Jantien Heidweiller (26), zaalarts op de intensive care, zou op 28 maart met haar vriend Jasper (28) trouwen. Hierna zouden ze voor drie weken naar Jamaica gaan. In plaats daarvan stonden ze beiden in het ziekenhuis.
“In plaats van een bruidstaart hebben we maar een appeltaart gebakken.”
Het stel besloot anderhalve week voor de trouwdatum, nog vóórdat de maatregelen waren aangescherpt, dat hun bruiloft niet door zou gaan. “Er werd wel opgeroepen tot social distancing, maar dat was nog niet streng. Evenementen mochten gewoon doorgaan. Maar Jasper werkt in het ziekenhuis in Amersfoort voor interne- en longgeneeskunde en kreeg toen de eerste coronapatiënten binnen. Op dat moment hadden wij wel door: dít is serieus, en de kans dat het hierbij blijft is erg klein.”
Alle kleinschalige leveranciers waren welwillend om de datum kosteloos te verplaatsen. De catering, airbnb’s, fotograaf en trouwambtenaar werden afgezegd, maar de vluchtmaatschappij en trouwlocatie waren minder meegaand. “We hebben lang gediscussieerd of de trouwlocatie onder ‘horeca’ viel, dan zouden ze namelijk geen gasten mogen ontvangen. De vluchtmaatschappij wilde ons heel lang vouchers geven in plaats van geld, zelfs nadat ze zelf de vlucht hadden geannuleerd.”
Het kostte Jantien veel stress om dit alles te regelen. “We hebben onze tachtig gasten via de mail geïnformeerd dat het niet doorging. Behalve mijn oma, die hebben we even gebeld. Je voelt je schuldig omdat mensen van alles hebben geregeld, van cadeaus en nieuwe outfits tot familie die vanuit het buitenland zou komen. Daar voelde ik me heel rot over.”
Samen hebben ze besloten de bruiloft naar oktober te verzetten. “Mijn verloofde heeft daar niet zo veel vertrouwen in als ik. Maar aan de andere kant willen we het niet nóg verder uitstellen. Het was al driekwart jaar gepland en we zijn al zevenenhalf jaar samen, dus het werd wel tijd.”
“Op de dag zelf had ik eigenlijk al verlof, maar ik kreeg bericht dat ze alle verloven moesten intrekken. Ik had niet anders verwacht.” Hoewel ze van acht uur ’s avonds tot de volgende ochtend acht uur had gewerkt, vond Jantien het tóch een bijzondere dag. “Het werk is dan wel een fijne afleiding en ik heb veel lieve berichten van collega’s gehad.”
In de ochtend, toen Jantien en Jasper allebei nog vrij waren, hebben ze samen gehuild. “We realiseerden ons dat ik op dat moment eigenlijk in mijn jurk naar beneden zou komen. Zo hebben we eigenlijk de hele dag de tijden bijgehouden: nu zou ik mijn familie voor het eerst zien; nu zouden we op pad gaan voor de foto’s; nu zou de ceremonie beginnen. Dat was wel even slikken. Maar je zit met zijn tweeën in hetzelfde schuitje. Uiteindelijk zeiden we: ‘Het is maar zo.’ We hebben toen een appeltaart gebakken als trouwtaart. En vrienden van ons kwamen langs met een cadeautje.”
Lees ook
Discovery maakt indringende serie over coronagevecht van defensie
De gevoelens die naar boven komen wanneer ze aan haar bruiloft denkt, wisselen per dag. “Ik had laatst een zware dienst gehad en toen zei een collega grappend: ‘Nou Jantien, daar lig je dan aan het strand in Jamaica.’ Dat was even het verkeerde moment. We houden nu maar gewoon minivakanties in de tuin, tussen onze diensten door.”
Op haar LinkedIn post Jantien: ‘Geen bruiloft, wel een 12-uurs COVID-dienst. Geen sluier, wel een mondmasker. Geen bruidsboeket, wel een stethoscoop. Geen 80 gasten, wel 15 beademde patiënten. Geen felicitaties, wel een slechtnieuwsgesprek. Geen hart vol vreugde, wel een hoofd vol angsten.’
