Lees ook
Astrid beviel na 37 weken van haar overleden zoon: ‘Klinkt gek, maar we waren dolgelukkig’

De Zwangerschap: ★★★

Vakantieliefde
“Toen ik veertien was, leerde ik op vakantie een jongen kennen met wie ik een relatie kreeg. Ik dacht in die tijd nog – naïef als ik was – dat ‘voor het zingen de kerk uit gaan’ veilig genoeg was. Bij thuiskomst maakte ik de relatie – na twee maanden – uit. Mijn moeder en ik menstrueerden altijd tegelijk en mijn vader hield in die tijd mijn menstruatie in de gaten. Hij wist ook wel dat ik aan het puberen was. Toen hij opmerkte dat mama wél chagrijnig was en ik niet, vroeg hij me of ik ongesteld was. Dat was inderdaad niet het geval.”

Zwangerschapstest
“De eerste zwangerschapstest die ik deed, was negatief. Een week later deed ik een positieve test – wat voor mij dus heel negatief was. Het cliché ‘de bodem wordt onder je voeten vandaan getrokken’ was hier van toepassing. Meisjes uit de grote stad worden tienermoeder, meisjes van het platteland niet, dacht ik. Ik keek mijn moeder aan en van ongemak en stress schoten we eerst allebei in de lach. Daarna barstten we in huilen uit.”

Siriz
“Ik kwam bij Siriz terecht, een organisatie die hulp biedt bij een ongewenste zwangerschap. Hier zette ik de voor- en nadelen van abortus en moeder worden op een rijtje. De rij nadelen bij moeder worden was veel langer – ik wilde bijvoorbeeld een studentenleven en reizen maken -, maar één nadeel bij het abortusrijtje gaf de doorslag: spijt. Daar was ik heel bang voor. Ik koos ervoor de baby te houden.”

Anne, twee weken voor de bevalling.

Roddels
“Het contact met de vader was tijdens de zwangerschap minimaal. Om roddels te voorkomen, ben ik op school alle derde klassen rondgegaan om de feiten te vertellen. Toch zijn roddels in een dorp niet te voorkomen. Mijn verhaal werd zó opgeblazen dat ik zwanger zou zijn van een tweeling, verwekt in de bosjes, door een gozer van veertig die al twee kinderen had. Gelukkig kwamen er ook lieve reacties. Zo waren er vage bekenden die tweedehands babykleding gaven.”

Geen sociaal leven
“Het was een zware periode. Ik had veel last van misselijkheid. In de eerste weken heb ik daarom weleens gedacht: ik ren nú naar de eerste de beste abortuskliniek die ik tegenkom. Gelukkig is dat vrij moeilijk in een gebied waar meer koeien dan mensen leven. Na twintig weken kwam de focus. Ik moest zes lesweken vooruitwerken om tijdens mijn ‘verlof’ niet achter te raken op mijn klasgenoten. Mijn sociale leven werd gedurende de zwangerschap steeds minder. Ik had thuis en ik had school.”

De Bevalling: ★★★★★

Drie generaties
“Op de uitgerekende datum, 28 mei 2012, werd ik na middernacht wakker met pijn in mijn buik. Ik wilde naast mijn moeder ook háár moeder – mijn oma dus – bij de bevalling hebben. Om 4.00 uur kwam zij naar ons toe. Toen ook de verloskundige rond die tijd kwam, bleek ik al vijf centimeter ontsluiting te hebben.”

Leren puffen
“Mijn moeder was er voor de verzorging, oma was er om de ‘mannentaak’ op zich te nemen. Ze pakte mijn hand vast en samen puften we de weeën weg. Oma had vroeger de weeën opgevangen door te lopen, dus ik leerde haar op 62-jarige leeftijd nog even hoe dat puffen nou eigenlijk werkte. Bij mijn moeder liepen de tranen over haar wangen. Ze vond het moeilijk om te zien dat ik zoveel pijn had. “Waarom huil jij? Ik ben hier degene met pijn”, riep ik naar haar.”

Met een poep en een zucht
“Rond 8.00 uur ben ik bevallen van mijn dochter, Nina. Ik heb wel eens leukere dingen gedaan, maar eigenlijk was het in een vloek en een zucht gebeurd. De kraamverzorgster zei dat het een bevalling volgens het boekje was.”

Anne’s oma met Nina.

De Kraamweek: ★★★

Borstvoeding
“Ik was van plan om Nina twaalf weken borstvoeding te geven. Daarna zou ik weer naar school gaan. Haar op school borstvoeding geven was een no go. Helaas ging het voeden niet soepel. Nina hapte niet goed aan, waardoor ik een tepelhoedje nodig had. Deze vergat ik vaak mee te nemen. Wat dat betreft was ik echt nog een puber. Na zes weken stopte ik met de borstvoeding.”

Beperkte kraamzorg
“Omdat ik nog thuis woonde en mijn ouders me hielpen, kreeg ik een beperkt aantal uren kraamhulp. Ik was erg onzeker en voelde me niet meteen moeder, maar de kraamhulp verzekerde me ervan dat meer vrouwen daar ‘last’ van hebben. Ook de Kinderbescherming kwam langs. Het is goed dat dat in Nederland een gewoonte is bij minderjarige tienermoeders, maar het is wel confronterend. Je staat eigenlijk met 10-0 achter en moet maar zien te bewijzen dat er niks aan de hand is. Gelukkig werd dat al snel duidelijk.”

Anne’s ouders, Anne en Nina.

Puber
“Mijn ouders lieten me af en toe puber zijn. Zo ging ik wel eens op stap, maar als Nina om 2.00 uur wakker werd, werd ik gebeld en moest ik naar huis komen. Ik heb mijn MBO-opleiding afgerond en ben daarna met Nina op mezelf gaan wonen. Ik zou graag nog een HBO doen, maar dat is iets wat door het moederschap op zich laat wachten. Daarom werk ik nu.”

Anne en Nina, twee weken na de bevalling.

Geen spijt
“We hebben na de bevalling weer contact met de vader gezocht. Ik vind het belangrijk dat Nina haar vader ook leert kennen. Ik zag haar later al zitten bij DNA Onbekend of Spoorloos. Nina ziet hem nu één keer per maand en dat gaat prima. Het gaat goed met ons. Ik heb zeker geen spijt – waar ik zo bang voor was – van de keuzes die ik gemaakt heb, maar ik zou het niemand aanraden om zo vroeg zwanger te worden. Het is een zware weg geweest. Toch weet ik zeker dat ik mét Nina veel meer bereikt heb dan dat ik zonder haar had gedaan.”

Nina en Anne nu.

* De naam Nina is gefingeerd.

Anne beschrijft haar leven als tienermoeder in het boek ‘Alles over Hoop’.

Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.

Lees ook
Judith beviel op de trap: ‘Daar stond ik: broek op de enkels en baby op de grond’

Meer baby’s? In ‘De vaders van Liv’, vloggen Duco en Ron over hun leven als jonge vaders en ervaring met het draagmoederschap.

Meer video’s zien?
Meld je aan bij LINDA.tv voor nog meer video’s & originele LINDA.tv-programma’s.