Moeilijkheden met roosters, nieuwe regels bedacht door de nieuwe vriendin van je ex, of kinderen die moeite hebben met de nieuwe situatie. Een samengesteld gezin hebben is niet altijd gemakkelijk. Dat weet ook Ankelien.
In de rubriek ‘Lekker Samengesteld’ vertellen vrouwen over hun samengestelde gezin. Deze week vertelt Ankelien* (53) haar verhaal.
Ankelien: “Vrij vlot na mijn scheiding ontmoette ik een geweldige man. Hij was lief, slim, warm en een geweldige vader voor zijn twee kinderen. Ik had een klik met zijn kinderen, hij met de mijne en de feestdagen waren zonder meer gezellig. Het samengestelde gezin leek mee te vallen.
Totdat zijn jongste instortte en dringend hulp nodig had. Gelukkig was er snel plek in een kliniek. Weliswaar op twee uur rijden, maar we waren blij dat ze hulp kreeg. Na vijf maanden kwam ze thuis. De behandeling zou ambulant worden voortgezet. Helaas kwam ze op een wachtlijst en dat duurde erg lang. Ze kon nog steeds geen uur alleen zijn. We wisselden werken en haar gezelschap houden af.”
Jill voelt zich de schoonmaakster in haar samengestelde gezin: 'Het zijn net drie zwijnen'
“Na twee jaar intensief te hebben gezorgd wilden we gaan samenwonen. Dat zou ons meer tijd met elkaar moeten opleveren. Het leek geen grote stap, want we waren toch al veel samen. We waren vanwege zijn dochter vrijwel nooit bij mij.
We kochten een fijn huis en lieten voor veel geld een mantelzorgwoning in de tuin plaatsen. Daar kon zijn dochter, inmiddels 25, onder onze hoede leren volwassen te worden. Ze heeft er één nacht geslapen en wilde toch bij ons in huis.
Ik vond dat wel moeilijk, ze had immers zelf gekozen voor een mantelzorgwoning. Desnoods ging mijn vriend daar tijdelijk slapen, om gewend te raken. Maar daar dacht mijn vriend anders over. Want ja, van hem mocht ze ‘natuurlijk’ de grote zolderkamer boven onze slaapkamer”, vertelt Ankelien.
“Vanaf dat moment is ze onhandelbaar. Heftige woedeaanvallen als ze wat slaapkamergeluiden hoort, boos dat ik ‘erbij ben met kerst’. Boos als we met z’n tweeën op vakantie willen, boos dat ik douche als zij wil douchen. Drie à vier keer per week word ik verrot gescholden in mijn eigen huis. Mijn vriend accepteert alles en vraagt mij elke keer weer of ík me kan aanpassen, ‘omdat zij nu eenmaal zo is.’
We wonen nu drie jaar samen in dit huis. Ze is nu 28. Helpen in huis hoeft ze niet van mijn vriend. Vorige week heb ik de knoop doorgehakt. Ik ga weg. Niet omdat ik niet meer van hem hou. Hij is de liefste en de leukste. Maar ik snap er niets van dat je je kind helemaal nergens in begrenst ten koste van je partner. Hij is er kapot van, maar ik kan niet meer.”
Mabel twijfelt of ze op vakantie gaat met haar stiefgezin: 'Hun moeder zoekt continu contact'
Heb jij net als Ankelien ook een verhaal over jouw samengestelde gezin? Mail dan je verhaal, samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer, naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Lekker Samengesteld’. Dit kan uiteraard ook anoniem.
*Ankelien vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Ada (51) over wegbrengen stiefkinderen: 'Minuut te laat? Dan schreeuwde hun moeder'
