Anna van den Breemer – Volkskrant-columnist en schrijfster van het boek ‘Alle ouders klungelen maar wat aan’ – heeft een nieuw boek met opvoedtips. Want de peuters zijn inmiddels kleuters, en dat brengt nieuwe uitdagingen met zich mee.
De naam van haar nieuwe boek? Alle ouders klungelen nog steeds maar wat aan.
Samen met Özcan (Eus) Akyol heeft Van den Breemer twee kinderen. Mia (5) en Baran (4). “Ik put veel uit mijn eigen leven, alle wanhopige momenten die ik thuis meemaak met mijn kinderen. De onderwerpen groeien mee met hun leeftijd. Van baby’s en gebroken nachten naar een hele andere levensfase: ze gaan inmiddels naar de basisschool.”
“Waar je eerst vooral veel verzorgt, begint nu het opvoeden met hoofdletter O. Ik moet nu veel beter nadenken: welke grenzen stel ik, wat doe ik met schermtijd, hoe ga ik om met speelafspraakjes. Het kind krijgt een heel eigen leven, met eigen vriendjes, en neemt daar ook weer gewoontes van over. Het is mentaal wat uitdagender.”
Dit zijn dan ook onderwerpen die Van den Breemer in haar nieuwe boek behandelt. “In de babytijd kun je zelf nog lekker wegdromen, of denken aan je werk, terwijl je het kind ondertussen in slaap wiegt. Maar op deze leeftijd houden mijn kinderen mij een spiegel voor. Zit ik met mijn telefoon, dan krijg ik dat loeihard terug. ‘Mama, je mag niet op je mobiel’.”
Daarnaast zijn kinderen op deze leeftijd een stuk mondiger. “Je moet opeens letten op wat je zegt, want ze nemen alles over. We luisteren in de auto veel muziek: R&B en hiphop, met soms wat grove woorden. En dan hoor je ze opeens heel hard fuck meezingen. Dan schrik je wel even en moet je je dochter leren dat je het liedje wel mag meezingen, maar dat het niet iets is wat je tegen de juf mag zeggen.”
Wat ze zelf nodig heeft, als ouder? Blijven relativeren. Een onderwerp wat Van den Breemer – voor het boek – bespreekt met verschillende relatietherapeuten. “Je kind eet niet goed, het heeft een driftbui, je bent moe van werk: dat kan als het einde van de wereld voelen. Wat ik als tip meekreeg, was de stelregel: lig ik hier over tien jaar nog wakker van? Om de prioriteiten in je hoofd goed te houden. Want zeg nou eerlijk, als ik vijftig ben, kan ik mij nu al inbeelden dat ik terugkijk op deze periode en slechts denk: had ik maar meer genoten.”
Is er thuis sprake van een baaldag, dan past de journalist haar dag hierop aan. Simpele maaltijd, met een leuke film op tv. En vooral jezelf niet vergeten. “De wc is als ouder je beste vriend, aldus een pedagoge. Kinderen krijgen een time-out wanneer ze stout zijn geweest. Maar als je er als ouder helemaal doorheen zit – en je kind voor de tiende keer vraagt of ze echt alsjeblieft, echt please tv mag kijken – kun je jezelf ook opsluiten op de wc. Even ademhalen. Je denkt dat je onmisbaar bent, maar de dingen lossen zich soms ook vanzelf op. Zonder dat jij daartussen hoeft te zitten.”
Al worden er ook tips genoemd, waar Van Den Breemer zelf niks mee kan. “Heeft je kind – onder de zeven jaar – een driftaanval, dan wordt geadviseerd om voor je kind te vertalen wat er aan de hand is. Op die leeftijd hebben ze nog geen impulscontrole. Dus dan sta je daar: ‘Ik zie dat jij boos bent, jij wil ook de bal hè? Wat vervelend voor jou.’ Ik heb het uitgeprobeerd, thuis. Mijn dochter keek mij aan met een hoofd op standje ‘ben je helemaal gek geworden?’ Die trapt daar niet in.”
“Mensen moeten niet denken dat ik het nu allemaal weet. Totaal niet. Mijn zoon rent regelmatig een winkel in, en dan zie ik de mensen kijken: hoe ga jij dit oplossen? Ga ik er achteraan, of blijf ik rustig buiten wachten? Op een gegeven moment wil ik ook gewoon naar huis en ga ik in de praktijk toch maar weer die winkel in. Waarna hij weer wegrent. Ik hoop dan ook voor herkenning te zorgen. Geruststelling: heel veel ouders klungelen maar wat aan. Het komt wel goed.”
Is je kind een moeilijke eter? De truc zit níet in straffen, belonen of omkopen
