Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Ingrid* (48) haar verhaal.
Duur relatie
23 jaar
“Toen we zo’n tien jaar samen waren ging hij vreemd, tijdens een vrijgezellenfeest van een vriend. We hadden al een tijdje relatieproblemen, het liep allemaal niet zo lekker, maar de manier waarop hij dit aanpakte was gewoon écht niet chic. Zijn maten vonden hem in de toiletten terwijl hij door een vrouw werd gepijpt – ook nog een bekende, om de misère compleet te maken.
Omdat hij was betrapt, moest hij het wel opbiechten. Hij belde me die avond op en zei: ‘Ik heb iets heel stoms gedaan’. Eigenlijk wist ik het toen al. Drank maakte hem altijd heel amicaal en ergens had ik verwacht dat het een keer fout zou gaan. Ik vond het natuurlijk helemaal klote, maar ergens voelde het gek genoeg ook als een opluchting. Dit hadden we nu gehad, nu konden we verder. We gingen in relatietherapie en probeerden elkaar weer te vinden, al was niet altijd even makkelijk door de vertrouwensproblemen.”
Nanettes man raakte haar jarenlang niet aan: 'Ondertussen was-ie aan het daten geslagen'
“Een paar jaar later maakte ik me klaar voor mijn vaste ronde langs cliënten, ik werk namelijk in de thuiszorg. Normaliter was hij vrij op woensdag, maar die dag moest-ie last minute extra naar de zaak vanwege drukte. Prima natuurlijk, ik vermoedde niets. Tot ik die middag bij mijn laatste cliënte aankwam en de auto van mijn man zag staan voor het huis van haar buurvrouw.
Ik schoot vrijwel meteen in de stress, want ik wíst dat daar een van zijn vrouwelijke collega’s woonde. Ik had zelfs een keer een praatje met haar staan maken op de oprit. ‘Als ik een keer ziek ben, kun jij me mooi vervangen hier’, grapte ik toen nog.”
“Nou ja, goed – zijn auto stond daar, terwijl hij mij had verteld dat-ie op kantoor was. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en besloot hem te bellen. ‘Waar ben je, lieverd?’, vroeg ik laconiek. ‘Op kantoor’, antwoordde hij. ‘Nou, da’s grappig’, zei ik. ‘Ik sta namelijk naast je auto en die staat absoluut níét op kantoor, vuile leugenaar.’ Toen smeet ik de hoorn erop en liep ik snel naar binnen bij mijn cliënte, want die zat natuurlijk gewoon op me te wachten.
Terwijl ik in de woonkamer met haar stond te praten, vond er aan de andere kant van de muur gewoon een affaire plaats. Een verschrikkelijk idee. Niet lang daarna zag ik hem in de auto springen en wegrijden. Ik heb deze mevrouw netjes gedoucht en verder geholpen, en daarna ben ik naar mijn zus gereden om uit te huilen.”
Tania's man boekte een gezinsvakantie zodat hij daar stiekem zijn minnares kon zien: 'Zó gemeen'
“Naderhand is hij vooral met smoesjes gekomen: ‘Ik was een bakkie thee doen bij haar omdat ik wist dat jij toch nog op je werk was’. Onzin natuurlijk. Ik wíst dat het niet zuiver was, maar ik wilde en kon op dat moment niet weg bij hem. Ik verdrong mijn onderbuikgevoelens en koos ervoor om bij hem te blijven, ook vanwege onze drie kinderen. We zijn nog jaren samen geweest daarna, maar echt goed heeft het nooit meer gevoeld.
Bij hem bleven er dingen gebeuren die ik verdacht vond. Ik deed er alles aan om de situatie te redden – weekendjes weg, aandacht besteden aan mijn uiterlijk, nog maar een keer therapie proberen – maar het werkte niet. Als ik naar hem toe kroop op de bank, deinsde hij terug. Dat zegt genoeg.
Ineens kreeg ik aandacht van een andere man. Dat was iets wat me zó overviel dat ik erin meeging, en daardoor een stap te ver ging. Toen dacht ik: nu is het echt voorbij, als dit soort dingen nu ook bij mij gebeuren is er gewoon geen basis meer voor deze relatie. Ik heb het dezelfde avond opgebiecht aan mijn man en een punt achter onze relatie gezet. Jaren te laat vind ik, nu ik erop terug kijk, maar tegelijkertijd had ik die jaren nodig om zelf sterker te worden.”
“Als ik door zijn vreemdgaan van hem was gescheiden, denk ik dat ik verbitterd zou zijn geraakt. Nu was het een eigen beslissing waar ik zó zeker van was, dat ik er geen seconde spijt van heb gehad. Ja, het heeft te lang geduurd, maar ergens is dat juist ook weer goed voor mij geweest.
Vertrouwensproblemen zal ik altijd houden, denk ik. Ik krijg binnenkort EMDR omdat ik in mijn huidige relatie nog last heb van wat ik heb meegemaakt. Pas nu ik een stabiele en gezonde relatie heb, merk ik hoeveel impact dat wantrouwen op me heeft gehad. Maar ik wil eraan werken, en ik hoop dat me dat lukt.”
*Ingrid vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Bedrogen vrouw Lea: 'Na 20 jaar wilde hij bij me weg door zijn vakantievriendin van vroeger'
