Bob, ik volg je programma’s al sinds 2006 met Bouwval Gezocht. Hoe ben jij ooit in tv-land terechtgekomen?
“Zeventien jaar geleden is dat al hè? Ik ben daar ooit voor gevraagd, echt uit het niets. Iemand die ik kende werkte bij tv-producent Blue Circle en ze gingen een nieuw programma maken, Bouwval Gezocht dus. Zij heeft toen gezegd: ‘Misschien moeten we Bob Sikkes eens vragen, die is aannemer’ en zo is het begonnen. Bouwval Gezocht werd gepresenteerd door Peter van der Vorst en dat is een enorm goede vriend van me geworden.”

Sinds Kopen Zonder Kijken is het echt ontploft. Hoe BN’er voel jij je inmiddels?
“In Amsterdam helemaal niet. Daar ben ik vooral gefocust op mijn bouwbedrijf. Die bekendheid speelt daar niet. Maar als je verder van huis gaat dan merk ik wel dat Kopen Zonder Kijken ontzettend populair is.”

Ben jij inmiddels al gewend aan die aandacht van mensen buiten de Ring?
“Het valt me meestal niet zo op, het gebeurt namelijk meestal achter je rug. Maar ik vergeet weleens dat echt veel mensen weten wie je bent. Dan hoor je achteraf: ‘mijn nichtje was laatst ergens en jullie zaten in hetzelfde restaurant.’ Dan denk ik oké ja leuk, belangrijke informatie, haha.”

Ik kan me voorstellen dat het RTL 4-publiek een andere groep mensen is dan de klanten van je eigen bedrijf, hoe is dat?
“Wat ik echt heel leuk aan Kopen Zonder Kijken vind is dat ik merk dat iederéén het kijkt. Zelfs mijn expats-klanten weten dat ik iets voor televisie doe. En door Kopen Zonder Kijken heb ik de markt buiten Amsterdam in de rest van Nederland ook veel beter leren kennen.”

Sommige tv-sterren zetten een knop om als de camera’s aangaan, ik heb het idee dat jij buiten de opnames precies hetzelfde bent als tijdens het draaien, klopt dat?
“Dat is precies wat ik van iedereen hoor. Ik heb tijdens mijn allereerste screentest al gezegd dat ik geen acteur ben. En je moet me ook geen lappen tekst meegeven want dat kan ik niet. Ik kan zeggen wat ik over iets denk of ervan vind, dat werkt. Wat ook wel gebeurt is dat ik met klanten door een huis loop en denk: ‘jeetje het lijkt wel alsof ik in een aflevering zit’, omdat ’t net zo’n verhaal is.”

Hoe erg moest je wennen aan je rol in Kopen Zonder Kijken dat eerste seizoen? Want je gaat toch zonder overleg andermans geld uitgeven…
“Toen we met dat eerste seizoen bezig waren en opeens een huis kochten schrok ik daar echt van. Normaal overleg ik alles en kan ik de klant eventueel nog dwingend sturen, maar uiteindelijk beslist de klant. Dat is nu niet zo. Ik zeg ook altijd tegen de kandidaten: ‘laat even tot je doordringen dat de volgende keer dat je mij ziet, het huis klaar is, wij gaan elkaar niet meer zien’. Bij sommigen zie je dan echt wel paniek.”

Waar let jij in dit zoveelste seizoen Kopen Zonder Kijken op als je een selectie maakt uit de honderden aanmeldingen?
“Haalbaarheid. En uiteraard ook op sympathie. Het is ook leuk dat we een veel diversere groep aanmeldingen hebben gekregen. In het volgende seizoen hebben we een alleenstaande vrouw met een zoon, en we hebben net iets aangekocht voor een regenbooggezin. Maar verbouwen is zó duur geworden, dat sommige dingen gewoon niet meer lukken. Zo is de concessieklok ook ontstaan.

Op 23 mei begint je nieuwe programma De Moeite Waard?! met Tijl Beckand. Dat heeft behoorlijk lang op zich laten wachten, hoe kwam dat zo?
“Dat heeft met heel veel dingen te maken, we zijn begonnen in een moeilijke markt. Het was lastig om onderaannemers te vinden bijvoorbeeld. Iedereen heeft er veel langer over gedaan dan verwacht. Het gros dacht binnen vier maanden wel klaar te zijn, maar de meesten hebben er minimaal twee keer zo lang over gedaan.”

