‘Uitvinder’ van de labradoodle, Wally Conron, maakte bekend spijt te hebben van zijn ‘creatie’ en is bezorgd over de gezondheid van de honden. Het bericht leverde verontwaardigde reacties op van labradoodlebezitters.
Moeten zij zich zorgen maken? Wij legden Wally Conrons uitspraken voor aan Carolien van Beek, voorzitter van de Europese vereniging van fokkers van Australian Labradoodles (ALAEU).
Van Beek legt ons uit dat er verschillende labradoodles zijn. De originele labradoodle, die Conron heeft ‘gemaakt’, komt uit Australië en is een kruising tussen een labrador en een poedel. De Australian labradoodle is dat niet. De ‘originele’ soort bestaat volgens Van Beek “al lang niet meer” binnen de ALAEU. De ALAEU fokt Australian labradoodles, waarvan de oorsprong bestaat uit meerdere rassen. “Er zijn mensen die zomaar twee honden kruisen en zeggen: ‘Ik heb een labradoodle.’ Dat klopt niet. Mensen gaan helemaal los met fokken omdat ze denken dat ze daar geld mee kunnen verdienen.”
Dat Conron kritiek heeft op het doorfokken, snapt Van Beek dan ook. “Ze kruisen ‘even’ een hond met een poedel en krijgen allemaal schattige puppy’s. Dat is niet Conrons doel geweest.” Van Beek geeft aan wat de gevolgen kunnen zijn. “Officieel mag het inteeltpercentage niet hoger zijn dan vijf procent, maar bij sommige rashonden zie je weleens een inteeltpercentage van twintig procent. Consumenten willen snel een hond en vragen niet hoe het zit met het inteeltpercentage, ziektes en testuitslagen.”
Op die manier wordt er volgens Van Beek misbruik gemaakt van de populariteit van de hond en wordt er geen rekening gehouden met hun gezondheid. “Daarom is het zo belangrijk om een fokker te zoeken die bij een rasvereniging, zoals de ALAEU, is aangesloten. Het fokken van honden is een vak apart. Je mag bij ons fokken als je het volgens de regels doet.” De dieren worden volgens strenge regels getest. Daarnaast houdt de ALAEU een database bij en kan er van tevoren een proefkruising gedaan worden om het inteeltpercentage te checken.
Lees ook
Uitvinder labradoodle heeft spijt van zijn ‘Frankenstein’-creatie
Naast dat Conron zich zorgen maakt om de gezondheid van de dieren, zegt hij dat hij werkelijk geen idee heeft waarom mensen de labradoodle nog fokken. Hij vindt dat hij een ‘Frankenstein’ heeft gecreëerd. Lezers plaatsten onder ons bericht foto’s en verhalen om het tegendeel te bewijzen en ook Van Beek denkt er anders over. “Als ik zie hoeveel mensen blij zijn met deze hond, dan ben ik het helemaal niet met hem eens. Hij zegt dat de honden allemaal gek zijn en voortplantingsproblemen hebben. Natuurlijk is er wel eens een hond ‘gek’, maar dat is bij mensen ook zo. En ook zijn er honden die voortplantingsproblemen hebben, maar daar wordt niet mee doorgefokt.”
Lees ook
Verplicht hondendiploma of fokverbod: wat moeten we toch met risicohonden?
Van Beek begrijpt dat de honden gewild zijn. “Ik denk dat de uitstraling de hond zo populair maakt. Daarnaast vinden ze mensen aardig en zijn ze goed te trainen.” Ze benadrukt wel dat de honden niet hypo-allergeen zijn. “Daar verkijken mensen zich op. De honden kunnen allergievriendelijk zijn, maar werken niet voor elke soort allergie.” Omdat de populariteit van de dieren voor problemen zorgt, hoopt Van Beek dat er een keerpunt komt. “Maar het lijkt niet te stoppen. De fokkers schieten als paddestoelen uit de grond.”
Voor vragen over de gezondheid van de labradoodle kan je terecht bij de ALAEU of de dierenarts.
Carolien van Beek met een labradoodle.
