Met een gezicht als een treurwilg zit hij bij mij op de bank. Jim. Van oorsprong Canadees, maar al jaren hier in de grote stad. Hij heeft een gebroken hart. Hij laat me de apps lezen van zijn zo goed als ex – hij heeft nog hoop.
Mij is het echter duidelijk dat ze hem bespeelt, manipuleert, pijnigt. Dit gaat niet meer goed komen.
Jim heeft namelijk een probleem. Eigenlijk twee. Het eerste is dat hij een open relatie wil. Het tweede dat hij op een uitgesproken type valt. Net als Rod Stewart destijds: altijd een langbenige blondine die hij naar verloop van tijd inruilde voor exact hetzelfde model, alleen uit een jonger bouwjaar. Heel voorspelbaar.
Jim heeft dat ook, alleen valt hij zonder uitzondering op donker, slank en het liefst met een paar tattoos. En een attitude. Een badass. Zodra er een vrouw binnenloopt die aan dit signalement voldoet, dan weet ik het al. Hij gaat het proberen. Dat wist zijn vriendin na verloop van tijd ook.
In het begin van de relatie ging alles goed. Hij was te verliefd om naar anderen te kijken en zij dacht ‘het loopt wel los’. Maar ja, de Grote Stad heeft veel donkere badass women met tattoos, dus de afspraak van de ‘open relatie’ werd al snel operationeel. Zijn vriendin werd daar narrig van.
Tot hij voor enkele weken naar zijn familie in Canada ging en zij hier in de bruisende hoofdstad achterbleef. Zij was populair, had de ene party na de andere borrel en fuifde er lustig op los. En soupeerde ook haar deel van ‘open relatie’ op.
Toen Jim weer uitgerust terugkwam, bleek dat zijn geliefde zich uitstekend had vermaakt. Met een concurrent van hem. Een vent aan wie hij enorm de schurft had. Dus was hij kwaad. Beledigd. Gekwetst tot in het diepst van zijn ziel. Hoe kon ze?! Met die lapzwans, die gluiperd!
“Maar jullie hadden toch een open relatie? Daardoor verspeel je toch je recht van spreken met wie zij het wel of niet doet? Of hadden jullie een lijst met mensen met wie je geen sex mocht hebben?” vraag ik.
“Nee,’ jammert hij, “dat hadden we eigenlijk moeten doen. Maar het spreekt toch voor zich dat je het niet doet met iemand met wie ik al heel lang een kwestie heb?”
Een van de valkuilen van een open relatie: geen duidelijke afspraken. Volgens mij moet je van tevoren heel duidelijk zijn in wat je wel of niet wilt. Geen bekenden, bijvoorbeeld. Geen dates, alleen sex. Niet twee of drie keer met dezelfde, want anders gaat het op een verhouding lijken. Dat kan ook een van de regels zijn. Altijd met condoom, nooit in het eigen huis. Mag het alleen op zon- en feestdagen of kan een gewone dinsdag ook gezellig zijn? Ik noem maar wat.
Het heeft nogal wat voeten in aarde wil je een open relatie echt genoeglijk houden. Op zich vind ik het prachtig als het van allebei de kanten open en eerlijk kan. Dat je zoveel van elkaar houdt, dat je elkaar in liefde alle vrijheid kan geven en gunnen. Persoonlijk ben ik daar te hebberig voor. Ik deel mijn man niet, maar ik heb het weleens in pure vorm gezien en ik vond het prachtig.
Maar eigenlijk is het Jim niet te doen om een open relatie van twee kanten. Jim wil gewoon rondneuken, maar wel de genoegens van vaste verkering. Jim loopt gewoon zijn pik achterna. Als hij van achteren had gezeten, liep hij achteruit. De term open relatie heeft hij bedacht om zijn gang te gaan.
Maar nu zij het bed met een ander heeft gedeeld, zit hij te huilebalken. Want niet alleen is hij jaloers, hij kon het ook niet wegslikken. Integendeel. Hij heeft er zo’n stampij over gemaakt dat zij haar koffers heeft gepakt. Of liever gezegd, zíjn koffers. En nu zit hij tijdelijk bij een vriend in huis waar hij de scherven van zijn hart probeert te lijmen.
Ik vind een open relatie eigenlijk net zoiets als partnerruil. Het begint allemaal leuk, maar er komen dikwijls brokken van omdat er vaak één is die niet zo nodig hoeft. Van ruilen komt huilen. Van een open relatie meestal ook.
“Waarom wil je eigenlijk zo graag een vaste relatie?”, vraag ik hem. “Waarom niet gewoon friends with benefits? Ben je van al dat gehannes af.”
Ik heb een vriendin die een FWB heeft. Eens in de zoveel tijd gaat ze op zijn gezicht zitten en dan spreken ze elkaar weer even niet. Niemand heeft ergens recht op, er is geen verliefdheid, alleen geilheid. Lekker duidelijk.
“Omdat ik van haar hou. Ik denk dat ik zoveel liefde heb dat ik het aan meerdere vrouwen kwijt kan,” antwoordt hij bloedserieus.
“Aah, dat zal het zijn”, knik ik vol medeleven…
Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met dating-app Tinder. De volgende aflevering verschijnt vrijdag 8 oktober om 20.00 uur op LINDA.nl.
*Sophie is niet haar echte naam
'De geile minnaar van weleer lag op de bank te snurken, terwijl zij dagelijks stond te zwabberen'
