil niet Zoomen met een potentiële geliefde.”
Lees ook
Klaar voor de liefde? Op deze plek wordt het meest geflirt
Ze begint een bijna poëtisch relaas over hoe ze het mist om een vreemdeling in een donkere bar te ontmoeten. Want wat verlangt ze naar die spanning. “Ik wil in een hoekje zitten en voelen hoe zijn knie de mijne aanraakt. Ik wil de lucht buiten donkerder zien worden en me afvragen of het wat wordt.” En op dat alles kan ze wachten. “Als dat ook jouw vibe is, zou ik wachten. Dat is mijn advies.”
Nieuwsgierig? ‘Schimmen’ door Dolly Alderton is vanaf 13 april verkrijgbaar.
