‘Waar ik vandaan kom, praten vrouwen niet zo tegen mannen’. Zoiets zou de Marokkaans-Nederlandse voetballer Zakaria Aboukhlal hebben gezegd nadat de Franse locoburgemeester Laurence Arribagé zijn spelersgroep van Toulouse om stilte had gevraagd tijdens haar praatje.
Arribagé sprak de spelers toe, die waren rumoerig, ze vroeg om wat stilte en dan is zo’n man meteen beledigd.
‘Waar ik vandaan kom.’ Waar hij vandaan komt, is Nederland. Waar vrouwen gelijke rechten hebben en mannen dus ook gewoon weerwoord geven. Waar hij vandaan komt, is Marokko waar vrouwen ondanks achterstelling heel wat meer invloed en macht hebben dan een kleine geest als Aboukhlal durft in te zien.
Fascinerend vind ik dat, wat sommige mannen verstaan onder mannelijkheid en vrouwelijkheid. Hoe primitief ze reageren, vaak ingehouden agressief, wanneer een vrouw iets zegt waar ze niet van gediend zijn. Hoe klein ook.
Een vriendin liet me eens berichten zien van een meneer op een datingapp. Hij stelde een vraag, ze reageerde niet snel genoeg naar zijn smaak, en hij verviel in een ordinair gescheld. En dat was dus iemand op zoek naar een vrouw. Die zijn beste beentje moest voorzetten. Hij kon zich nog geen vijf minuten beheersen. Ik twijfel er niet aan dat als ze bij hem aan tafel had gezeten, hij uitgehaald had.
Hij wilde respect, eindigde hij. Dat wilde Aboukhlal ook. Hij schreef dat respect een ‘belangrijke waarde’ is voor hem. Respect. Dat willen heel veel mannen. Het klinkt zo mooi en gewichtig, maar in werkelijkheid staat respect bij hen synoniem voor stil, meegaand en onderdanig. Een vrouw die terug praat, die protesteert, een eigen mening heeft en haar eigen weg gaat, vinden ze doodeng.
En de kleine, bange geesten nemen toe. Steeds meer mannen (en vrouwen) verlangen terug naar de tijd dat de vrouw braaf het huishouden deed, abortussen nog in het geniep met breinaalden werden uitgevoerd en zondaars publiekelijk werden vernederd. Uit respect voor de normen en waarden.
Maar respect is in zulke gevallen niet veel minder dan pure onderdrukking. De ander moet inschikken en zwijgen, zodat jij je op geen enkele manier ongemakkelijk of bedreigd voelt. Vrouwen moeten hun mond houden zodat mannen als Aboukhlal zich niet in hun waardigheid aangetast voelen.
Terwijl, wat valt er nou te respecteren aan een man die meteen prostaat-kramp krijgt, zodra een vrouw iets onwelgevallig zegt. Als je al in geestelijke nood komt omdat een vrouw je vraagt of het iets stiller kan, of niet meteen reageert, is respect het laatste wat je nodig hebt. Je hebt dan meer behoefte aan een intensieve bootcamp om een persoonlijkheid, ruggengraat en wat hersencapaciteit te kweken. Om het leven en de wereld aan te kunnen. En de vrouwen.
'We willen in een land leven waar de wet ons beschermt en niet in gevaar brengt'
