Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen.
Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen.
Deze keer doet een man zijn verhaal, Evert (53).
Duur relatie
6 jaar
Type bedrog
Psychologisch
“In 2008 werd ik vader van een prachtige dochter, Anna. Haar moeder overleed een dag later door complicaties bij de bevalling. Wat volgde was een enorm moeilijke tijd, waarin ik gelukkig goed werd opgevangen door mijn ouders en omgeving. Zo leverden mijn collega’s allemaal een van hun vrije dagen in, zodat ik lange tijd thuis voor mijn dochter kon zorgen. Ontzettend lief.
Een aantal jaar later, toen Anna op de peuterspeelzaal zat, leerde ik daar een nieuwe vrouw kennen. Ze was gescheiden en nodigde me uit voor een kop koffie. We hadden ontzettend veel gemeen en het mondde al snel uit in een relatie. We besloten te gaan samenwonen. Zij trok met haar drie kinderen bij mij in.”
“In het begin liep alles fantastisch, maar na een aantal jaar botsten we steeds vaker. Ik ben zuinig opgevoed, zij leefde graag uitbundig. Dat leidde soms tot discussies. Ook vond ze dat ik mijn dochter voortrok ten opzichte van de hare – wat niet zo was – en begon ze jaloers gedrag te vertonen. We probeerden relatietherapie, maar dat liep niet echt ergens op uit. Ze had er geen zin in.
Na onze trouwdag werden de problemen intensiever. Eigenlijk was het toen elke week wel raak. Als ik ‘groen’ zei terwijl het ‘blauw’ moest zijn, was ze al boos. Ze pakte alles aan om ruzie met me te maken, en dat ze steeds vaker naar de fles greep maakte dat niet makkelijker.
Ik heb de verklaring lange tijd gezocht in ons samengestelde gezin, je hoort tenslotte wel vaker dat dit problemen oplevert. Maar goed, ik probeerde de situatie toch maar zo lang en goed mogelijk leefbaar te houden. Tot het keerpunt.”
“Op een verjaardag kletste ik met een van haar tantes. Ze vroeg hoe het met mij was, en zei dat ik beter op mijn dochter moest letten omdat het ‘niet goed ging’. Allerlei verschrikkelijke uitspraken van mijn vrouw over mijn dochter passeerden vervolgens de revue, waarna ik natuurlijk meteen naar Anna ben gestapt. Klopte dit?
Zij wilde eerst niets zeggen, maar na wat doorvragen kwam het verhaal naar voren. Het bleek al jaren mis te gaan tijdens mijn onregelmatige werkdiensten. Als ik weg was, stond mijn vrouw met haar dronken kop op Annas slaapkamer, haar stijf te schelden en te dreigen. ‘Ik sla je nog een keer met je kop tegen de muur aan’, dat soort uitspraken.
Ze heeft haar godzijdank nooit fysiek iets aangedaan, maar wel jarenlang psychologisch geterroriseerd. Anna durfde nooit iets te zeggen, omdat haar werd ingepeperd dat ‘papa haar toch niet zou geloven’. Als je daar vanaf je vierde levensjaar mee opgroeit, ga je dat geloven. Ik ben er zelf ook ingetuind als volwassen man, maar vind het vooral verschrikkelijk voor mijn dochter.
Ik krijg het er nu weer koud van als ik het vertel, maar het laatste wat Anna’s moeder aan me vroeg voordat ze overleed, is of ik goed voor onze dochter wilde zorgen. Daar heb ik sindsdien nog zó vaak aan teruggedacht en me verschrikkelijk schuldig over gevoeld.”
“Na het gesprek met Anna wist ik genoeg, ik was er klaar mee. Mijn vrouw probeerde nog met me in gesprek te gaan, maar ik vroeg de scheiding aan. Anna en ik wonen nog in dezelfde woning, zij is met haar kinderen vertrokken.
Mijn dochter en ik zijn na deze jaren allebei ontzettend vermoeid en hebben behoefte aan rust in huis. Het vertrek van mijn ex doet haar goed: ze kleedt zich vrolijker en is minder stil. Maar ik zie dat het een flinke impact op haar heeft gehad. Als Anna de naam van mijn ex hoort of iemand op hakken hoort lopen, krimpt ze nog steeds ineen. Haar eerste instinct is nog altijd ‘wat heb ik nu weer gedaan?’. Dat vind ik heel pijnlijk om te zien.
Ik probeer nu extra eerlijk en transparant tegen Anna te zijn, en gun haar de ruimte die ze nodig heeft. Ik hoop dat ze op haar pootjes terechtkomt.”
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Jolanda’s man ging vreemd met prostituee: ‘Hij zette me als vuilnis aan de kant’Lees ook