Geert Boersema uit Emmeloord kreeg een plek in een hospice toegewezen, maar knapte na een paar maanden weer op. En toen moest hij vertrekken, om plaats te maken voor een ander.
“Het was heftig, zowel voor Geert als voor onszelf”, blikt zus Dineke Boersma terug bij Hart van Nederland.
Mensen die weten dat ze niet lang meer te leven hebben, kunnen de laatste dagen, weken of maanden doorbrengen in een hospice. Daar kiest ook Geert, de broer van Dineke, voor wanneer hij in augustus 2022 in het ziekenhuis hoort dat hij niet lang meer heeft.
Geert kan niet langer meer voor zichzelf zorgen en kan terecht in een hospice in Enschede. Volgens zijn zus voelt hij zich er meteen thuis. “Hij vond het daar heel prettig”, vertelt ze op camera.
Maar dan verbetert de levenskwaliteit van haar broer en is hij ’te goed’ voor het hospice. Na vier maanden wordt hem gevraagd te vertrekken, want de maximale verblijfsduur in een hospice in Nederland is officieel drie maanden. “Mensen op de wachtlijst hadden dat plekje nodig.”
Dat is voor de familie Boersema heel heftig. Geert komt uiteindelijk terecht in een verzorgingstehuis waar hij zich absoluut niet op zijn gemak voelt. “In het hospice kon hij veel meer doen: naar buiten of een peukje roken. Hij miste de sociale contacten.”
Jo's moeder stierf in een hospice: 'Zo'n geweldige sfeer dat ik er zelf vrijwilliger ben geworden'
De manager van stichting Hospice Leendert Vriel Enschede-Haaksbergen, Erik Roelofs, vertelt tegen Hart van Nederland dat het erg vervelend is aan mensen te vragen of ze kunnen vertrekken. “Het is heel ingrijpend en emotioneel, want vaak kunnen ze niet terug naar huis”, zegt hij. “We hebben niet eindeloos plek. Als iemand stabiliseert en het eigenlijk op wonen begint te lijken, dan houdt iemand een plek bezet voor iemand die ernstig ziek thuis zit en geen kant op kan.”
De manager laat weten dat ze inmiddels aan strengere screening doen om dit soort situaties te voorkomen. Geert is afgelopen januari in het verzorgingstehuis overleden. Hij koos voor euthanasie en is 64 jaar oud geworden.
Marieke is stervensbegeleider in een hospice: 'Ik zie nooit doodsangst'
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring. Heb je zelf lichamelijke en/of – mentale klachten? Raadpleeg dan altijd je (huis)arts
