Daar zat ik dus, te wachten in een poepchic hotel in Los Angeles. Nog steeds last van een pittige jetlag nam ik de vragen nog even door, maar was eigenlijk volledig ready to go.

Omdat het geheel allemaal nogal lang op zich liet wachten, Brad was fashionably late, besloot ik om nog snel even iets te eten. Want ja, presteren op een lege maag is nooit een goed idee. Uit de overdreven gevulde buffetmogelijkheden koos ik een veilige bagel. Onbelegd, kan je geen buil aan vallen. Dacht ik.

Maar tot mijn grote verbazing en verrassing bleek het te gaan om een bijzonder soort bagel: doordrenkt van de knoflook. Na het nemen van de eerste hap, sijpelde het werkelijk mijn mondhoeken uit. Nog druk bezig zijnde de schade te beperken, hoorde ik een meisje van de filmmaatschappij vriendelijk naar me roepen: “Eric, we’re ready for you.” Volledig in paniek probeerden mijn ogen nog ergens kauwgum of een pepermuntje te spotten, maar niks van dat alles.

Bij elke stap die ik zette leek de knoflookwalm intenser uit mijn poriën te komen. Er was geen ontkomen aan: ik zou Brad Pitt gaan zien met een intense stinkbek. Ik gaf me er gewoon aan over. Maar besloot ook om het dan maar te zeggen.

Dus begon ik mijn interview met excuses, dat was de eerste keer. Brad zelf moest er vooral om lachen, net als zijn buurvrouw Margot Robbie, die ik óók ging spreken. Het brak volledig het ijs en wat volgde waren de meest bijzondere vijf minuten in mijn carrière ooit.

Brad sprak openhartig over zijn carrière, de hoogtepunten tijdens het maken van z’n nieuwe film Babylon en hoe hij kijkt naar de moderne technieken van nu. Na twee seconden kijkend in de prachtige ogen van Brad was ík die knoflookbagel allang weer vergeten. En hij gelukkig ook.

Het resultaat van het vraaggesprek zie je hier.

'Macht, geld, naakte mannen en bloedspetters: de nieuwe Disney-serie Welcome to Chippendales is een perfecte mix'Lees ook