Hill (33) heeft een leuke baan en een fijn leven. Toch belandt ze in december 2022 in een burn-out. Ze komt thuis te zitten en werkt nu aan haar herstel. Dat gaat stapje voor stapje.
“Het gaat met (vaak) vallen en weer opstaan.”
Hill (33) heeft een leuke baan en een fijn leven. Toch belandt ze in december 2022 in een burn-out. Ze komt thuis te zitten en werkt nu aan haar herstel. Dat gaat stapje voor stapje.
“Het gaat met (vaak) vallen en weer opstaan.”
“Ik ben vorig jaar over m’n grenzen gegaan”, aldus Hill over de aanloop naar haar burn-out. “Ik heb te lang te veel van mezelf gevraagd, zonder dat ik het doorhad. Uiteindelijk was het een samenloop van dingen, maar ligt het vooral aan hoe ik in elkaar zit als persoon.”
De eerste symptomen uiten zich in de vorm van een gejaagd gevoel en hoofdpijn. “Ik had continu het gevoel dat ik op een sneltrein zat waar ik niet af kon. Ik had geen rust in mijn hoofd en constant een gestrest gevoel.” Hill loopt er lang mee door, ze denkt dat het na haar vakantie wel over is. “Ik heb vrij stressvol werk, maar vind het heel leuk en haal daar normaal gesproken energie uit. Daarom dacht ik dat ik na wat rust wel weer de oude zou zijn.”
Na de vakantie voelt ze zich echter niet beter. Hill klopt aan bij de bedrijfsarts. “Hij zei meteen dat ik op basis van mijn klachten eigenlijk zou moeten stoppen met werken. Dat wilde ik op dat moment niet accepteren, dus ik sloeg zijn advies in de wind.” Ze gaat wel halve dagen werken, maar de hoeveelheid werk blijft gelijk. In de maand die volgt gaat haar gezondheid dan ook snel achteruit.
“Ik functioneerde niet meer en huilde bij het minste of geringste.” Uit bed komen en in de auto stappen gaat nog net, maar eenmaal op haar werk gaat het volledig mis. “Ik kon niet meer, had elke dag knallende hoofdpijn. Ik was er fysiek, maar daar is ook alles mee gezegd.”
Het breekpunt komt wanneer ze tijdens een belangrijk gesprek in huilen uitbarst. “Toen was het klaar. Ik werd naar huis gestuurd. Op mijn werk hebben ze me tegen mezelf in bescherming genomen. Ik wist dat het zo niet verder kon, maar zelf de knoop doorhakken lukte ook niet. Dan had ik het gevoel dat ik tekortschoot.”
De eerste periode dat Hill thuis zit is erg zwaar. “Ik wist pas hoe erg het was na mijn instorting. Koken had ik al weken niet gedaan en van het huishouden was alleen het hoognodige bijgehouden. Als ik daaraan terugdenk vind ik dat wel heftig, dat ik mezelf zo tekort heb gedaan.” Ze kan helemaal niks meer op dat moment. “Ik heb voornamelijk op de bank zitten huilen. De televisie kon ik niet eens verdragen, laat staan sociaal contact.”
Hill meldt zich bij de huisarts en zoekt hulp bij verschillende therapeuten, om te praten en weer in contact te komen met haar lichaam. “Ik moest me er compleet aan overgeven dat ik niks meer kon, en rust nemen.” Langzaamaan moet ze alles weer opbouwen. “Ik ging steeds een klein stukje wandelen. In het begin was ik na vijf minuten al kapot en moest ik naar huis.”
Om zichzelf te helpen de situatie te accepteren, neemt Hill tijdens haar herstelproces video’s op. In eerste instantie houdt ze de beelden voor zichzelf, maar na een tijdje deelt ze haar ‘herstelvlogs’ op TikTok. “Ik dacht steeds: na een maandje ben ik er wel weer bovenop. Maar zo werkt het niet, dus wilde ik voor mezelf mijn vooruitgang vastleggen.” Ze merkt dat er nog altijd een taboe op het onderwerp burn-out rust. “Ik had er ook best een mening over voordat ik het zelf had ervaren. Er heerst helaas veel onbegrip.”
Nu laat ze dus in korte dagvlogs zien hoe haar dagen als iemand die herstelt van een burn-out eruitzien. “Ik krijg heel veel berichten van mensen die zich erin herkennen en zich begrepen voelen. Het heeft me echt verbaasd hoeveel mensen hier last van hebben en hoe onbegrepen zij zich voelen.”
Hill krijgt ook wel eens gemene reacties op haar videos. Ze wordt er verdrietig van dat sommigen vinden dat mensen met een burn-out aanstellers zijn. “Ik snap dat het een ongrijpbaar ziektebeeld is, maar dat je iemand die zo in de put zit nog een trap na wil geven, dat snap ik echt niet. Alsof ik voor mijn plezier thuiszit, dat commentaar is zo onterecht.”
Tekst gaat verder onder de video.
Veel regels legt Hill zichzelf niet op, maar ze moet ’s ochtends wel haar bed uit voor acht uur. “Ik heb gemerkt dat lang in bed blijven niet goed voor me is, hoe verleidelijk het soms ook is.” Ze zorgt ervoor dat eventuele afspraken pas later op de dag zijn, zodat ze rustig kan opstarten. “Ik wil niet haasten, dat kan ik nu niet hebben.” Verder focust ze op gezond eten, het huishouden en naar buiten gaan. “Daarmee is mijn dag wel dusdanig gevuld dat ik verder niet veel meer kan.” Een valkuil is dat ze, nu haar energie langzaam terugkomt, op goede dagen te veel plant. “Ik kan helemaal niet twee dagen achter elkaar sociaal contact hebben, dat breekt me nog op.”
Door haar verhaal te delen hoopt Hill andere mensen met een burn-out een hart onder de riem te steken en meer begrip te creëren voor het ziektebeeld. “Ik wil mensen die hetzelfde meemaken op het hart drukken dat ze de ruimte mogen nemen om beter te worden. Neem je rust en wees lief voor jezelf. Geef je over aan je gevoel, je hoeft niet productief te zijn. Luister naar jezelf.”
Vrienden steunen met een burn-out: 'Kom niet met goedbedoeld maar ongevraagd advies'Lees ook