‘Jarretels voor een seriemoordenaar’ is de titel van het boek dat Loes Leeman schreef over de relatie die ze had met Hans van Zon (1942-1998). ‘De man die tijdens mijn puberjaren voor vlinders in mijn buik zorgde, bleek een koelbloedige moordenaar.’
7 x vragen aan de minnares van een seriemoordenaar
“Ik had ook een van de slachtoffers kunnen zijn, ging er door mijn hoofd”, aldus Loes tegen LINDA.nl.
De beruchte seriemoordenaar Hans van Zon kreeg in 1967 levenslang voor drie moorden en één poging tot moord. Van Zon werd tot aan zijn dood verdacht van nog zeker twee andere moorden, maar wegens onvoldoende bewijs is hij daar nooit voor berecht.
1. Hoe zou je de relatie met Van Zon beschrijven?
“Zwevend tussen fascinatie en afkeer. Hans was slim, zag er goed uit en maakte altijd met iedereen een praatje. Maar hij had ook een duistere kant, waar ik geen peil op kon trekken.”
2. In je boek schrijf je dat je verliefd was op Van Zon. Wat ging er door je heen toen je moeder uit de krant voorlas dat ‘Hans van Z.’ een seriemoordenaar was?
“In eerste instantie kon ik de woorden van mijn moeder niet geloven. Hoe kon het dat zo’n charmante man, zulke afgrijselijke dingen kon doen? De liefde die ik voelde was in een klap voorbij, maar ik bespeurde wel een overmatige interesse naar de zaak.”
3. Waarom zocht je tijdens je studie journalistiek weer contact met Hans van Zon?
“De daden van Hans bleven me fascineren. Hoe kan iemand geen spijt hebben van zoiets misdadigs? Toen ik voor mijn afstudeeropdracht een groot artikel moest schrijven, besloot ik contact met hem te zoeken. Hans verbleef inmiddels in de Van Mesdagkliniek en werd overspoeld met interviewaanvragen. Om toch in contact te komen, schreef ik Hans dat ik destijds verliefd op hem was en graag de man achter de moordenaar wilde leren kennen.”
4. Met succes, want Van Zon nam contact met je op?
“Ja, Hans was gecharmeerd van mijn bericht en belde. Daarna vaak ’s nachts en meestal straalbezopen. We hadden het over vroeger en maakten grapjes met elkaar. De gesprekken waren vaak erotisch getint. Over zijn moorden vertelde hij me pas anderhalf jaar later, tijdens onze eerste herontmoeting.”
5. Hoe was het weerzien met Van Zon?
“Hans en ik hadden inmiddels zoveel met elkaar gedeeld dat het vertrouwd voelde om met hem af te spreken. Maar een psychopaat zoals hij leer je niet kennen. Hij was dronken en vervelend en na een uur of twee vond ik het genoeg en wilde vertrekken. Hij ging niet akkoord en beval me stinkend naar drank ‘Jij gaat helemaal niet weg. Jij gaat nu rijden en doet precies wat ik zeg.’ Bang om het volgende slachtoffer te zijn, volgde ik zijn bevelen op. Achteraf bleek dat hij bang was om betrapt te worden door zijn vrouw. Hij had geen kwade bedoelingen maar genoot er wel van dat ik doodsbang was.”
6. Je beschrijft je band met Van Zon als erotisch. Heb je ook sex met hem gehad?
“Nee, de erotische band bestond vooral uit stapels liefdesbrieven en gesprekken over sex. Ik denk zelf dat hij na twintig jaar aftrekken niet eens meer sex kon hebben. Wel droeg ik af en toe erotische kleding voor hem. Hij was bijvoorbeeld gek op jarretels en vroeg me om in jarretels op zijn graf te dansen.”
Lees ook
Waarom Tim Krabbé en vele anderen geobsedeerd zijn door moordenaars
7. Heb je daadwerkelijk gedanst met jarretels aan op zijn graf?
“Daar zul je toch echt mijn boek voor moeten lezen. Maar gedanst heb ik zeker.”