Aukje van Ginneken (42), bekend van Goede Tijden, Slechte Tijden, kreeg in 2006 haar eerste kind. Het verbaasde haar dat over veel zaken rondom de zwangerschap en bevalling niet gesproken werd. Daarom besloot ze zich om te laten scholen tot zwangerschapsdocent.
In de rubriek Bijzondere Bevallingen horen we de opmerkelijkste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Achttien jaar geleden werd ik voor het eerst moeder”, vertelt Aukje. “Destijds was er online niet veel informatie te vinden. Er waren wel pufklasjes, maar daar voelde ik niet veel voor. Ik was een van de eersten in mijn vriendengroep, dus veel voorbeelden had ik niet. Wel was ik bij de bevalling van mijn zus geweest. Dat was pittig, maar ik dacht: zij en miljoenen vrouwen zijn mij voorgegaan, dus het zal mij ook wel lukken.”
Aukje is onbevangen, maar vindt het ook spannend. “Ik vroeg me constant af of het wel goed ging, of ik het goed deed en of mijn kwaaltjes erbij hoorden.” De eerste zestien weken van haar zwangerschap is ze misselijk. “En ik ben bang om over te geven. Daarnaast kwam ik in totaal 24 kilo aan. Dat vond ik lastig.” Een dag nadat haar vliezen zijn gebroken, is de bevalling nog niet begonnen, dus wordt ze ingeleid. “Ik moest meteen aan de weeënopwekkers. Pijnbestrijding was geen optie. Omdat het zondag was, waren er geen anesthesisten aanwezig.”
Een paar jaar na de geboorte van zoon Fedde, krijgt ze dochter Josje. “Dat was een stortbevalling. In anderhalf uur tijd ging ik van nul naar tien centimeter ontsluiting. Dat lijkt misschien fijn, maar als je in een weeënstorm zit, is dat heel pittig.”
Zwangerschappen en bevallingen brengen mooie momenten, maar ook uitdagingen met zich mee. “Je tepels en schaamlippen verkleuren en je komt veel aan, waardoor je je misschien niet meer prettig in je lichaam voelt. Ook kun je voor of na de bevalling aambeien krijgen en naderhand bloedproppen verliezen. Ik vroeg me af waarom je daar niet over geïnformeerd wordt. Ik ben een voorstander van eerlijke informatie en vind dat vrouwen elkaar moeten steunen, tijdens de zwangerschap en na de bevalling.
Je hoort bijvoorbeeld ook niemand over postnatale depressies, maar als je naar de cijfers kijkt, hebben veel vrouwen het zwaar na de geboorte van hun kindje. Dat betekent niet dat ze niet dankbaar zijn voor wat hen is gegeven. Erover praten is moeilijk, het is nog altijd taboe. Daarnaast vind ik zwangere vrouwen magisch, dus heb ik me laten omscholen tot docent Natuurlijk Zwanger.”
Maar dan raakt Aukje opnieuw zwanger. “We hadden al een jongen en een meisje, eigenlijk was ons gezin compleet, maar ik heb altijd nog meer liefde om te geven, dus het was meer dan welkom. Na tien weken ging het mis, ik kreeg een miskraam. Mijn man was praktisch en zei: dat is de natuur, waarschijnlijk was er wat met dit kindje aan de hand. Dat vond ik nog erger. In mijn hart was dit kindje al geboren.”
Het stel praat veel over het verlies en gezinsuitbreiding is opnieuw een topic. “Mijn man vroeg me of ik niet tevreden was. Natuurlijk was ik dat, maar het was een soort innerlijke drang. We snapten elkaar en hebben het gelaten. Vijf jaar later hebben we alsnog de knoop doorgehakt en zijn we er nog een keer voor gegaan.”
