Elf jaar geleden begon je als Barry in Spangas, hoe kwam je aan die rol?

“Zo, elf jaar alweer. Nou, ik was best al op leeftijd, want ik was 25 toen ik auditie deed. Ik moest me voorstellen en de regisseur zei nog: ‘Zeg maar niet hoe oud je bent’, haha. Dus ik kwam aan de rol door gewoon auditie te doen. De regisseur klapte na die auditie, ja, dat vergeet je niet. In eerste instantie ging ik trouwens voor een andere rol, maar ik kreeg al snel terug dat ik de rol van Barry kreeg.”

Kan je je eerste opnamedag nog herinneren?

“Zeker. Dat ik in een jeugdserie ging spelen, was sowieso een verrassing. Na mijn toneelschool dacht iedereen dat ik het theatercircuit in zou gaan, maar dat liep toch even anders. Op de eerste opnamedag draaiden we in Amsterdam-Oost op een school. We begonnen met een soort opnames van de karakters, die werden gebruikt voor de aankondiging. Ik weet nog precies wat ik aan had. Een leren, zwart-witte jas met een helm in mijn hand. Ik dacht toen echt: holy fuck, ik kom op televisie. En dat vond ik heel tof, want wat het ook zou worden, het was wel echt heel cool.”

Was je als een soort grote broer voor de andere castleden, gezien je leeftijd?

“Nou, dat is een vraag voor hen. Ik was inderdaad een paar jaar ouder, en ik had die toneelschool gedaan. Dus ik dacht: álles wat ik heb geleerd, ga ik inbrengen. Maar omdat ik zo oud was, voelde ik me soms ook wel een beetje een buitenbeentje. Er waren ook oudere castleden zoals de docenten, ik viel ertussen. Voor collega-acteurs was ik ouder, voor de rest was ik een drukke, enthousiaste jongen met een grote mond.”

Wat vond je ’t leukste aan je Spangas-tijd?

“Vooral het eerste seizoen, ik zie dat schoolgebouw nog voor me. Iedereen was zó gemotiveerd om er wat moois van te maken. We draaiden dagelijks heel veel scenes, maar die draaiden we allemaal door elkaar. Je draait per locatie, dus je moest heel erg schakelen. Dat moment dat alle castleden dan de kledingruimte in werden gestuurd, en we allemaal even moesten checken wat de volgende scène was, ja, dat kostte het meeste energie maar vond ik wel het leukst. Ik kon dat alleen niet meer op dat niveau volhouden.”

Lees ook
Hoe is het nu met de schattige Victor uit ‘Lang Leve de Koningin’?

Je bent na anderhalf jaar gestopt.

“Klopt, niet omdat ik het niet meer leuk vond, maar het was gewoon op. Ik heb heel veel plezier gehad, en vond het harstikke leuk, maar ik wilde wat nieuws. Ik had in die tijd al een eigen productiebedrijf, we maakten video’s en apps, maar dat heb ik begin vorig jaar verkocht en toen ben ik ingestapt als partner bij Flavour.”

En dat doe je nog steeds?

“Ja. We bouwen games voor andere sectoren dan de game-industrie zelf. We maken bijvoorbeeld games voor kinderen die moeten leren lezen en schrijven, we maken simulatiegames voor ambulancemedewerkers. Het zijn allemaal games met maatschappelijke doelen, dus ik maak nog steeds verhalen met passie, maar dan gebruik ik er digitale werelden voor.”

Mis je het acteren niet?

“Jawel. Maar je leeft maar één keer en ik wil nieuwe dingen ontdekken. Ik ben verliefd op dat klassieke, dus ik ga zeker weer ooit op dat podium staan. Heel intiem, met een groepje mensen mijn verhaal vertellen, dat is natuurlijk prachtig. Ik moet het zelf willen, maar het team wat erachter zit moet het natuurlijk ook willen. En zoals ik al zei, ik heb het niet losgelaten omdat ik het niet meer leuk vond, maar omdat ik wat ik nu doe, op dit moment toffer vind.”

Dit is Tim nu:

Foto: Peter van Renesse van Duivenbode.

 Lees ook
Hoe is het nu met Dave Dekker, die op zijn tiende Ciske speelde in ‘Ciske de Rat, de Musical’?