Elkaar kwijtraken

“Ook op andere gebieden veranderde hij. Hij kreeg pijn in armen en benen waar de fysiotherapeut hem niet van af kon helpen, was vaak extreem moe en toen we uiteindelijk via de huisarts bij een neuroloog belandden, werd hij gediagnosticeerd met een ernstige chronische ziekte. We moesten ons voorbereiden op steeds meer uitval, werd ons verteld. En naast alle zorgen die dat met zich meebracht, vroeg ik me af: hoe moet dat met ons lichamelijk contact? Dat was altijd iets geweest waar we op terug konden vallen. Hoe konden we voorkomen dat we elkaar kwijt zouden raken, ieder bezig met onze eigen strijd?

Nu, vele maanden verder, kan ik zeggen dat de intimiteit weer helemaal terug is. Het wederzijds onbegrip is verdwenen. Niet alleen kennen we nu de oorzaak van zijn gebrek aan zin, er is nog iets anders, iets wat ik nooit van tevoren had kunnen voorspellen, en dat is dat zijn diagnose in zekere zin een bevrijding betekende van een van buitenaf opgelegde norm hoe je moet vrijen.”

Aan iets moeten voldoen

“Het klinkt misschien raar, maar in het verleden had ik nog weleens het idee dat we aan iets moesten voldoen als we seks hadden. Wij experimenteerden veel, omdat we dat fijn vonden maar ook omdat ik dacht dat dat erbij hoorde. Nu ons hele leven is veranderd, en we ons realiseren hoe ongewis de toekomst is, is die druk van hoe het hoort, hoe vaak, wanneer, hoe, helemaal weg. Het is in bed alleen nog wij tweeën, waar het vroeger soms leek of er iemand over onze schouder meekeek.

‘Tien tips om het spannend te houden met je partner’, hoe vaak en op hoeveel plekken had ik daar niet over gelezen? Maar waarom zou ik een ander dat voor me laten bepalen nu mijn leven in geen enkel opzicht meer leek op dat van anderen? Tegenwoordig knuffelen we vaak alleen maar en toch voel ik hem tot in mijn hele wezen en zijn we misschien wel meer samen dan ooit.”

Spanning

“En ja, natuurlijk hebben we ook nog steeds seks met alles erop en eraan. Alleen: de liefde zelf is een groter component geworden. Misschien logisch als je samen tegen onzekere jaren aankijkt. Ik beschouw het vooral als cadeautje. Vroeger zat er altijd spanning bij seks, iets als ‘doe ik het wel goed?’ Nu is het alleen maar fijn. Mijn man geeft me vaker complimenten, we zijn ons meer bewust van de eindigheid maar genieten voluit en zonder angst van elkaar. En als we bang willen zijn, mag dat ook. Dan houden we elkaar gewoon stevig vast.”

Voor deze rubriek op LINDA.nl zijn we op zoek naar vrouwen van alle leeftijden die anoniem willen vertellen over hun seksleven. Ben jij bereid om je ervaringen te delen, dan kun je mailen naar lezer@linda.nl. Vermeld daar ook vast een samenvatting van je verhaal en je leeftijd bij.

'Ik leerde dat ik alleen kan vrijen met iemand met wie ik een connectie voel'Lees ook