Het incident vond meer dan dertig jaar geleden plaats, maar Chantal Boersma (nu 47) zal het nooit vergeten. Zij werd als tiener wakker gemaakt door haar poes Joep. Daardoor ontdekte ze een inbreker in huis.
“Dat heeft behoorlijk indruk op me gemaakt”, aldus Chantal.
Op het moment van de inbraak is de inmiddels 47-jarige alleen met haar moeder thuis. Haar vader is dan weg met de vrachtwagen. “Het was midden in de nacht toen Joep vanuit de vensterbank een aantal keer op mijn kussen sprong. Zij deed het een keer of vijf, totdat ik wakker werd. Joep wilde me zo echt waarschuwen.” Chantal heeft vervolgens vrij snel in de gaten wat er aan de hand is. “Vanuit mijn bed keek ik het trapgat in. Daar zag ik een man met een zaklamp lopen. Doodeng.”
“Ik ben mijn bed uitgegaan en ben met mijn rug tegen de muur heel zachtjes naar mijn moeders slaapkamer gegaan, aan de andere kant van de gang”, vertelt Chantal. “Ik maakte haar stilletjes wakker en vertelde wat er aan de hand was. Ze trok me gauw haar bed in en is vervolgens zelf naar de gang gegaan. Ze is toen zó boos geworden op die man, dat hij van schrik is gevlucht en zijn buit heeft laten staan. De cd-speler, videorecorder… Alles stond er nog. Op twee kristallen beeldjes na, die heeft hij nog kunnen meenemen.”
De politie komt langs en er wordt naar vingerafdrukken gezocht. Helaas zonder resultaat. Chantal weet nog steeds niet wie er bij hen in het trapgat liep. “Hij heeft gewoon een schroevendraaier tussen de deur gezet en kwam binnen. Gelukkig kregen we daarna betere sloten en beveiliging.”
Chantal vertelt lachend over het voorval, maar merkt in haar gedrag dat ze er nog steeds ‘last’ van heeft. “Sindsdien slaap ik altijd met de slaapkamerdeur open. En als ik in een hotel zit, check ik extra goed of de deur op slot zit en of mensen gemakkelijk op ons balkon kunnen klimmen. Het heeft toch behoorlijk indruk op me gemaakt.”
En poes Joep? Die is uiteindelijk nog 21 jaar geworden. “Ze was een heel lieve, relaxte knuffelpoes”, blikt Chantal terug. Ze mocht alleen naar buiten met een tuigje en dat vond ze prima. We hadden echt een hechte band. Ik vind het ook heel bijzonder dat ze mij toentertijd heeft wakker gemaakt. Zo laat een dier toch zien dat het écht van je houdt.”
Joep:
Shirley heeft vanwege PTSS een assistentiehond: 'Heb mijn leven weer terug'
