Dat het om de landelijke dodenherdenking op de Dam ging, had Amara niet direct door. “Spoken word krijgt altijd een podium ergens achteraf. Maar zelfs al was het ergens achteraf geweest, dan vond ik het nog steeds mooi om te doen.”

Onderbewustzijn

Amara moest binnen een week de eerste versie aanleveren. “Die versie was direct goed. Ik moest alleen een paar woorden aanscherpen”, licht ze toe. Het schrijven van spoken word duurt bij Amara niet lang, maar het denkproces wel. “Wanneer ik een opdracht krijg, begint het direct in mijn onderbewustzijn te borrelen. De openingszin ‘Waar woorden tekortschieten, raakt de waarheid het hardst’, bedacht ik toen ik van de tramhalte naar huis liep bijvoorbeeld.”

“Ik kreeg te horen dat ik het sober mocht houden, maar ook mezelf mocht zijn. Normaal laat ik mijn bewegingen flowen, maar voor dit optreden heb ik een choreografie gemaakt. Ik ben altijd veel bezig geweest met dans, waardoor mijn geheugen mega bewegingsgericht is. Hierdoor kon ik de tekst ook beter onthouden.”

Terugblik

Terugkijkend naar haar voordracht op de Dam is ze enorm tevreden. “Het was mooi geweest als mijn stem wat steviger was. Maar aan de andere kant: er waren die dag zoveel emoties. Dat ik die breekbaarheid kon meenemen in mijn voordracht is alleen maar mooi.”

Hoewel Amara al drie jaar bezig is met spoken word is ze nog altijd bloednerveus voordat ze de planken op gaat. “Ik heb heel erg last van podiumvrees, al van kleins af aan. Ik tril en mijn gedachten gaan als een sneltrein. Het moment dat ik het podium op stap voel ik me veilig. In een boek van Arthur Japin schreef hij dat je veilig bent op twee plekken. Waar niemand je kan zien en waar iedereen je kan zien. Zo voelt het voor mij ook.”

André van Duin

“Ook André van Duin sprak op de Dam. We volgden daardoor hetzelfde traject. Ik heb gewoon de hele dag met André van Duin gehangen. We zaten samen in de visagie en hebben samen stamppot gegeten.” De koning en koningin hebben Amara niet ontmoet. “Het enige moment dat ik interactie met hen had was tijdens mijn voordracht. Hetzelfde geldt voor Mark Rutte en Femke Halsema.”

Gezin

Haar artistieke carrièrepad heeft Amara’s familie niet altijd even goed begrepen. Toen ze de vooropleiding van de dansacademie had gedaan en naar een passende opleiding zocht, pushte haar moeder haar om naar de universiteit te gaan. “Zij heeft het zelf niet altijd makkelijk gehad qua werk, dus ik neem het haar niet kwalijk.” Inmiddels studeert ze Creative Writing. “Mijn broer heeft meer dan een jaar lang gevraagd wanneer ik nou eens een ‘echte’ opleiding ging doen.” Hierover heeft ze een rap geschreven:

catch je me in de streets
dan zie je me niet rennen
‘k weet ’t is een gekke line
je moet waarschijnlijk ff wennen
want ik doe rustig aan
geen file in mn eigen baan
mn ouders motiveerden me
om lang naar school te gaan
want met dat papiertje
ben je in no time directeur
als je voor een baas werkt
krijg je hoofdpijn en gezeur
ik heb niet naar ze geluisterd
ik stelde ze teleur
werk voor een echte baas
mezelf
ben mijn eigen superieur

Kansen en aanbiedingen

Na haar optreden bij de dodenherdenking gingen er veel deuren open en dienden verschillende kansen zich aan. “Ik kreeg berichten van musea, festivals, uitgeverijen en individuen. De boodschap die zij mij gaven was: ‘Wat wil jij? Wij zijn jou dienstbaar’. Die vrijheid vind ik heel mooi, ik ben blessed.” Naast haar studie gaat Amara de komende tijd keihard werken. “Mensen zijn nog niet van me af.”

Of al deze aanbiedingen te combineren zijn met haar opleiding weet ze nog niet. “Ik heb geen glazen bol en kan niet in de toekomst kijken. Maar ik heb zo hard gevochten om deze opleiding te doen; wat betreft audities, maar ook qua familie. Dat papiertje aan het einde van de rit gaat voelen als een persoonlijke overwinning.”

Spoken word

Één ding  wil Amara iedereen aanraden: om meer spoken word te kijken. “Als ik zie wat heel Nederland van deze voordracht vond, denk ik dat ze veel rijkdom kunnen vinden in het werk van mijn collega’s. Sowieso een shoutout naar de hele spoken word community, en in het speciaal naar Elten Kiene. Hij heeft mij veel geholpen.”