Spermacellen die samen zwemmen hebben een grotere kans op succes, dan wanneer ze alleen zwemmen. Onderzoekers vergelijken de resultaten met die van wielrenners in een peloton.
De studie is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Frontiers in Cell and Developmental Biology.
Lange tijd werd gedacht dat de zaadcel die het eitje van de vrouw bevrucht, de sterkste en de snelste is. Zeker in voorlichtingsfilmpjes zie je namelijk vaak hoe de spermacel in zijn eentje linea recta naar het eitje zwemt. Wat blijkt nou, zo werkt het in de praktijk helemaal niet.
Onderzoekers zijn erachter gekomen dat spermacellen onderweg vaak samenwerken om bij dat eindpunt te komen. De oude manier van denken is volgens hen veroorzaakt door ‘platte’ beelden van een microscoop. Maar toen de wetenschappers een 3D-model maakten, zagen ze iets heel anders.
Zo ontdekten dat zaadcellen vaak in groepjes van twee of vier samen zwemmen. De onderzoekers wisten niet wat ze zagen en hadden lange tijd geen idee waarom de cellen zich zo bewogen. Maar na meerdere experimenten bleek echter dat groepjes spermacellen meer succes hebben om bij het eitje te komen dan alleen zwemmende cellen.
De wetenschappers zagen ook dat groepjes zaadcellen niet steeds één leider hadden die voorop zwom. Regelmatig wisselden de cellen van positie, net als in een peloton wielrenners.
Wetenschappers maken muizenembryo's zonder sperma en eicellen
