Vandaag mag dan de laatste dag van Borstkankermaand zijn, het onderwerp – en bewustwording daaromtrent – blijft ook in november en alle maanden daarna onverminderd belangrijk.
Daarom spraken wij met Patricia (45), bij wie in 2016 borstkanker werd vastgesteld. De geboren Rotterdamse is te zien in de KWF-campagne Kanker doet meer met je dan je denkt.
Patricia kreeg de diagnose op een moment dat ze heel lekker in haar vel zat. “Ik was weliswaar net gescheiden, maar bokste zeven dagen in de week en was fitter dan ooit. Mijn lichaam was zo goed als afgetraind”, vertelt ze ons. Omdat haar moeder borstkanker had gehad, liet zij zich regelmatig checken. Maar juist dat jaar schoof ze haar controle voor zich uit. “Ik was druk met het regelen van mijn verhuizing na de scheiding, en ik dacht: er is toch nooit wat aan de hand.”
Na een discussie met een vriend die erop aandrong, besloot ze toch voor een check-up te gaan. Vier maanden later dan de bedoeling was. “Het bleek foute boel. Ze vonden twee tumoren, die zo ver uit elkaar lagen dat mijn borsten geamputeerd moesten worden.” Later bleek Patricia ook een derde tumor te hebben, plus uitzaaiingen in haar poortwachtersklier.
Ondanks dat de uitslag als donderslag bij heldere hemel kwam, besloot Patricia niet bij de pakken neer te zitten. “Ik dacht: dit overkomt één op de zeven vrouwen. Ik zal dit varkentje even wassen. Alsof ik griep had, eigenlijk.” Patricia leefde naar haar laatste chemo toe. “Ik dacht een week later weer aan het werk te zijn.” Dat liep heel anders: na haar derde kuur kreeg ze een longembolie. “Ik moest vijf dagen het ziekenhuis in, en daarna was mijn conditie in één klap weg.”
Hoe nuchter Patricia er ook in meende te staan, daar was ze niet op voorbereid. Noch op het verliezen van haar lange haren, wimpers en wenkbrauwen. Ook kwam ze tien kilo aan van de medicijnen. “Mensen zeggen dan: ‘Wees blij dat je nog leeft.’ Zij weten niet waar ze over praten. Mijn hele zelfbeeld was in één klap naar de klote.” Desondanks zocht Patricia geen professionele hulp. Op de vraag waarom niet antwoordt ze onomwonden: “Ik was stronteigenwijs.”
“Ik dacht: ik moet hier nu eenmaal mee dealen, het is niet anders.” Pas toen meerdere vriendinnen suggereerden dat ze met iemand moest praten, kwam langzaamaan het besef dat ze “alles wegstopte”. “Ik zag in dat ik de confrontatie aan moest gaan.” Patricia deelt nu via KWF Kankerbestrijding haar verhaal om ook andere kankerpatiënten te doen inzien dat zij (psychologische) hulp kunnen zoeken. En zoals de campagne al zegt: kanker doet inderdaad meer dan veel mensen denken, want nu, tweeënhalf jaar na haar diagnose, ondervindt Patricia nog steeds de psychologische gevolgen ervan. “Ik heb laatst mijn psycholoog weer gebeld, omdat ik merkte dat mijn gedachten weer in een neerwaartse spiraal gingen. Ik begon iedereen van me af te duwen.”
De kanker lijkt nu weg te zijn, maar: “Je wordt na kanker nooit meer wie je was. Mijn zelfvertrouwen is weg, ik sport niet of nauwelijks meer. Ik had ooit een heel druk sociaal leven; daar is nu nog maar een derde van over.” Bovendien stuit ze op veel onbegrip bij vrienden: “Als ik dan een keer naar een feest ga, zijn anderen beledigd als ik hen afzeg. Zij weten niet dat ik voor dit feest slaap en erna een week op de bank lig.”
Lees ook
Corry (52) liet medische tatoeages zetten na borstkanker: ‘Het ziet er nu veel netter uit’
Anouk heeft borstkanker en daar vlogt haar dochter over voor LINDA.tv. De eerste aflevering van Mama is ziek bekijk je hieronder.
