Ik heb rare knieën, ze lijken – oké, met een beetje fantasie – op twee chagrijnige oude mannetjesgezichten en er zitten allemaal littekens op, de overblijfselen van een leven vol onhandigheid. Zolang ik rechtop sta, lijkt mijn buik redelijk plat, maar ik hoef slechts een klein beetje voorover te buigen en mijn vel frommelt zich in elkaar. Het gevolg van een tweelingzwangerschap, spoedkeizersnede én geen puf om vervolgens buikspieroefeningen te doen om de boel weer terug in vorm te duwen.
Mijn borsten waren al nooit indrukwekkend en dat is er sinds ik vijf maanden borstvoeding gaf aan twee kinderen niet bepaald beter op geworden. En dan heb ik ook nog eens geen kont. Niet écht natuurlijk, ik zit heus wel ergens op, maar mijn bescheiden bips past zeker tien keer in één bil van Kim Kardashian, wier derriere toch zo’n beetje het huidige schoonheidsideaal belichaamt.
