Er zijn veel dingen die me regelmatig dwarszitten. Bedrijven die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten als ze met je willen werken bijvoorbeeld. Anno nu zijn er nog steeds mensen die denken dat exposure bruikbare valuta is om je loeidure boodschappen mee te betalen. Of er vanuit gaan dat je dolgraag een klus doet voor een appel en een ei. Wat mij betreft ronduit asociaal en zeer vermoeiend. Freelancers niet op waarde schatten? Daar koop ik geen brood voor.
Ik ben in de luxepositie dat ik freelance ondernemer ben en ook met mijn social media zo nu en dan inkomsten genereer. Sommigen noemen dat een ‘influencer’. Ik noem mezelf dan liever ‘iemand met bereik en een advertentiekanaal’. Zo komen er logischerwijs regelmatig aanvragen van merken, bedrijven of bureaus binnen die samen willen werken. Hartstikke leuk. Sommige klussen passen helemaal in mijn straatje, anderen betalen gewoonweg mijn rekeningen. Althans, áls er budget is en áls dat redelijk tot proportioneel is. Zou ik een euro krijgen voor iedere keer dat een partij denkt dat ik voor noppes naar de lancering van een kaasschaaf kom of een bedrijf dat exclusiviteit eist voor een budget waar ik nog niet eens een zak chips van koop, dan zou ik al lang en breed fulltime met mijn lichaam op een zonnig strand in Verweggistan liggen. Acht van de tien ‘onderhandelingen’ gaan namelijk zo van start.
