Je bent er mooi klaar mee als een sterilisatie niet volgens plan verloopt. Het overkwam meerdere vrouwen die meededen aan onze enquête over ongeplande zwangerschappen. Drie van hen delen hun verhaal.
De kans dat een man na sterilisatie toch weer vruchtbaar wordt, is klein. Van de duizend stellen waarvan de man gesteriliseerd is, worden per jaar minder dan vijf vrouwen toch zwanger, meldt thuisarts.nl, de website van het Nederlands Huisartsen Genootschap. Maar ja, het zal je gebeuren.
Kort na de geboorte van hun derde kind besluiten Merel* (47) en haar man dat hun gezin compleet is. Hij laat zich daarom steriliseren. Maar nog geen jaar na de vasectomie blijkt Merel zwanger. “De uroloog was zo vrij om zijn mening met mijn man te delen, namelijk dat de kans dat ik zwanger was van een andere man significant groter was dan dat ik zwanger was van mijn man.” Na laboratoriumonderzoek blijken nog zeven springlevende spermacellen rond te zwemmen in haar mans zaad. “De uroloog heeft zijn excuses aangeboden.”
Het stel kiest voor abortus. “Het leek in eerste instantie een lastige beslissing, maar uiteindelijk waren mijn man en ik er toch snel uit: we hadden onze handen vol aan drie jonge kinderen. Bovendien was de ongewenste zwangerschap nog zeer pril. Hem beëindigen leek ons het beste.”
Ook bij Petra* (42) gaat het mis. De zaadleider van haar man blijkt 4,5 jaar na de vasectomie weer aan elkaar gegroeid. Verwarring alom als ze toch zwanger is. “Omdat het niet zou moeten kunnen.” De impact is groot. “In praktische zin: groter huis, grotere auto. Maar vooral emotioneel: we gingen net een nieuwe fase in, alle kinderen naar de basisschool, beetje meer vrijheid en nu het gevoel weer terug te gaan in plaats van vooruit.”
“Mijn man heeft me steeds onvoorwaardelijk geloofd en gesteund, hoewel de uroloog onomwonden zei dat het waarschijnlijk niet zijn kind was (wat wel zo was, met DNA-test na de geboorte). Mijn familie heeft me ook erg gesteund, maar mijn schoonfamilie vond dat ik mijn man erin geluisd had.”
De ex van Renate* (40) liet zich steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde. Hoewel ze altijd een groot gezin had gewild, legde ze zich daarbij neer. De eerste maanden na de ingreep gebruikten ze condooms. “Tot mijn ex zei dat hij dacht dat het wel oké was. Ik zei: ‘Prima, maar als ik zwanger raak, zal ik het niet weghalen.'”
Na een paar maanden blijkt dat inderdaad het geval. Ze had al twee kinderen, de jongste was bijna elf maanden. “Ik had het voor mijzelf uitgesloten dat ik ooit nog zwanger zou worden en toen was ik het ineens toch. Dat was zo raar en wennen, maar ik was er wel erg blij mee. Ondanks dat het zo kort op de vorige zwangerschap was.”
Haar ex wil een abortus. “Het heeft zeker een maand geduurd voordat hij inzag dat ik het desnoods alleen zou doen – dit kindje zou er komen. Het kostte toen al bijna ons huwelijk.” Uiteindelijk accepteert hij Renates besluit. “Als ik nu terugkijk, ben ik ontzettend blij dat ik zo’n prachtig kind nog heb mogen krijgen en toch nog een redelijk groot gezin heb. Ik zou geen andere keuze hebben willen maken.”
*De enquête was anoniem, de namen zijn gefingeerd.
Deze 762 vrouwen raakten ongepland zwanger: 'Mijn moeder gaf mij de schuld'