Jullie helpen mensen met het flippen van huizen, dus verbouwen en dan doorverkopen, toch?
“Kijk het is niet mijn taak om ervoor te zorgen dat mensen zoveel mogelijk geld verdienen, maar ik ben er wel om naar hun plannen te kijken. Dus wat ze gekocht hebben, wat ze ervan willen maken en wat het budget is. Daar heb ik vaak een duidelijke mening over, omdat het mijn vak is. Bij sommige afleveringen merkte ik dat mensen vergeten dat ze niet voor zichzelf verbouwen, maar voor de volgende bewoners. Dat is een heel andere manier van naar een pand kijken.”

Bij Ik Vertrek zie je vaak mensen totaal onvoorbereid een nieuw leven beginnen, had jij dat gevoel bij De Moeite Waard?! ook niet ontzettend vaak?
“Van de elf koppels waar we mee gestart zijn hebben we nu zeven afleveringen kunnen maken. Eentje is nog niet klaar, maar de rest is afgevallen. En echt omdat ze niet goed voorbereid waren. Sommigen hebben het heel goed gedaan en bij sommigen was het wel oké. Maar er zitten helaas ook afleveringen tussen waarbij het best jammerlijk afloopt. Op sommige momenten vroeg ik me oprecht af of de kandidaten zelf nog wel doorhadden wat er allemaal gebeurde.”

Jij lijkt me iemand die altijd werkt, kan jij eigenlijk wel ontspannen?
“Dat kan ik dus verrassend goed. Ik neem mijn werk niet mee naar huis. Mijn man Michiel is docent geschiedenis en die heeft altijd op zijn bureau nog dingen liggen die hij moet doen, voorbereiden of nakijken. Ik rijd meestal rond half zeven naar mijn werk en ’s avonds om half zeven weer terug. Dan ga ik op de bank hangen of we gaan uit eten of met vrienden afspreken. Ik heb mezelf ook aangeleerd om na half acht geen mails meer te lezen want ik ga er toch niks meer aan doen die avond.”

Je al bent ruim twintig jaar lang met Michiel, wat is dé reden van jullie langdurige relatie?
“Dat we elkaar de ruimte gunnen. En dan heb ik het niet over seks of weet ik wat. Maar Michiel loopt er niet over te zeiken als ik bijvoorbeeld om half zeven bel dat ik toch niet thuis kom eten. Dat is dan gewoon prima. Daar word ik blij van, dat we elkaar de ruimte gunnen. We hebben ook onze eigen vrienden en onze eigen afspraken. Je hebt ook stellen die alles samen doen, dat werkt voor ons niet.”

Hoe kijk jij naar al die vrouwelijke fans die vol liefde naar jou kijken op televisie?
“Haha, dat vind ik echt iets voor als je dertig bent. Dat kan je je toch niet voorstellen als je 57 bent? Maar natuurlijk vind ik dat leuk. En ik ben blij dat ik niet volledig afgefakkeld wordt op sociale media. Wat dat Songfestivalduo is overkomen lijkt me heel heftig. Twee jonge mensen die aan het begin van hun carrière staan. Of ze nou wel of niet goed gezongen hebben, vind ik er niet eens zo enorm toe doen, maar dat ze zo’n enorme shitload zich heen krijgen, daar heb ik geen woorden voor.”

Ben jij al bezig met wanneer je ooit wilt stoppen of schuif je die beslissing nog even voor je uit?
“Natuurlijk moet je daar over nadenken als je een eigen bedrijf hebt. Wat ik vooral heel belangrijk vind is dat ik relevant blijf in mijn vak. Er lijkt me niks erger dan als je te oud bent geworden voor je werk. Dat de nieuwe generatie denkt: ‘Wanneer gaat ie nou eens weg want eigenlijk is het een blok aan ons been in plaats van die steun en toeverlaat’, dat wil ik niet.”

En komen Martijn en Roos ook privé nog wel eens bij je over de vloer, of zijn dat alleen collega’s?
“Het is niet dat we de deur bij elkaar platlopen hoor, maar ik zie Martijn ook gewoon privé, Roos zie ik ook buiten werk. Angela Groothuizen heb ik ook nog steeds goed contact mee. En ik spreek Natasja Froger nog wel. Het blijft toch altijd leuk om elkaar weer te zien.”

Roos Reedijk maakt spin-off van Kopen Zonder Kijken: ‘Ik ben tot nu toe echt overal met open armen ontvangen’Lees ook