Amy Cheung (26) is bestuurslid communicatie bij Asian Raisins. Een stichting die bewustzijn wil creëeren rondom anti-Aziatische discriminatie in Nederland.
Aan LINDA.nl vertelde Cheung in 2021 waar Asian Raisins voor staat, wat het voor haar betekent en in welke mate ze zelf met racisme heeft te maken.
Cheung is veertien jaar wanneer ze voor het eerst merkt dat haar uiterlijk invloed kan hebben op de kansen in haar leven. “Ik kreeg een vier voor Nederlands, terwijl ik daar altijd hoog op scoorde. Ik wilde weten wat ik kon oefenen, om het de volgende keer beter te doen. Waarop de docent zei: ‘Dat geeft allemaal niet. Dat hoort erbij wanneer mensen thuis geen Nederlands spreken.’ We hadden beiden door dat dit een onterechte aanname was, toen ik zei: ‘We spreken thuis helemaal geen andere taal.'”
Volgens Cheung biedt Asian Raisins een veilige omgeving waar Nederlandse Aziaten hun ervaringen kunnen delen, maar zich ook erkend voelen door de verhalen van anderen. De stichting begon – eind januari 2020 – als Facebookgroep, toen anti-Aziatisch racisme door het coronavirus (nog meer) aan de oppervlakte kwam. Binnen een paar dagen had de groep al meer dan tweeduizend leden. Inmiddels telt Asian Raisins vijftien afdelingen en tientallen vrijwilligers. Aan het hoofd staat Rui Jun Luong, de oprichtster van zowel de community als stichting.
Cheungs vader is Chinees, haar moeder wit. Zelf is ze opgegroeid in een witte omgeving. “Ik had geen Aziatische vrienden. Eén van mijn vriendinnen vroeg mij of ik het eigenlijk wel leuk vind om Chinees te zijn. Waarop ik dacht: weet je dan niet dat ik dat altijd heel erg lastig heb gevonden?”
“Je wordt er elke keer weer op gewezen dat je anders, raar of vies bent. Het begint met Hankie Pankie Shanghai op school, de vraag ‘waar kom je écht vandaan’, of het maken van spleetogen. ‘En dat hoef jij niet, want je bent toch al zo’. Het maakt soms niet uit hoe Nederlands jij je voelt, je omgeving wijst je erop hoe ‘niet Nederlands’ je bent.”
Bijspijkeren: deze films, series en docu's behandelen racisme en ongelijkheid
Bij Asian Raisins motiveren ze – naast het voeren van proactieve campagnes – mensen dan ook om discriminatie te melden bij meldpunten. Want zonder die meldingen is er geen bewijs. “En zonder bewijs komt er geen nieuw beleid. Ik denk dat veel mensen in Nederland simpelweg niet weten hoe vaak het voorkomt.”
“Als je het zelf niet meemaakt of niemand om je heen hebt die ermee te maken heeft, dan is dat ook wel logisch. Tijdens een demonstratie proberen we mensen uit te leggen wat racisme met iemand kan doen. Dan snappen mensen dat het niet slechts om één incident gaat.”
Het naarste vindt Cheung de smerige opmerkingen die ze van vreemde mannen krijgt. “Dat alles daar beneden vast lekker strak is, dat we altijd zo onderdanig zijn, ‘exotisch’. Na dat soort opmerkingen voel ik mij niet meer Amy, maar een druppel in de grote oceaan van Aziatische vrouwen, die puur bestaan voor het seksueel genot van mannen.”
Cheung denkt dat eerdere generaties stiller zijn geweest. “Met de mentaliteit: ‘Als je maar hard genoeg werkt en goed integreert, dan kom je er wel’. Maar mijn generatie is erachter gekomen dat dat niet werkt.”
“Na mijn motivatiebrief voor Asian Raisins appte mijn vader mij. Dat hij zich nu pas realiseerde dat ik ook Chinees ben. Hij heeft denk ik de illusie gehad dat ik meer ‘Nederlands’ zou zijn. Ik ben met opzet niet Chinees opgevoed, want dan zou mijn Nederlandse taal slechter zijn. Maar het voorbeeld met de docent laat zien dat dat niets uitmaakt.”
Dit artikel is eerder op LINDA.nl verschenen.
Honderden mensen demonstreren tegen racisme en discriminatie
