Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Odette* (44) haar verhaal: zij moest haar bevalling alleen doen, want haar vent zat bij zijn minnares.
Duur relatie
6 jaar
Type bedrog
Routineus vreemdgaan
“Ik woonde in België, maar ben op mijn twintigste voor de liefde naar Nederland verhuisd. Op mijn 23ste raakte ik ongepland zwanger van onze dochter, maar daar waren we heel blij mee. We bouwden ons gezinsleven op en besloten drie jaar later nog wel een tweede te willen. Alles ging ons eigenlijk voor de wind, tot ik tijdens die zwangerschap het gevoel kreeg dat iets niet helemaal klopte.”
“Dat gevoel bleek te kloppen: haar partner had een affaire met zijn ex, een vrouw die hem stiekem graag terug wilde. Dat ze dat wilde wist ik, maar ik maakte me daar nooit serieus zorgen over. Ze woonde in hetzelfde dorp en we hadden regelmatig contact met haar, dat verliep allemaal hartstikke vriendelijk. Ik voelde me eigenlijk wel zeker van mijn zaak. Onterecht dus, want ze ging gewoon met hem naar bed.
Daar kwam ik achter toen hij in het weekend ‘iets voor de zaak’ moest doen met ‘zijn compagnon’, maar ik per ongeluk háár zag instappen in zijn auto. Ik zei niets, maar besloot hem goed in de gaten te houden. Na nog een paar signalen heb ik hem geconfronteerd: wat was hier aan de hand? Hij biechtte niet op dat ze sex hadden, wél dat hij inderdaad veel tijd met haar spendeerde.
Ik was boos, maar had ook ontzettend veel aan mijn hoofd: een kleine, een zwangerschap die op zijn einde liep… Ik had geen ruimte voor extra problemen, dus gaf ik hem een kans om zijn gedrag te beteren.”
De man van Tess bedroog haar 13 jaar lang: 'Ik vond de codenamen in zijn telefoon'
“Dat bleek een grote fout. Hij miste door zijn minnares zelfs bijna de geboorte van zijn kind. Ik had een thuisbevalling en begeleiding van een verloskundige, maar hij was nergens te bekennen. Ik kreeg geen contact met hem. Pas op het allerlaatste moment, vijf minuten voor ons kind ter wereld kwam, wandelde hij de kamer binnen. Ik heb het eigenlijk helemaal alleen moeten doen. Later kwam ik erachter dat hij die avond bij háár was.
Een groot probleem kon ik er niet van maken, want vlak na de bevalling werd ik ernstig ziek. Ik voelde me zó beroerd dat ik nergens oog voor kon hebben. We merkten te laat op dat het om een hersenvliesontsteking ging, waardoor ik ineens met spoed naar het ziekenhuis werd afgevoerd. Een uur later en ik was er niet meer geweest. Uiteindelijk lag ik twee maanden lang in het ziekenhuis, verlamd vanaf mijn middel.
Denk maar niet dat ik iets aan mijn partner had. Die bracht ons ene kind naar zijn moeder en onze newborn naar míjn moeder, zodat hij zelf lekker zijn gang kon gaan. Met haar, bedoel ik dan: haar auto stond meer dan eens bij ons op de oprit. De buurvrouw, mijn familie en zelfs de moeder van zijn minnares waarschuwden me: dit kon niet, zo. Het was gewoon diepe, diepe ellende.”
“Al mijn energie moest ik richten op mijn herstel. Zodra ik weer kon lopen en mezelf enigszins kon redden, heb ik een scheiding aangevraagd. Dat kwam hem natuurlijk prima uit: binnen no time vond hij een huurhuis waarin hij mij en de kinderen kon dumpen. Binnen twee dagen trok zijn minnares bij ‘m in.
We zijn nu een paar jaar verder en je raadt het al: hij heeft die miep inmiddels óók bedrogen en verlaten voor een ander. Hij kan het niet laten en is volgens mij hartstikke ongelukkig met zichzelf. En ik heb het super naar mijn zin: het gaat goed met de kinderen, ik heb een leuke baan, reis de wereld rond en ben helemaal gelukkig met mijn man. Ja, ik heb nog steeds wel wat moeite met het vertrouwen van mensen, maar ik leef mijn leven weer. Heerlijk.”
*Odette vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Lea's man leidde een dubbelleven: 'Ik vond anonieme kindertekeningen in de post'
