De bevalling van Daisy Scholte (38) gaat razendsnel. Haar vriend is het bevalbad aan het vullen, terwijl haar baby onder de douche geboren wordt. “Mijn vriend hoorde mijn oerkreet via de babyfoon.”
In de rubriek Bijzondere bevallingen horen we de bijzonderste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Ik wilde graag thuis bevallen”, vertelt Daisy. “Dat wilde ik bij de eerste ook. Toen ben ik thuis begonnen, maar moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Dat was een teleurstelling. Ik wist dat het misschien niet mogelijk was, veiligheid staat voorop, maar de wens om thuis te bevallen was groot.”
Haar ideaalbeeld? “Ik wilde in alle rust thuis bevallen, zo veel mogelijk hands off, in mijn veilige, warme, bekende thuissituatie. Ik had een fijne verloskundige die daar volledig achterstond. Ook leek het me leuk als mijn zoontje Max erbij zou zijn. En ik wilde in bad bevallen. Bij de eerste was ik begonnen in bad. Dat was ontspannen, het warme water verzachtte de pijn.”
Daisy weet wat ze wil, maar het staat niet op papier. “Max was met 42 weken geboren en ik was ervan overtuigd dat het bij de tweede ook zo zou gaan. Ik wist zeker dat ik nog twee weken de tijd had.”
Daisy is 40 weken en één dag zwanger als rond zes uur ’s ochtends de weeën beginnen. “Omdat ik geen rekening hield met de mogelijkheid dat de bevalling al zou kunnen beginnen, herkende ik de weeën niet als zodanig. Ik dacht: het gaat wel weer over. Ik bleef lekker in bed liggen, hoopte nog even te kunnen slapen. Rond een uur of 07.00 waren de weeën vrij regelmatig. Bovendien was het pijnlijk. Ik maakte mijn vriend wakker en zei dat ik niet goed wist wat er gebeurde. Misschien waren het voorweeën?”
Sophie koos voor een niet-medische keizersnede: 'Ik ben op mijn gevoel afgegaan'
Vriend Patrick gaat uit bed, zet koffie en stelt voor om het bevalbad klaar te zetten. “Ik had nog steeds in mijn hoofd dat het voorweeën waren en ben de weeën gaan timen. De ene keer zaten er vijf en de andere keer tien minuten tussen. Ik zei tegen mijn vriend dat hij maar lekker rustig aan moest doen. De vorige keer duurde de bevalling 27 uur, dus het kon nog uren duren. Dus haalde Patrick op zijn gemak het bad uit de doos en belde de verloskundige. Zij liet weten zich rustig aan te kleden en klaar te maken, ons daarna nog een keer te bellen en onze kant op te komen.” Ook Daisy’s beste vriendin wordt gebeld. “Zij zou komen om zich over Max te ontfermen.”
Tekst gaat verder na de foto.
Daisy neemt een warme douche. “Max was intussen wakker en Patrick zette beneden een film voor hem aan. De weeën volgden elkaar steeds sneller op. ‘Weet je zeker dat ik de verloskundige niet moet bellen?’, zei Patrick. Ik kreeg een perswee. Dat voelde ik aan mijn hele lijf, het was zo’n oerkracht. Patrick rende meteen naar beneden om de verloskundige en mijn ouders te bellen en het bevalbad te vullen. Ik kreeg nog een perswee en ineens voelde ik het hoofdje.”
“Ik gaf me eraan over, was niet bang of paniekerig. Bij de derde perswee werd ik als het ware naar beneden geduwd. Ik hurkte en ving onze zoon op. Hij zat nog in de vliezen. Instinctief haalde ik de vliezen over zijn hoofd vandaan. De navelstreng zat om zijn nek. Die haalde ik in een vlotte beweging weg. Patrick had via de babyfoon mijn laatste oerkreet gehoord en kwam in tranen naar boven gerend, waar ik in de douchecabine zat met ons zoontje in mijn armen.”
En zo wordt op 30 januari hun zoon geboren. “Een kwartier later stond de verloskundige voor de deur en een uur later lagen we heerlijk met zijn allen in bed.” Een naam voor het mannetje hebben ze nog niet. “We dachten dat we nog twee weken de tijd hadden. We hadden een paar opties en hebben Max laten kiezen. Het werd Luca. De tweede naam hebben we gekozen op basis van het verhaal van de bevalling: Marijn. De betekenis Marijn is ‘van de zee’. Dat slaat op het feit dat hij onder de douche is geboren en nog in de vliezen zat. In sommige culturen gelooft men dat een kind dat in de vliezen wordt geboren, niet kan verdrinken en dat het bovennatuurlijke krachten heeft.”
Jaleesa's dochter (2) was bij de bevalling: 'Ze aaide me over mijn hoofd terwijl ik aan het persen was'
Daisy kijkt met plezier op de bijzondere bevalling terug. “Het is een bekrachtigende en helende ervaring geweest, zoveel beter dan ik me had kunnen voorstellen.” Luca doet het goed. “Ik denk dat de vlotte bevalling ervoor heeft gezorgd dat Luca ontzettend relaxt is. Hij huilt bijna niet, slaapt goed en is al vanaf het begin ontspannen.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Joni had een weeënstorm tijdens haar bevalling: 'Ik kon alleen maar huilen en schreeuwen'