Het is een compleet andere ervaring met haar huidige kennis en kunde. “De eerste keren had ik vooral het idee dat ik rustig moest blijven, de verloskundige zou de rest wel doen. Dit keer liet ik de controle los en luisterde ik écht naar mijn lichaam. Als je perst, voel je dat in je hele lijf. Ik legde mijn hand tussen mijn benen, zodat ik voelde waar ik naartoe duwde. Eerder had ik dat misschien raar gevonden, nu dacht ik: het is mijn vagina en mijn baby. Daarnaast ging ik niet op bed liggen, maar nam ik een actieve houding aan. Ik heb op een bal gezeten en focuste me op mijn ademhaling. Ik kwam in een flow waardoor mijn lichaam endorfines kon aanmaken. De baby en ik gingen dit samen doen. Het was intens, maar een waanzinnige ervaring.”
Zo wordt dochter Emmie acht jaar geleden tijdens een badbevalling in een kraamhotel in Breda geboren. De geboorte is vastgelegd door een fotograaf. “Dat kan ik iedereen aanraden, al hoef je de foto’s echt niet per se door een fotograaf te laten maken. Vraag de verloskundige, verpleegkundige of je partner om de bevalling vast te leggen. Dat is zo waardevol voor de verwerking, of je nou een goede of zware bevalling hebt.”
Ellens baby werd in haar buik geopereerd: 'Ze was in levensgevaar'
Met haar eigen ervaringen en de kennis die ze tijdens haar opleiding opdeed op zak probeert Aukje aanstaande moeders zo goed mogelijk op de geboorte van hun kindje voor te bereiden. “Ik wil ze meegeven dat ze mogen vertrouwen op hun lichaam. Tijdens het baren voel je een pijn die je niet eerder hebt meegemaakt, maar als je de knop om kunt zetten en kunt beseffen dat dit nodig is om je kindje geboren te laten worden, is het een heel andere ervaring dan wanneer dat niet lukt.”
Daarnaast moeten ook partners hun rol niet onderschatten, zegt ze. “Ik hoor hen vaak zeggen dat ze er maar een beetje bij stonden en niks konden doen, maar het feit dat je er bent is zo belangrijk. Je kunt aanmoedigen tijdens het persen, vertellen dat je trots bent als de vrouw het vertrouwen even verliest. Je kunt haar helpen bij het wisselen van houding, de pijn verlichten door drukpunten in de onderrug aan te raken en je kunt haar grenzen bewaken.”
De zwangerschapsdocent vindt het onbegrijpelijk dat vrouwen die poliklinisch bevallen anno 2024 nog altijd vaak binnen een paar uur weer buiten staan. “Sommige stellen staan midden in de nacht te klooien met een Maxi-Cosi en komen thuis in een huis zonder kraamzorg. Ze weten vaak niet wat ze moeten doen. Als vrouw zit je waarschijnlijk nog te trillen als een rietje. Dat kan overweldigend zijn.”
Ouders die dit overkomt, adviseert ze: “Kleed je uit, kleed je baby uit en ga in bed liggen voor huid-op-huidcontact. Je zit vaak nog zo vol adrenaline, dat je toch niet kunt slapen. Als je wel moe bent, kun je de baby om beurten op de borst nemen. Lukt het niet om je baby aan te leggen of wil je geen borstvoeding geven? Je baby is vaak nog misselijk van de bevalling en het maagje is zo groot als een erwt, dus dat is helemaal geen probleem. Houd de baby gewoon lekker warm bij jou onder de dekens. Voordat je het weet is het ochtend en staat de de kraamverzorgende met een grote aureool om zich heen voor de deur.”
Aukjes leven ziet er compleet anders uit dan in de tijd waarin ze schitterde in de soap Goede Tijden, Slechte Tijden, maar spijt heeft ze niet van de carrièreswitch. “Als actrice had ik niet echt het idee dat ik sociaal iets bijdroeg. In mijn zwangerschapsworkshops breng ik vrouwen samen en voeren we eerlijke gesprekken. Daarin kan ik wat betekenen. Dat geeft mij veel voldoening.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Angelique verloor veel bloed bij geboorte tweeling: 'Ik was licht in mijn hoofd en ging bijna out'
