Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen.
Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen.
Vandaag vertelt Aïsa* (25) haar verhaal.
Duur relatie
Ruim vijf jaar
Type bedrog
Vreemdgaan
“Frank en ik ontmoetten elkaar toen we allebei in de horeca werkten. We hadden het heel fijn en gezellig samen, na drie jaar besloten we te trouwen en een huis te kopen. Vrij jong, maar het voelde goed. We deden veel leuke dingen samen en hadden het eigenlijk gewoon hartstikke fijn samen. Een jaar of twee geleden belandden we via een festival in een nieuwe vriendengroep, een leuke toevoeging aan ons leven.
De groep bestond voor ons grotendeels uit nieuwe mensen, op een meisje na: een kapster uit de buurt. Frank was vroeger klant bij haar en ik was zelf ook al eens geweest, maar ik kende haar dus nooit écht goed. Dat veranderde vanaf dat weekend. We werden onderdeel van een hechte groep vrienden, en raakten dus ook bevriend met haar.”
“Eigenlijk is het meteen dat eerste weekend fout gegaan, maar dat heb ik heel lang niet geweten. Ik merkte wel dat er iets veranderde tussen mij en Frank. Hij zat vaker op zijn telefoon en thuis was het minder gezellig. Zij wandelden wel eens samen, iets waar ik niet zoveel achter zocht: ik kende haar ook en vond het best. Na een paar maanden heb ik wel bij hem gepolst of er iets speelde, maar dat werd meteen ontkend. En wie ben ik dan om dat niet te geloven? Met vriendschap is tenslotte niets mis, toch?
Ongeveer een jaar later werd ik gebeld door één van onze gemeenschappelijke vrienden. Hij was met Frank in de kroeg en vertelde me dat er iets niet goed zat. Hij wist niet wát het was, maar waarschuwde me en zei dat ik hem misschien maar wat vragen moest stellen. Dus dat deed ik, toen Frank die nacht thuis kwam. Met veel pijn en moeite kwam het eruit: hij had met die ene vriendin gezoend tijdens dat eerste weekend, maar zwoer dat er verder echt niets speelde.”
“Op dat moment dacht ik niet ‘het is klaar tussen ons’, nee. We waren al jaren samen, getrouwd en hadden een huis samen: voor mijn gevoel was een zoen niet genoeg om dit te laten klappen. Ik wilde er wel voor vechten. Dat probeerden we dus ook een aantal maanden, maar het werkte gewoon niet. Ik voelde dat er iets niet goed zat, het klopte niet.
Een maand lang heb ik bij mijn ouders gewoond om alles rustig te overdenken. In die tijd deed hij ook geen enkele moeite om me te bereiken, of me te laten weten dat hij hier ook moeite in wilde stoppen. Dat deed me eigenlijk nog het meest. Ik vroeg een scheiding aan en ging op zoek naar een eigen woning.”
“Toen ik daar al lang en breed woonde en de scheiding bijna rond was, kwam ik er pas achter dat hij me nog veel erger voor de gek heeft gehouden. Via via hoorde ik geruchten over stiekeme afspraakjes tussen Frank en die vriendin, in de tijd dat wij nog samen waren. Ik had toch niets meer te verliezen, dus nu wilde ik de waarheid wel weten ook. Daar had ik recht op, vond ik, dus berichtte ik hem.
Hij kwam langs en, wederom, met horten en stoten biechtte hij op dat het om een affaire ging die ruim anderhalf jaar had geduurd. Eigenlijk tot het moment dat ik wilde scheiden. Ik zat daar zo in shock, ik wist niet wat ik met die informatie moest. Achteraf wens ik nog wel eens dat ik ‘m had geslagen, maar ja. Op dat moment was ik gewoon in de war.
Het deed natuurlijk heel veel pijn, horen dat je bedonderd bent is nooit leuk. Gelukkig was ik voor mezelf al een eind in het verwerkingsproces. Dat heeft me geholpen. Toch heeft het mijn leven wel moeilijker gemaakt: ik zit nog steeds in die vriendengroep, wat lastig is. Niet iedereen weet precies hoe het zit, waardoor ík soms schuine blikken krijg omdat ik degene was die wilde scheiden. Maar ik vind dat Frank en zijn nieuwe vriendin degenen moeten zijn die het vertellen: het is hun zooitje.”
*Wegens privacyoverwegingen is de naam van Aïsa gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Charlots vriend ging vreemd met de buurvrouw: 'Na twee weken woonden ze samen'Lees ook