Sniffend stond hij aan het graf van zijn vrouw. De vader van een van mijn vrienden. Na de koffie en de cake ging iedereen nog even mee naar huis om hem een hart onder de riem te steken. Immers, alleen is maar alleen. Hij was meer dan 45 jaar getrouwd. Een heel mensenleven.
Na het uitzwaaien van de visite, stapte de kersverse weduwnaar echter in de auto en reed de bekende route naar zijn vriendin. Alleen was allerminst alleen. Al 32 jaar had hij een buitenechtelijke verhouding.
Geen idee of de overleden echtgenote op de hoogte was van haar mans’ bijzit. Een aantal mensen in de omgeving wist het wel, maar na verloop van tijd zag niemand het meer als vreemdgaan. Ze was een onderdeel van zijn dagelijks leven geworden.